Morgen over een week begint in Dessel (België) de Graspop Metal Meeting. Het grootste metalfeestje der Lage Landen pakt ook dit jaar weer flink uit met meer dan 100 bands (waarvan 6 headliners), verdeeld over 4 dagen en maar liefst 5 podia. Tja, en omdat u niet overal tegelijk kunt zijn, zal u net als ons keuzes moeten maken. Moeilijke keuzes, want Graspop heeft dit jaar weer een hele hoop klinkende metalnamen weten te strikken. Wij van Counter Culture bekeken de timetable en pakten er een aantal ‘vervelende’ keuzes (het blijft natuurlijk een luxe probleem) bij en proberen de keuzestress voor u enigszins te verlichten.

Danko Jones vs. Shining

Danko Jones (zaterdag 14.00-14.45, Mainstage 2): The Mango Kid, zoals Danko Jones ook wel wordt genoemd, zal voor velen een goede bekende zijn. De goede man draait immers alweer een aantal jaartjes mee in het hardrockcircuit en brengt met enige regelmaat lekkere recht-toe-recht-aan hardrockplaatjes uit.

Voor: Danko Jones is een live artiest pur sang. Danko gaat er altijd voor de volle 200% voor. Het eerste slechte concert van de Canadees moet dan ook nog gegeven worden. Na een aantal wat mindere albums, heeft hij begin dit jaar met ‘Fire Music’ ook weer eens een echte kneiter van een plaat aan zijn discografie toegevoegd. Een plaat die zich kan meten met albumklassiekers als ‘Born A Lion’ en ‘We Sweat Blood’. U kunt er dus vergif op innemen dat deze Canadees met zijn gevolg gaat knallen op Graspop.

Tegen: Als u Danko al eens een paar keer eerder live aan het werk heeft gezien, dan weet u inmiddels wel hoe de vork in de steel zit. De man komt steeds met dezelfde praatjes en maniertjes op de proppen. Entertainer pur sang? Ja! Maar er mag wel eens wat meer variatie in de show komen.

Shining (zaterdag 14.00-14.45, Metaldome): Als eerste moeten wij u er op wijzen dat het hier de Noorse Shining variant betreft en niet de Zweedse Shining variant (black metal). Met black metal hebben deze Noren weinig tot niets te maken. De band die ooit begon als traditioneel jazz ensemble evolueerde zich door de jaren heen tot een van de meest fucked up metal acts die u maar kunt bedenken. Niks is deze Noren te gek. Industrial metal, math metal, jazz en saxofoonerupties gaan hier hand in hand samen.

Voor: Een liveshow van Shining valt misschien nog het beste te vergelijken met een liveshow van The Dillinger Escape Plan. Evenals deze Amerikanen speelt Shining gedreven, loeihard en retestrak. En dan zijn er ook nog eens de saxofoonerupties (orkaankracht) van bandleider Jørgen Munkeby. Tevens beschikt de band over een coverversie van ‘21st Century Schizoid Man’ van King Crimson die u, mochten ze hem spelen, gegarandeerd van de sokken zal blazen.

Tegen: Het is een ‘acquired taste’. Een hele hoop mensen zullen het ongenadige takkeherrie vinden.

Conclusie: Wij van Counter Culture zijn inmiddels wel bekend met de kunstjes van Danko Jones en consorten en zullen dan ook in de Metaldome uit onze plaat gaan op de freakmetaljazztonen van Shining. Wij willen dan ook iedereen die zijn metal graag een beetje geschift geserveerd ziet aanraden om gezellig met ons een biertje te komen drinken in de Metaldome. Degenen die toch Danko Jones verkiezen boven Shining moeten overigens wel niet raar opkijken wanneer Danko zomaar van zijn ‘top of the mountain’ wordt afgeblazen zodra Munkeby zijn saxofoon in de Metaldome erbij pakt. ‘Cat’s Foot Iron Claw, Neuro-Surgeons Scream for More. At Paranoia’s Poison Door, 21st Century Schizoid Man!!!!’

