Bij CounterCulture kun je naast je dagelijkse portie rock en hiphop sinds kort óók terecht voor het beste uit de beatssector. Al een paar weken schotelen we je wekelijks mooie setjes voor, maar sinds vorige week komt daar de wekelijkse One to Watch bij! Iedere week kiezen wij uit de wereld van de dance een DJ of collectief om die vervolgens in de schijnwerpers te zetten. Soms aandacht voor nieuw talent, soms voor oude bekenden. De ene keer techno, de andere UK bass. De ene week een liveset, de andere een albumreview. Kortom: iedere week net even anders, maar altijd feest! Deze derde editie komt in de week na het enorme Ultra Music Festival in Miami, en dus zetten we EDM in de spotlights. Deze week voor het eerst een Nederlander als One to Watch: De eer is aan Showtek!

U had het wellicht niet in de gaten, maar deze week is dé week van de commerciële dancemuziek. In Miami vindt namelijk de grootste elektronische muziekconferentie én dancefestival van Amerika plaats; Ultra Music Festival. Ooit begonnen als evenknie van het SXSW-festival, met als doel het promoten van het in Europa populaire dancegenre, tegenwoordig het grootste festival ter wereld dat zich specifiek richt op EDM (Electronic Dance Music).

En dat is op zichzelf al bijzonder. Tien jaar geleden was de dancemuziek namelijk nog heel klein in Amerika. Pas zo’n zeven jaar geleden kregen major labels enige interesse de dancemuziek over de oceaan te brengen. Onder invloed van in Amerika grote artiesten als Rihanna en de Black Eyed Peas, die steeds meer richting de EDM opschoven, en onder invloed van enkele grote DJ’s zoals met name onze eigen Tiësto, die als pioniers naar Amerika gingen om de dance ook daar aan te man te krijgen, groeide EDM uit tot Amerika’s grootste popstroming.

De groei van Ultra is daarvoor wellicht exemplarisch. Begon het ooit als een conferentie voor pluggers en platenlabels, daar is het nu een festival waar mensen van over de hele wereld komen om hun helden te zien. Iedereen is er dan ook bij. Sterker nog, met Harwell, Armin van Buuren, Tiësto, Avici en David Guetta heeft het festival de hele top 5 van de DJ Mag top 100 op het programma staan. Tel daar de ijzersterke livelineup bij up (o.a. Chase & Status, Basement Jaxx, Sub Focus Live, Netsky en een gloednieuwe liveshow van Eric Prydz) en je krijgt een geweldige mainstream dancelineup.

Over de sets van deze grote namen, die trouwens allemaal hier terug te luisteren zijn wordt in Amerika uitgebreid nagesproken. Hét moment daarbij komt op naam van Deadmau5, die tijdens de set zijn aversie tegen Martin Garrix uitte door zijn hitsingle Animals te mash-uppen met Old McDonald Has A Farm (dat klinkt nog best redelijk ook, overigens). Maar het gaat onder kenners toch vooral om de vraag wie het publiek nou het meest kon boeien; welke nieuwe artiest zette de enorme festivalweide nou op z’n kop.

En mogen we een beetje chauvinistisch en trots zijn op het feit dat daar in het verre Miami het toch de Nederlanders waren die het meeste indruk maakte op de aanwezige pers? De headlinesets van Tiësto – die speelde dus een thuiswedstrijd – Armin van Buuren, Hardwell en Afrojack werden over het algemeen prima ontvangen, waarbij vooral Tiësto op zeer enthousiaste reviews mocht rekenen. Maar er waren er meer ‘van ons’. Wat te denken van het duo W&W (trivaal weetje: bestaande uit onder andere de zoon van Willem van Hanegem), Martin Garrix en Nicky Romero? En van Sander van Doorn en Blasterjaxx? We kunnen wel stellen dat onze jongens op Ultra deden wat onze schaatsers in Sotsji deden: Komen, zien en overwinnen. Veni, vidi, vici.

