Al enkele maanden waren er op internet wilde speculaties wie nou Relapse ‘s nieuwe paradepaardje Myrkur was. De naam, IJslands voor duisternis, werd hoogstwaarschijnlijk van een Sigur Ros plaat genomen en de identiteit van het Deense zangeresje werd angstvallig geheim gehouden. Maar de kogel is door de kerk. Het Chanel-modelletje Amélie Bruun is de juffrouw die dit black metal project leven heeft ingeblazen. Fotomodel in New York, solozangeres en lid van het popbandje Ex-Cops.
Wat is hier nu aan de hand? Probeert men nu de black metal hip te maken? Kunnen we binnen nu en één jaar Darkthone en Mayhem shirts bij de H&M vinden? Het begint er wel langzaam op te lijken. Deze PR stunt is goed voorbereidt en heeft vooral in het begin veel mensen enthousiast gemaakt voor dit bandje.
Maar nu is er dan een EP uit op Relapse. Eerder werden we warm gemaakt met de single Nattens Barn. Hierop konden we kennis maken met de sound van Myrtur. Zang als een koor dat zo uit de serie Vikings weggelopen kon zijn, blast beats en schelle gitaren. Qua productie even terug naar de jaren negentig. Deze formule wordt ook toegepast op deze Myrkur EP, behalve bij het nummer Ulvesangen dat in zijn geheel alleen uit zang bestaat. Sommige nummers gaat Juffrouw Bruun toch aan het grunten. Tenminste ik ga er even van uit dat zij dat is.
Speltechnisch is het ook niet allemaal super. Wij hebben zelfs het gevoel dat het vooral tijdens het snelle stuk van Må Du Brænde I Helvede behoorlijk misgaat.
Kortom, een beetje vreemde release, waar we niet veel van kunnen maken. Hopelijk, mocht er een volledig album komen, wordt er de volgende keer minder aan PR gedacht en meer aan de nummers.