De naam Yob is al lang geen onbekende meer in het doomgenre. Mike Scheidt en consorten timmeren al sinds 1996 onafgebroken aan de zwaar metalen weg richting hel en verdoemenis (met dien verstande dat de band tussen 2006 en 2008 een kleine sabbatical nam). Met ‘Clearing the Path to Ascend’ is de band alweer toe aan haar zevende studio album en haar eerste album voor het befaamde Neurot label van post metalveteranen Neurosis.
Het album telt vier nummers, waarvan er drie langer dan een kwartier klokken. Alleen ‘Nothing to Win’, het tweede nummer op het album, klokt slechts elf minuten. Een ‘vluggertje’ in Yob-termen. Met ‘Nothing to Win’ hebben we dan ook gelijk het meest felle en uptempo nummer van het album te pakken. De ritmesectie, bestaande uit Aaron Rieseberg (bas) en Travis Foster (drums), krijgt hier alle ruimte om te excelleren.
Het album heeft dan al een slordige 17 minuten eerder haar aanvang genomen met ‘In Our Blood’ op de manier zoals we die van Yob inmiddels wel gewend zijn. Eerst een rustig intro en dan zo’n anderhalve minuut later een heerlijk slepende doomriff uit de hoge hoed van Scheidt. Daarnaast zijn zowel de kenmerkende snerpende zangstem als de grunt van Scheidt aanwezig. Vintage Yob en niets nieuws onder de zon dus. Voor zover we over een zonnetje mogen spreken natuurlijk, want de sound op het album is weer aardedonker.
Nee, de verrassing op ‘Clearing the Path to Ascend’ zit met name in het tweede deel van het album. Eerst krijgen we ‘Unmask the Spectre’ voorgeschoteld. Een nummer waarop de band voortdurend harde en rustige meer mystieke passages met elkaar afwisselt en zodoende haar nieuwe werkgever in herinnering roept. Onbetwist prijsnummer is echter toch wel het afsluitende ‘Marrow’. Met haar bijna twintig minuten, prachtige melodielijnen en emotionele zang misschien wel het mooiste nummer wat de band ooit aan plaatwerk toevertrouwde.
Doomliefhebbers kunnen dus na het aanschaffen van de nieuwe Pallbearer alweer de poeplap trekken, want het nummer ‘Marrow’ alleen al is de aanschaf van ‘Clearing the Path to Ascend’ meer dan waard.