We zijn begonnen! Met Rock am Ring, Rock im Park en Fortarock is dit weekend ons festivalweekend met een keihard beuksalvo van start gegaan. En hoewel dat niet helemaal verliep zoals gepland, zitten we dankzij concerten van – bijvoorbeeld – Volbeat, Red Hot Chili Peppers en Billy Talent weer helemaal in de festivalzomer. Die festivalzomer begint echter pas echt, als we ons op Megaland hebben gemeld. Daar vindt namelijk dit weekend voor de 47e (zeven-en-veertig-ste!) keer Pinkpop plaats. Wij doen dit jaar live verslag vanaf de weide, maar laten je natuurlijk ook van te voren niet in de kou staan. Dit is onze vuistdikke preview van het grootste en oudste muziekfestival van Nederland!

Wat je moet weten

Wij kunnen ons niet voorstellen dat wij veel lezers hebben voor wie we Pinkpop nog nader moeten introduceren. Het Limburgse festival werd al in 1970 voor het eerst gehouden en behoort daarmee tot de oudste muziekfestivals ter wereld. De eerste editie vond plaats in Geleen, later vertrok men naar Baarlo, maar inmiddels is Pinkpop onlosmakelijk verbonden aan Landgraaf. Tot 2005 vond Pinkpop ieder jaar plaats tijdens Pinksteren, maar tegenwoordig wordt daar vanwege tourschema’s vaak vanaf gewezen. Zo ook dit jaar, waarin Pinkpop doordat Pinksteren extreem vroeg viel voor de vijfde keer moet uitwijken naar een later weekend. Voor wie niet is overtuigd van het belang van Neerlands grootste festival; er stonden in 47 jaar 749 unieke bands op Pinkpop, het festival telde bijna drie miljoen unieke bezoekers en het festival verkocht maar liefst 23 keer uit.

We pakken Pinkpop op in een woelige tijd. Nadat in 2014 het concept een beetje omging en de focus meer op dagpubliek en minder op weekendgasten kwam te liggen beleefde het festival haar meest succesvolle editie ooit. Met een sterke programmering en Metallica, Arctic Monkeys en vooral de eerste passage van The Rolling Stones op het Limburgse festival verkocht de organisatie liefst 134.000 tickets. Na die legendarische editie was de editie in 2015 een zowel qua bezoekers als qua grote namen wat rustiger editie, met Muse, Robbie Williams en Pharrell Williams als afsluiters. Pharrell was daar overigens niet gepland, maar moest gedwongen doorschuiven naar de headlinerpositie nadat Foo Fighters helaas moesten afzeggen door de beenbreuk van frontman Dave Grohl.

Dat zou hij in 2016 wel even goed komen maken, zo dacht man. Niks bleek echter minder waar, want Foo Fighters houden een pauze na het zware en teleurstellende vorige jaar. Zij touren niet, en dus moest Pinkpop ineens op zoek naar drie headliners. Dat is goed gegaan, want wij durven er een gemiddeld gage om te verwedden dat Smeets nog nooit zo diep in de buidel heeft moeten tasten als dit jaar. Zelden had Pinkpop drie headliners van het kaliber van de afsluiters van deze editie. Maar gelukkig is er meer waarmee jij je drie dagen kan vermaken in Limburg. Wat? Op de komende pagina’s lees je het.  Zet je schrap, zorg dat je scherm op de leesmodus staat en start je Spotify op; dit is wat je zeker moet gaan zien als je dit weekend in Landgraaf vertoeft. We wensen je ongelofelijk veel plezier op, of met, Pinkpop 2016!

Vrijdag 10 juni 2016

STORKSKY (Brand Bier Stage, 15:45-16:35)

Pinkpop wordt traditioneel geopend door een talentvolle Limburgse band die bandwedstrijd Nu Of Nooit heeft gewonnen. Vaak is dat een weinig relevante (en meestal snel na Pinkpop uit elkaar vallende) popacademieformatie, maar soms zit er ineens een pareltje tussen. Storksky is misschien wel onze favoriete winnaar sinds stonercollectief Sungrazer. Storksky draagt een masker dat ons doet denken aan onze Haagse vrienden van De Kraaien en doet ons muzikaal sterk denken aan Them Crooked Vultures en Queens of the Stone Age. Dat is niet gek, want de debuutplaat van de formatie is gemasterd door Reuben Cohen, die ook het technische werk bij verschillende projecten van Homme mocht uitvoeren. Daarnaast is het belangrijk om te letten op de drumkit, waar een roulerende drummer plaatsneemt. In het verleden zaten onder andere Mario Goossens (Triggerfinger) en Tim van Delft (De Staat) al achter de drumkit. Met een drummer van dergelijk kaliber kan de show van Storksky alleen maar strak worden.