Uit al die sets was het moeilijk een One to Watch te kiezen, maar toch was er uiteindelijk maar één act die écht aanspraak kon maken op die titel, en dat was Showtek. Het houseduo uit Eindhoven bestaat inmiddels heel wat jaren, sinds 2001, maar is de laatste jaren pas écht door het dak gegaan. In Amerika zijn de broers inmiddels bijzonder populair, de single Booyah was een van de grootste dancehits van vorig jaar en bracht de formatie onder meer naar de vijfde plaats in de Engelse chart. Wat Showtek zo bijzonder maakt, is hun eigenzinnige geluid. In een genre waarin het toch voornamelijk gaat om het maken van makkelijk in het gehoor liggende deuntjes op volgbare beats, weet Showtek zelf een snoeihard geluid te creëren dat zich bevindt op het kruispunt tussen EDM, Major Lazer en UK Bass. Een explosieve combinatie zo blijkt, want weinig EDM werkt zo adrenalineverhogend als de testosteronelectronica van Showtek. Want al is het misschien wat guilty, de tempowisselingen op Booyah zijn onweerstaanbaar pakkend.

Wat de show van de heren op Ultra zo bijzonder maakte? Allereerst de timing. Showtek mocht niet voor een vol veld aan het einde van de dag spelen, de mannen van Showtek moesten het helemaal zelf doen. Zij openden de mainstage op de eerste festivaldag. Gewoon in de bewolkte buitenlucht. Dan zou je natuurlijk rustig kunnen beginnen en langzaam op kunnen bouwen naar de grote hits, maar daarvoor was Showtek overduidelijk niet helemaal naar Miami gekomen. Nee, de heren knalden er echter gelijk in; geen opbouw, maar gewoon beginnen van een drop waar het complete publiek al van uit hun dak gaat; dan heb je wel lef. Het publiek slikt het uitstekend en gaat compleet uit z’n plaat.

Dat blijft eigenlijk gedurende de volledige show van een uur zo. Er zijn er niet veel die net zo perfect de aandacht vast weten te houden als de heren van Showtek. Technisch zit het goed in elkaar, het klinkt productioneel erg goed en de heren weten een goede afstemming te vinden tussen hits en minder bekende tracks en tussen eigen nummers en producties van anderen. Hoogtepunten van de set? Een mashup tussen Allesso’s SESA en Bring Control van Calvin Harris (na ongeveer 6 minuten) en de euforisch reactie van het publiek bij de eerste tonen van klassieker Cannonball (omstreeks 16 minuten), dat tijdens deze editie van Ultra trouwens wel in iedere set leek te zitten. Richting het einde van de show komen die andere twee hits van voorbij, het snoeiharde Get Loose, samenwerking met hardstyleact Noisecontrollers, en natuurlijk grote hit Booyah, die als afsluiter live wordt gebracht met MC Sonny Wilson. Wát een afsluiting, wát een show. Over de energie van Showtek kwam de rest van het festival niemand meer heen.

Wij weten dat u EDM over het algemeen maar niks vindt. Dat u veel meer heeft met ‘high classified dancemusic’ als Techno en Electronica. Wij herkennen dat wel. Die dingen als ‘alle meisjes nu op de schouders’, daar houden wij ook niet zo van. Maar probeer dat eens weg te denken. Probeer zonder voordelen naar deze set te luisteren. Geeft u EDM zo’n kans? Dan is dit dé set om mee te beginnen. Geweldige energiepitch, stomende basslijnen, verrassende melodieën; Showtek veroverde Ultra in zestig minuten. Must-hear, en zeker One to Watch. Kan volgend jaar wel eens veel hoger op de affiche!

De liveset van Showtek is te streamen via deze link. De ervaring is echter pas compleet met beelden erbij . Die zijn uitstekend vastgelegd en via deze link te bekijken. Zelf Showtek beleven? Op 25 april, Koningsnacht, staan de heren in Eindhoven tijdens het Majistic Dance Event. De dag erna zijn de heren present bij het Kingsland Festival in de RAI in Amsterdam. 

Over de auteur

Camiel
Reviewer #Rock

Liefhebber van verschillende soorten muziek. Voornamelijk rock, maar ook indie, hiphop en UK-beats liggen in het straatje. Daarnaast festivalwatcher en enorme Bruce Springsteenfan.

Gerelateerde berichten