Exodus vs. The Ocean

Exodus (zaterdag 15.50-16.35, Mainstage 2): Om te zeggen dat Exodus alweer een paar jaartjes meeloopt in de metalscene, is natuurlijk een understatement van jewelste. De band die werd opgericht in 1980 (35 jaar geleden!) in de San Francisco Bay Area in California, is samen met o.a. Metallica, Slayer en Anthrax verantwoordelijk voor het op de kaart zetten van het thrashmetalgenre.

Voor: De band heeft in haar 35 jarig bestaan een imposant oeuvre opgebouwd. Albums als ‘Bonded By Blood’ en ‘Fabulous Disaster’ zijn regelrechte thrash klassiekers, die zoveel jaar na dato nog steeds energiek en fris klinken. Ook staat Steve Souza sinds kort weer in de microfoon te brullen. De opvolger van de legendarische zanger van het eerste uur Paul Baloff schitterde een aantal jaar door afwezigheid, maar is sinds begin 2014 weer van de partij.

Tegen: Wie er niet bij is, en dan hebben we ook gelijk de grootste ‘tegen’ te pakken, is Gary Holt. Deze zit in Amerika Kerry King te troosten, omdat platenbaas Rick Rubin Slayer een ‘slechte’ platendeal zou hebben voorgeschoteld. Holt speelt namelijk alweer een tijdje bij opperthrashers Slayer ter vervanging van de overleden Jeff Hanneman.

The Ocean (zaterdag 15.45, 16.30 Metaldome): The Ocean, oftewel The Ocean Collective, oftewel Robin Staps is een band, dan wel collectief, dan wel project van Robin Staps uit Duitsland waar zware gitaren de boventoon voeren. Wat het precies is weet eigenlijk niemand. Zelfs Staps zelf niet. The Ocean neemt en treedt namelijk op in wisselende samenstellingen met als enige constante de heer R. Staps. De laatste paar jaren is The Ocean echter in wat rustiger vaarwater terecht gekomen en zijn wat heren bij het collectief blijven ‘plakken’.

Voor: Een ding weten we wel zeker. De post metal van deze Duitsers is om je vingers bij af te likken. Met het album ‘Precambrian’ wisten ze zelf post metalgodfathers Neurosis naar de kroon te steken. De band weet als geen ander rustige passages af te wisselen met brute passages. En als ik zeg bruut, dan bedoel ik ook bruut!

Tegen: De band heeft drie kwartier de tijd om haar kunsten te vertonen. Dit betekent dat ze vanwege tijdsgebrek maar 2 of 3 nummers kunnen spelen. Ja, wij weten, overdrijven is ook een kunst. Maar u begrijpt wat wij bedoelen. Sommigen van u kunnen langere nummers nog wel eens als langdradig ervaren.

Conclusie: Moeilijk, moeilijk, moeilijk! Wij adviseren u dan ook om ’s morgens even in de spiegel te kijken of een selfie te maken met de smartphone. Wanneer u dan ziet dat u een oud verweerd spijkerjack met allemaal patches aan heeft of beschikt over de nodige grijze haren in de haardos, adviseren wij u om helemaal los te gaan op Steve Souza en zijn mannen. De rest van u adviseren wij om toch vooral even naar The Ocean gaan kijken. Mocht u er bij nader inzien dan toch geen ene hol aan vinden, dan kunt u nog altijd even bij Exodus gaan kijken.

Korn vs. At the Gates vs. Alcest

Wat!?!? Ja, deze drie kanjers spelen tegelijk. Alsof kiezen tussen twee bands al niet lastig genoeg is. Maar zoals we al eerder zeiden, het blijft een luxe probleem.

Korn (zaterdag 20.55-22.10, Mainstage 1): Wat moeten we nog zeggen over deze band? Degenen van u die nog nooit van Korn hebben gehoord, hebben hoogstwaarschijnlijk de afgelopen 20 jaar onder een steen geleefd. Hit na hit scoorde deze nu-metal machine en met name de eerste drie albums blijven geweldig.