GARY CLARK JR. (3FM Stage, 17:25-18:25)

Bent u benieuwd welke muziek op zondagmiddag bij de Obama’tjes door de speakers knalt, als papa probeert bij te komen van een drukke week? Kom dan vrijdagmiddag naar de 3FM-stage waar Gary Clark Jr. een uur lang mag laten zien waarom hij Barack Obama en Eric Clapton tot zijn fanschare mag rekenen, en waarom Rolling Stone niet alleen in het uiterlijk van Clark de nieuwe Hendrix zag. Als u houdt van een lekker potje bluesrock, als u zijn livealbum Gary Clark Jr. (2014) net als ondergetekende het best livealbum van het laatste decennium vond of als u Jimi Hendrix nimmer live heeft kunnen zien is dit een absolute must-see. U krijgt spijt als u hier niet bij bent geweest!

YEARS & YEARS (3FM Stage, 19:25-20:25)

Pinkpop heeft er een handje van om ieder jaar een aantal bijna vergeten popacts te boeken. In enkele gevallen – Bastille – vinden wij dat totaal overbodig, maar soms verdienen bands ook gewoon best een tweede kans. De vorige festivalzomer zagen wij Years & Years een aantal keer aantreden en viel dat eigenlijk telkens tegen. En toch zit in deze band veel muzikaal vernuft. De formatie heeft met King, Desire en Sunlight in elk geval drie prima zomerhits, zanger Olly Alexander heeft een dijk van een stem en voldoende pathos om een veld een uur te vermaken en op debuutplaat Communion tellen we zo nog vier aardige tracks. Geen vetpotje, maar wel een sympathieke popgroep die uw tweede kans absoluut verdient.

MAJOR LAZER (3FM Stage, 21:15-22:30)

Het beste Pinkpopnieuws van dit jaar was misschien wel dat de stoptijden van het festival met een uur zijn verlaat. Dat biedt headliners de kans om in het donker te spelen, maar dat biedt daarnaast de mogelijkheid om ook de headliner van de 3FM-stage deels in het donker te laten spelen. Zo kan het dus, dat Major Lazer de 3FM-stage van Pinkpop afsluit. Met Major Lazer heeft Pinkpop zonder twijfel de grootste danceact van het moment te pakken. Het Jamaicaans-Britse collectief met Amerikaanse roots mixt slimme EDM (gemaakt door sterproducer Diplo) met invloeden uit de wereldmuziek, reggae(ton) en dancehall. U kent Major Lazer al van megahits als Lean On, Light It Up, Get Free en Jah No Partial, en wellicht kent u ook de livereputatie van het collectief. Wij zagen de Majoor dit weekend op Rock am Ring en voorspellen een lichtshow om van weg te dromen, danseressen die twerken naar een geheel nieuw niveau van esthetiek brengen en hier en daar een vlammenwerpertje. Bumaye!

DE STAAT (Brand Bier Stage, 21:15-22:15)

Voor de Nijmegenaren van De Staat is Pinkpop als thuiskomen na een fantastische vakantie. De formatie mocht de afgelopen maanden door Zuid Europa reizen in het voorprogramma van niemand minder dan Muse en trad daar dus op in de allergrootste zalen. Vermoedelijk is de maximumcapaciteit van de Brand Bier Stage kleiner dan die zalen, maar is de tent daardoor ook compact genoeg om de energie van de misschien wel meest creatieve rockmachine van Nederland vast te houden. Verwacht veel van de nieuwe plaat O, die de band komt introduceren, maar verwacht daarnaast ook nummers van bijvoorbeeld debuutplaat Wait For Evolution, die de heren – toen nog jongens – in 2009 nog kwamen voorstellen aan Landgraaf.

