Neem vijf Vlaamse, overwegend Antwerpse muzikanten met diverse nevenprojecten. Laat ze samen jarenlang in een Gents café jammen, zonder zang en gitaar en je krijgt STUFF. Het gelijknamige debuut is al eventjes uit bij ons en lokale live uitvoeringen staan gepland voor zowel Best Kept Secret, Valkhof festival en Into the Great Wide Open.

Eén voet grondig in de jazz en de andere solide in hiphop. Handen zorgen voor een eclectische mix van funky baslijnen, intuïtief drumwerk, mindblowing keys, samples en beats. Een frontman heeft de band niet echt, maar Andrew Claes manoeuvreert met zijn EWI (Electric Wind Instrument) als een leider tussen de melodieën terwijl Lander Gyselinck achter zijn drumkit de vibe aangeeft.

‘Event Horizon’ doet denken aan de onheilspellende klanken uit de eerste Terminator en Vangelis’ Spiral periode. Meer sci-fi geflirt volgt met ‘Skywalker’, in eerste instantie roept het Jedi mind tricks op, maar Andrew blaast wolkjes waar je als luisteraar al te graag op wandelt. Laid back maar zonder neerslag.

Noem het toekomstmuziek, een bepaald label kan immers niet op de band geplakt worden. Er heerst een soort van experimenteel gevoel, denk aan de spacy speurtochten van de synthesizer in de jaren ’70, dat laat horen hoe muziek kan evolueren tot iets nieuws. De laatste jaren zijn er meer artiesten, zoals Flying Lotus, die knippen en plakken uit verschillende genres. Net als de gasten van STUFF. zijn ook zij geïnspireerd door hun voorbeelden. Zo gebruikte Michael Becker in de jaren ’80 al de EWI voor spacy vibes en andere futuristische ritmes. Op zijn beurt is hij dan weer beïnvloed door saxofoongrootheid en game changer John Coltrane.

‘Java’ past prima binnen het plaatje met loopjes in bass- en hiphopsaus. De funky hiphopbeat lijkt zo uit de gloriedagen van Dr Dre en Cypress Hill te komen. Mixmonster Menno weet achter zijn draaitafels precies waar er wat extra smaak nodig is. DJ’s Muggs en Premier kunnen trots zijn. Voeg een rapper of zangeresje toe, of allebei, en je zou geheid een pophit in handen hebben. Gelukkig houden de gasten niet van een vast patroon en kan het tempo binnen één song onmiddellijk veranderen. Het vijftal speelt duidelijk niet op veilig. Iets wat je eigenlijk nooit mag doen met een debuutalbum.

Dankzij de terugkeer van de EWI komt ‘Tahtam’ vrolijk over. Halverwege de plaat, gedurende ‘Sifa’, bundelt het blaasinstrument, na een onheilspellende, slappende bass intro, de krachten met zinderend drumspel. Vanaf minuut drie eisen de vier snaren van Dries Laheye opnieuw de aandacht. Elk instrument krijgt momenten zat om zich te profileren. Na een eerste luisterbeurt is het onmogelijk te voorspellen welke kant de band op gaat. Muzikale emoties kunnen binnen één nummer muteren. ‘Caves’ begint als een muzikale weergave van snikkende stalagmieten en stalactieten. Koel galmen toetsen, drums en EWI druppelsgewijs. Een briesje steekt op. Gure geluiden vergezellen het geheel tot een wat treurig slot. Treurig ja, maar muzikaal weet STUFF. veel gevoel in de composities te leggen. Het debuut toont vele gezichten van de band.

‘Ahfreaq’ klinkt niet veel positiever, maar moet dat? Dub be good to me. Synths, basgitaar en blazers houden de melodie nogal down, tot de drums het roer omgooien. Terwijl men via outer space probeert contact te maken, hapt de EWI muzikaal mee en brengt de spanning terug. ‘Walking Headz’ ontkiemt zich andermaal tot perfect soundtrackmateriaal. Concurrerende instrumentatie openbaart groots met een flinke portie elektronica, gooit er een hoofdschuddende groove door heen en eindigt aan de hand van een kalmerende xylofoonmelodie. Joris Caluwaerts weet achter de toetsen, enkel juiste noten te raken. ‘R-Over’ laat de albumfinale hier ver vandaan afspelen, vol bliepjes en glissando’s. Een sinistere ondertoon weerklinkt, een misvormd muziekdoosje opent zich. Aarde hebben wij contact? Alsof STUFF. een medium heeft gevonden om buitenaardse muziek te vertolken voor onze blauwe planeet. Niet iedereen zal direct te vinden zijn voor deze muziek, maar wie openstaat voor subliem samenspel, rijke arrangementen en verdraait lekkere grooves is bij STUFF. aan het juiste adres.

 

 

Debuut toont de vele gezichten van STUFF.
De vijf Vlamingen van STUFF. profileren zich op eigen wijze maar laten hun diverse muzikale achtergronden samensmelten tot één geheel, vol sinistere tonen en klanken van vreugde tot verdriet. Een debuut om niet snel te vergeten.
85%Totale score
Waardering gebruiker: (2 Stemmen)
98%