De fijnproevers onder ons, die reeds kennis maakte met Viza als support van Serj Tankian (System of Down) of op festivalshows zoals Sziget, weten dat we hier met een bont kleurrijk gezelschap te maken hebben. En wat wil je ook met een Griek als zanger en bandleden met zowel Amerikaanse als Armeense roots. Het gekke broertje van Gogol Bordello is een veelal gehoorde term. Maar ook System of a Down heeft zijn sporen achter gelaten.
Over een kopie van bovengenoemde invloeden hebben we het allerminst. Viza heeft namelijk een voortreffelijke eigen stijl en gezicht. De band bedient zich dan ook niet alleen van de standaard instrumenten die je in een rockband kunt verwachten, maar ook percussie, de Bouzouki en een heuse Oed. Op de voorgaande albums ‘Carnavalia’ en ‘Made in Chernobyl’ werd deze mix van invloeden al verwerkt tot een pakkend geheel, maar op ‘Aria’ brengt de band de eigen stijl naar hoger level.
Samensmelting
Het eerste wat opvalt bij het beluisteren van ‘Aria’ is de uitstekende productie. Hierdoor smelten de mediterraanse invloeden prachtig samen met oosterse klanken. De Armeense roots maken de harde rock onmiskenbaar Viza. Het album opent met ‘Feel’. Een stevige rocker met mooie coupletten en een pakkend refrein. Deze traditionele opbouw kom je vaker tegen op het album. ‘Quicksand’ en ‘Vanished’ bedienen zich van een zelfde catchy opbouw en de songs nestelen zich dan ook direct in je hoofd. Het is knap hoe pakkend een track als ‘Midnight Hour’ kan klinken met al deze in elkaar verweven elementen.
Veelzijdigheid
In tracks als ‘Alley in Tjuana’, ‘Take over the World’ en ‘Forward March’ tapt Viza uit een harder en eigenzinnig punky vaatje. Maar ook hier zonder de gipsy sound te verliezen. Zanger Knoup kan naast de warme verzorgde vocalen in deze tracks zich flink uitleven met schreeuwende uithalen en grunts. De veelzijdigheid van Aria uit zich dan ook in de contrasten die je op de plaat vindt, want met ‘The Girl that Doesn’t Exist’ schakelt de band net zo makkelijk naar een fraaie liefdes ballade. En dan hebben we het nog niet over het prijsnummer ‘Viktors Vanguard’ gehad die al het goede van Viza in één nummer verenigt.
Voltreffer
De combi van Armeense/Russische/Griekse invloeden, het gebruik van oosterse/mediteriaans instrumenten en het kunnen schrijven van pakkende sterke rocksongs zorgt voor een even uniek als knap in elkaar gezet album. Met de release van ‘Aria’ laat Viza zien over een zeer divers pallet aan muzikaal kunnen te beschikken en verdient de band met deze voltreffer nu meer dan ooit haar (internationale) doorbraak.