RED HOT CHILI PEPPERS (Mainstage, 22:25-0:00)

De eerste Pinkpopdag wordt afgesloten door misschien wel de meest iconische rockformatie ter wereld. Hate them or love them, maar er zijn weinig rockbands met een zo herkenbaar en zo eigen geluid als The Red Hot Chili Peppers. De legendarische formatie uit Los Angeles is een tijdje uit de running geweest en werkte in deze periode aan nieuwe plaat The Getaway, die amper een week na Pinkpop zal verschijnen. Op basis van de shows die de formatie dit weekend op Rock am Ring en Rock im Park gaf hoeven we echter van die plaat weinig materiaal te verwachten. Tijdens beide shows speelde de band slechts twee nummers van die plaat. De setlist die door de Peppers om die tracks heen was gebouwd, was op die festivals overigens totaal verschillend; kreeg Rock am Ring nog een redelijk rechttoe-rechtaan singleshow, daar werd Rock im Park in totale verwarring achtergelaten na een show die eindigde met vier funktracks uit de gouden tijden van de Peppers. Wat we denken te weten? We beginnen bij Can’t Stop, eindigen bij Give It Away en zien daartussen een mooie verzameling uit bijna dertig (!) jaar Red Hot Chili Peppers. Na vier jaar weer eens in Nederland, en na tien jaar weer eens op Pinkpop; het werd tijd!

Zaterdag 11 juni 2016

MIAMIGO (3FM Stage, 13:30-14:20)

Leuk, jong en fris popduo uit Brighton, die vooral opvallen vanwege de brede fanschare waar de formatie op mag rekenen. MIAMIGO wordt inmiddels gedraaid bij de commerciëlere omroepen als SLAM!FM en 538, maar debuteerde op de Nederlandse podia tijdens hipsterkwaliteitsfestival London Calling. Reken vooral op dansbare synthesizerritmes op de kruising tussen Years & Years en Foals, en catchy popsongs zoals nieuwe single Forever en bescheiden radiohitje What I Want, die door ons begin dit jaar nog werd opgenomen in de hoogste regionen van ons wekelijkse tiplijstje!

THE SORE LOSERS (Stage 4, 14:25-15:25)

Pinkpop lijkt dit jaar niet alleen te hebben geïnvesteerd in headliners, maar heeft ook geïnvesteerd in de breedte van haar programma. Dat is bijvoorbeeld te zien door de uitstekende programmering van het vierde podium Stage 4. Op zaterdag openen The Sore Losers het podium. Die Belgische rockband bestaat inmiddels alweer bijna tien jaar en bracht in die jaren drie platen uit. Debuutsingle Beyond Repair was met name in België een behoorlijke hit, en kon in Nederland ook wel wat airplay generen. Na passages op Pukkelpop en Werchter besloot de band het roer een beetje om te gooien. Niet langer hoorden we Black Keys-achtige bluesrock, maar het geheel werd dieper en meer psychedelisch. Wellicht is dat geen goede beslissing voor de centen, maar muzikaal is het laatste album van The Sore Losers, Skydogs, wel absoluut het beste werk dat de formatie ooit uitbracht. Band in bloemvorm; moet u dus zien.

PARQUET COURTS (Stage 4, 16:25-17:25)

Nog zo’n enorme verrassing op de line-up van het vierde podium van de Pinkpopzaterdag. Parquet Courts is misschien wel de beste garageband van dit decennium. De band kwam in 2013 op als uit het niets. De geniale debuutplaat Light Up Gold werd een enorm undergroundsucces, wat uiteindelijk vooral het ongelofelijke metacriticgemiddelde 8,6 tot gevolg had.  Tweede plaat Sunbathing Animal (2014) kwam net zo onverwacht als de eerste plaat, was nog scherper en hoekiger en kon op bijna net zo’n goeie reviews rekenen. Hierna kwamen in korte tijd twee mindere platen uit, waarna we de formatie een beetje hadden opgegeven. Tot begin dit jaar Human Performance uitkwam. U kunt het bijna raden; 8+ op metacritic, vier-en-een-halve ster door Allmusic en een alom gelauwerde clubtour was het gevolg. Conclusie? Parquet Courts is een inmiddels drie jaar durende gitaarhype die u gewoonweg gezien moet hebben.

