Waar je vroeger voor een goede portie black metal het beste met de veerboot de oversteek naar Scandinavië kon maken, daar kan je nu veel beter een vliegreis naar de Verenigde Staten boeken. Een stuk veiliger ook, want uit de Verenigde Staten hebben mij vooralsnog geen verhalen over platgebrande kerken, neergeschoten gitaristen en afgehakte ledematen bereikt. Dit was in Scandinavië nog wel eens anders.
Bands als Wolves in the Throne Room, Deafheaven, Krallice, Nachtmystium en Liturgy zijn zo maar enkele meer dan uitstekende bands die we mogen rekenen tot de NWOABM (New Wave Of American Black Metal). Bands die in geen enkel opzicht (muzikaal dan) hoeven onder te doen voor hun Scandinavische equivalenten. Een andere exponent van deze NWOABM-beweging is het uit New York afkomstige Black Anvil. De band wordt opgericht in 2007 en wordt na haar debuut ‘Time Insults the Mind’ vrijwel direct opgepikt door het gerenommeerde Relapse label. Dat Relapse direct wat in de band zag, blijkt ook wel weer uit Black Anvil’s tweede album voor dit label. Want ‘Hail Death’ is een meer dan capabele opvolger voor het toch al niet misselijke ‘Triumvirate’. Sterker nog, de band is alleen maar beter geworden.
Black Anvil klinkt op ‘Hail Death’ namelijk beter en geïnspireerde dan ooit. Dat beter klinken zit hem vooral in de productie. In tegenstelling tot de vroegere Scandinavische black metalbands, die hun albums het liefst op de plee met de broek naar beneden door de telefoon opnamen, heeft Black Anvil serieus werk gemaakt van de productie. En dat betaalt zich uit. ‘Hail Death’ klinkt als de bekende spreekwoordelijke klok. Veel black metalpuristen zullen nu ongetwijfeld een vies gezicht trekken, maar dat is nergens voor nodig. Black Anvil is er de band niet naar om à la Cradle of Filth en/of Dimmu Borgir te willen scoren met overgeproduceerde bombast en symfonie orkesten uit een doosje.
Nee, ‘Hail Death’ staat vol met prachtcomposities (waaronder zelfs een Kiss-cover). Ook de hardcoreinvloeden (meerstemmige koortjes) en thrashinvloeden zijn nog altijd overduidelijk aanwezig en zorgen ervoor dat de band een zeer herkenbaar geluid heeft. Individuele nummers eruit lichten heeft eigenlijk geen zin. Ieder nummer heeft wel zijn eigen charme en het album kan het beste in zijn geheel beluisterd worden. Iedereen met het black metalhart op de juiste plaats, dient dit schitterende album dan ook een kans te geven.