Voor: Korn is live een feestje der herkenning, zeker wanneer de band voor haar setlist put uit de eerste drie albums. Ook in 2013 maakte de band er op de Desselse Grasweide een mooi nu-metalfeestje van. Met name de terugkeer van gitarist Head gaf de band destijds een enorme impuls.

Tegen: Net als die andere nu-metal grootheid Deftones heeft Korn altijd willen innoveren. Helaas pakte dit niet altijd even goed uit. Daar waar de Deftones succesvol nieuwe paden betraden, daar begingen Jonathan Davis en zijn mannen nog wel eens een flater. Het album dat de band opnam met Skrillex bijvoorbeeld, kan zo in de kast naast ‘Lulu’ van Metallica en Lou Reed. Een regelrechte aanfluiting!

At the Gates (zaterdag 21.05-22.05, Marquee): Evenals Korn werd At the Gates begin jaren ’90 opgericht. Toch zal de naam At the Gates velen van u wat minder bekend in de oren klinken dan die van het Amerikaans nu-metal gezelschap. En dat is At the Gates eerlijk gezegd een klein beetje zelf schuld. Na de melodische death metal klassieker ‘Slaughter of the Soul’ gaven deze Zweden in 1996 de pijp aan Maarten. Gelukkig kroop het bloed waar het niet gaan kan en kwam het gezelschap in 2007 weer bij elkaar. Toch duurde het nog 7 jaar voordat de band met nieuw plaatwerk kwam. En het moet gezegd, het nieuwe album ‘At War With Reality’ is een comeback van jewelste.

Voor: At the Gates stond samen met Dark Tranquility en In Flames aan de bakermat van de Melodische death metal. Aangezien In Flames dit jaar ook acte de presence (vrijdag 21.10-22.25, Mainstage 2) geeft, kun je direct 2/3 van de zogenaamde Gothenburg scene aanschouwen.

Tegen: Hoe goed en technisch de individuele bandleden ook zijn, At the Gates is live niet de meest flitsende band qua presentatie. De muziek wordt met volle overtuiging gebracht, maar het oog wil natuurlijk ook wat.

Alcest (zaterdag 21.15-22.15, Metaldome): Alcest is misschien wel een beetje de vreemde eend in de bijt op Graspop Metal Meeting dit jaar. Deze Franse band begon ooit als black metal outfit maar transformeerde langzamerhand in een shoegaze band. Op het in 2014 verschenen ‘Shelter’ zijn de black metal invloeden zelfs helemaal verdwenen.

Voor: Na alle metalgeweld die we tegen die tijd voor onze kiezen hebben gehad, is het vast en zeker lekker wegdromen bij de fuzzy gitaartonen en hallucinerende zang van Alcest. Ongetwijfeld fantastisch met een lekker glas wijn erbij!

Tegen: Op een metalfestival drink je geen wijn. Doe even normaal!

Conclusie: Drie geweldige bands dus. Nu-metal, melodische death metal en shoegaze. Dus ga maar na welke muziekrichting uw voorkeur verdient en kies de band van uw voorkeur. U hoeft in ieder geval geen lauwe opgewarmde kliekjes te verwachten, want alle drie de bands zijn genrebepalend in hun richting. Heeft u een brede smaak, dan adviseren wij u om toch vooral te pogen van alle drie de bands iets mee te pikken. Iets wat wij van Counter Culture zeker gaan proberen. Tenzij de wijn niet te zuipen is natuurlijk.

Nou, wij hopen dat wij u een beetje op weg hebben kunnen helpen. Met vijf podia is het aanbod dan ook groot en is het niet te voorkomen dat er af en toe enkele favorieten tegelijk spelen. Voor het volledige programma en alle overige informatie van en over Graspop Metal Meeting 2015 verwijzen wij u naar de site van het festival: www.graspop.be.