SKILLET (3FM Stage, 17:25-18:25)

Hele bijzondere boeking. De twee dames en twee heren die samen Skillet vormen werden bekend in het voorprogramma van Nickelback. Al snel werd de band in de mainstreamrocklijsten vergeten, maar opvallend genoeg dook de formatie ineens in hele andere lijstjes op. Achter de apocalyptische punkrock schuilt namelijk een hoopvolle boodschap; Skillet laat zich voor haar teksten inspireren door het Woord Gods. Zo kon het gebeuren dat de formatie nog geen vijf jaar ná het voorprogramma van Nickelback, ineens acte de préséance gaf op de EO Jongerendag (2013). Inmiddels is Skillet zo’n beetje de Linkin’ Park van de relirock, en weet de band ook reguliere punkrock en metalfans steeds beter te boeien. Logisch, want songs als Monster en nieuwe single Feel Invincible zijn ook gewoon prima tracks. Absoluut de moeite waard. Stukje bezinning in een leren jasje.

GHOST (3FM Stage, 19:25-20:25)

Dat het programmateam van Pinkpop beschikt over een goed gevoel voor humor blijkt wel uit de positionering van Ghost in de Pinkpoplineup. Direct na de relirockers van Skillet is het de buurt aan de occulte heavymetallords van Ghost. De Zweedse formatie brak vooral door vanwege de geheimzinnige act. De heren treden op als Nameless Ghouls, en zijn dusdanig stevig in donkere gewaden en maskers gehuld, dat de formatie tot de dag van vandaag redelijk anoniem door het leven gaat. Aanvoerder van de formatie is de raadselachtige duivelspriester Papa Emeritus III, die zijn publiek op goede dagen met duivelse precisie weet de hypnotiseren, totdat zij als bezetenen volledig opgaan in de trance die een Ghostconcert kan zijn. Laatste plaat Melioria was zonder twijfel de beste rockplaat van 2015, de band is de meest raadselachtige formatie van dit decennium en die combinatie maakt Ghost naar de bescheiden mening van ondergetekende tot de meest intrigerende rockband van dit moment. Als u één band met dikke, zwarte pen in uw timetable moet omcirkelen, dan moet het Ghost zijn. Laat ze ook bezit van u nemen!

DOE MAAR (Mainstage, 20:25-21:25)

Het is alweer vijfendertig jaar geleden dat Doe Maar, misschien wel de grootste Nederpopband ooit, op Pinkpop stond. In 1982 en 1983 stond de formatie op het festival, dat toen nog in Geleen werd georganiseerd. In 1984 kwam een einde aan de formatie, die letterlijk ten onder ging aan haar eigen populariteit. De laatste jaren komt de formatie weer af en toe bij elkaar voor concerten, bijvoorbeeld in De Kuip (2008) en tijdens de Symfonica in Rosso-reeks in het Arnhemse Gelredome (2012). Later dit jaar volgen twee shows in de Ziggo Dome, maar nog daarvoor staat de legendarische formatie voor de derde keer op Pinkpop. Als die dan toch echt ieder jaar een Nederpopformatie moeten boeken vinden wij Doe Maar misschien wel de beste mogelijkheid!

PUSCIFER (3FM Stage, 21:25-22:25)

Hoewel de naam Maynard James Keenan de mainstream muziekliefhebber misschien niet heel veel zou zeggen, heeft de artiest toch al twee keer op Pinkpop gestaan. Sterker nog, in 2006 mocht hij met zijn band Tool zelfs de eerste festivaldag afsluiten. In 2008 ging Tool echter abrupt op pauze en mocht Keenan nieuwe projecten ontwikkelen die konden dienen als uitlaatklep voor zijn vaak vrij duistere en morbide creatieve uitspattingen. Hij kwam op de proppen met formatie A Perfect Circle en ging daarnaast solo aan de slag, onder het pseudoniem van de formatie Puscifer. Puscifer is niet alleen een muziekformatie, maar maakt totaalkunst. De formatie heeft onder meer een eigen kledinglijn op de markt, heeft een eigen wijngaard en runt een koffietent in Jerome, Arizona. De huidige tour van Keenans Puscifer is de eerste wereldtour en de huidige concerten zijn de eerste Europese concerten. De formatie stond donderdag in de Utrechtse TivoliVredenburg, en daar bleek direct waarom je hier zeker naartoe moet. Verwacht het beste wat industrial te bieden heeft, maar ook theater en Lucha Libre, de Mexicaanse worstelstijl waar Keenan zich voor zijn nieuwe plaat door liet inspireren.

RAMMSTEIN (Mainstage, 22:25-0:00)

Zowel de meest onbegrepen als de meest controversiële rockband ter wereld. Eerst en vooral zes fantastische muzikanten, wiens roots niet geheel toevallig allemaal in Oost Duitsland liggen. Speelt al 21 jaar in exact dezelfde samenstelling en sloot daarmee inmiddels alle grote festivals wel af. Is daarnaast zonder twijfel de grootste niet-engelstalige formatie ter wereld. Met Pinkpop heeft de formatie een bijzondere band, omdat zij de band al in 1997 liet optreden – als eerste major festival. Die show was ongelofelijk strak, maar werd zelfs onvergetelijk door de vuurwerk afschietende pijl en boog waarmee zanger Till Lindemann halverwege de show aan de slag ging. Dat soort pyrotechnische snufjes zijn anno 2016 – uiteraard – handelsmerk van het Duitse zestal. Nadat de formatie Pinkpop afsloot met legendarische optredens in 2002 en 2010, is de formatie nu – zes jaar na die laatste show – weer terug op Pinkpop. Verwacht theatrale grootheid, licht tegen het weerzinwekkende aanschurende controverse en vlammenwerpers, maar probeer ondertussen ook te letten op de duizelingwekkende strakheid van tanzmetalmachine Rammstein. Het is namelijk in kantlijn één van de allerstrakste en meest unieke bands ter wereld. Niet dat u van plan bent om deze over te slaan, maar Rammstein mag u niet missen en stelt eigenlijk nooit teleur. Ideale festivalafsluiter.

Zondag

JUNGLE BY NIGHT (3FM Stage, 13:00-13:50)

Het gaat het Amsterdamse afrobeatcollectief Jungle by Night behoorlijk voor de wind. De jonge Amsterdammers mochten hun album presenteren tijdens een nagenoeg uitverkochte show in Paradiso en kwamen daarna met een clubtour langs in bijna alle middelgrote Nederlandse concertzalen. Deze zomer zoekt Jungle By Night het nóg een stapje hogerop. De formatie is onder meer geboekt op Glastonbury, waar de formatie liefst anderhalf uur mag vullen op een van de grootste wereldmuziekpodia van dat immense festival. Op Pinkpop moeten de jongens het doen met vijftig minuten op het tweede podium, maar als wij de Amsterdammers een beetje kennen is dat precies genoeg om half Pinkpop aan het dansen te krijgen. Potentieel hoogtepunt op het heetste moment van de Pinkpopzondag.

  1. PAUL AND BROKEN BONES (Brand Bier Stage, 14:50-15:50)

Niet te verwarren met de gelijknamige DJ die drie keer op het affiche stond en daarbuiten vaak verantwoordelijk is voor (een deel van) het nachtprogramma in Landgaaf. St. Paul and Broken Bones is een soulcollectief uit Birmingham, Alabama (niet te verwarren met de gelijknamige stad in Engeland) onder leiding van crooner Paul Janeway. De formatie brak door met Half the City (2014), de prima debuutplaat die ons wel wat aan een mashup tussen Alabama Shakes en Charles Bradley doet denken. Geroemd zijn echter de liveshows van het collectief, waar de altijd keurig in pak gestoken formatie er écht voor gaat. Verwacht een uur lang feelgood-topentertainment van de enige échte kartrekker van de white collar soul.

SLAVES (Stage 4, 15:50-16:50)

Over wervelwinden gesproken. Het Engelse punkduo Slaves bewijst dat je ook met twee personen prima punk kan produceren. Debuutplaat Sugar Coated Bitter Truth hebben wij even gemist, maar de grillige tweede plaat Are You Satisfied doet direct denken aan legendarische Engelse punkbands als Sex Pistols en Buzzcocks. Niet alleen muzikaal zijn dat de ankerpunten, maar ook thematisch doet de band denken aan deze formaties; bijna alle nummers gaan over verveling, ongelijkheid en misstanden. Klinkt als het harde werk van The Arctic Monkeys, gecombineerd met een streetcockyness die wij sinds The Streets niet meer hebben gehoord. De veiligheidsspelden dient u zelf mee te brengen.

THE LONDEN SOULS (Stage 4, 17:50-18:50)

Britse zielen met een Amerikaanse roots. The Londen Souls, de meest Britse band van New York, waren behoorlijk onderweg om door te breken nadat Adidas single ‘I Think I Like It’ gebruikte onder één van haar wereldwijde commercials. Toen de formatie ook nog nummers moest schrijven voor de soundtrack van een aantal grote televisieseries leek het helemaal de goede richting op te gaan, maar toen verscheen er ineens geen nieuw werk. Pas in de winter van vorig jaar, zeker drie jaar na ‘I Think I Like It’, was daar debuutalbum Here Come the Girls. Op plaat geen soul, maar scherpe en vinnige hardrock in stijl van Led Zeppelin en Cream. Ooit een hype, nu gewoon een geoliede rockmachine.

LIONEL RICHIE (Mainstage, 19:35-20:45)

Het was vorig jaar misschien wel het allerleukste uurtje Glastonbury; het uurtje waarin Lionel Richie het festival mocht vermaken als matinee act. De traditie om een oudere, ietwat foute ster te boeken op de zondagmiddag zouden wij Pinkpop sowieso wel willen zien overnemen, maar het boeken van de legende van vorig jaar vinden wij al een mooie eerste stap. U kent Richie vermoedelijk van All Night Long, Hello, Nightshift en onze persoonlijke favoriet Dancing On The Ceiling, u kunt hem ook gewoon kennen van zijn signiture mustache, maar in elk geval mag u van ons aannemen dat hij het Pinkpopveld zal veranderen in een vijf kwartier durende megafoute singalong. Wij oefenen vast op de tekst van zijn minder bekende ballades!

GRAVEYARD (Stage 4, 19:40-20:40)

Jammer dat Richie clasht met Graveyard. Die formatie zal daardoor de tent maar amper vol krijgen, maar verdient die volle tent wel degelijk. De Zweedse formatie heeft inmiddels ongeveer alle Nederlandse festivals wel gehad en dus is het niet gek dat ook het grootste Nederlandse festival de heren dit jaar geboekt heeft. Vroeger bediende de formatie zich vooral van snoeiharde metal, maar tegenwoordig duikt ook de blues vaak op in de producties van de Zweden. Toch blijven vooral we Graveyard het lekkerst vinden als ze echt hard gaan, en we Black Sabbath en Led Zeppelin vermengd horen worden met snoeiharde Zweedse klanken die wij kennen uit de hoogtijdagen van Turbonegro en The Hallacopters.

PAUL MCCARTNEY (Mainstage, 21:45-0:00)

Dé vraag van de Pinkpopzondag: Krijgt Jan Smeets Sir Paul McCartney zover om voor de negende keer in zijn carrière All You Need Is Love te spelen? Hoewel Sir Paul sinds jaar en dag zijn set afsluit met de wat obscure Beatlestrack The End, ligt het wel in de lijn van verwachting dat hij voor Pinkpop een uitzondering maakt en zijn set afsluit met de track die al vanaf editie één wordt gespeeld aan het einde van iedere Pinkpop. Voor Jan Smeets is Pinkpop 2016 dan vermoedelijk écht geslaagd; Smeets heeft er nooit een geheim van gemaakt dat voor hem de cirkel rond is als McCartney Pinkpop zou afsluiten met ‘zijn’ All You Need Is Love. Voordat we eventueel die track krijgen, krijgt Pinkpop eerst in twee uur het beste van meer zestig jaar McCartney voorgeschoteld. Verwacht onder meer Beatlesklassiekers als A Hard Days Night en Love Me Do (voor het eerst op een setlist sinds het uiteengaan van The Beatles), solohits als Band on the Run en Wingsklassiekers als Letting Go, maar ook recenter werk als New en FortyFiveSeconds, de erbarmelijke single die de voormalige Beatle opnam met Rihanna en Kanye West. Daarbij heeft Paul McCartney de hulp ingeroepen van een enorme band, een bak vuurwerk waar zelfs Rammstein jaloers op is en een liveshow waar liefst 18 transportvrachtwagens voor nodig zijn (ter vergelijking: Pyrospektakel Rammstein had op z’n laatste tour ‘maar’ negen vrachtwagens nodig. En dan richting het einde, na meezingers als Hey Jude, Let It Be en Yesterday, dan hopen we op de begintonen van het Marsaillaise. Mocht u die horen, garanderen we vier minuten kippenvel als gevolg. Afsluiter in een erelijstje waarop tot nu toe slechts de woorden Springsteen ’09 en Stones ’14 prijken.