Een jaar met heel veel interessante releases. Dat maakt het traditioneel erg moeilijk om een een top 10 van samen te stellen. Een top 10 die ook gedurende de samenstelling nog regelmatig is gewijzigd. Daarnaast een veelheid aan genres die maar moeilijk te vergelijken zijn. Uiteindelijk schuiven dan toch de platen naar voren waar ik het meeste plezier aan heb beleefd. De nummers 1 tot en met 5 uit deze top 10 zijn de enige vijf die een 100% zekere plek wisten te bemachtigen. Op 6 t/m 10 hadden ook Pallbearer (Heartless), Enslaved (E), Grave Pleasures (Motherblood), Elder (Reflections of a Floating World), Spidergawd (IV), Code Orange (Forever) of Voyager (Ghost Mile) kunnen eindigen. Op de dag des oordeels vielen deze helaas net buiten de boot. De vijf “zekerheidjes” wil ik er even met nadere toelichten specifiek uitlichten, alvorens de gehele top 10 te noemen:
1. Pain of Salvation – In the Passing Light of Day
Een onbetwiste nummer 1 dit jaar. Geen speld tussen te krijgen. Deze plaat zag het daglicht (get it!) al in januari en is sindsdien alleen maar verder gaan groeien. Zonder twijfel het album dat ook het meeste rondjes heeft gedraaid. Eerst op Spotify en daarna op de platenspeler was dit werkstuk van Pain of Salvation niet weg te slaan. De live-uitvoeringen tijdens Midsummer Prog Festival deden de klasse van dit materiaal alleen maar verder laten groeien. Een progplaat met fantastische songs, geweldige samenhang, maar ook met heel veel emotie en onwaarschijnlijk persoonlijke teksten. Zeker als je het verhaal achter de teksten ontdekt. Aangrijpend. Prachtig!
2. Solstafir – Berdreyminn
Nog zo’n pareltje die dit jaar niet weg te slaan was uit mijn playlist. Bovendien een plaat die echt moest groeien, maar me daarna niet meer los liet. De teksten in het Ijslands maken Solstafir niet de meest toegankelijke band namelijk. Ook de vocale stijl van zanger/gitarist Addi moet je liggen en is wellicht even wennen. Echter de prachtige warme donkere melancholiek en uitgekiende songstructuren zijn werkelijk fenomenaal. Onlangs in Rotterdam bewezen ze dit ook live waar te kunnen maken, wat de impact van dit album alleen nog maar groter maakte.
3. Dool – Here Now, Then There
Wederom een notering van een band die ik ook live heb mogen zien dit jaar. Meerdere malen zelfs en 1x nog voordat dit album uit was. Toen bleek Dool al een hele speciale band. Here Now, Then There staat vol met meeslepende en doomy songs die ook de nodige groove en dynamiek hebben. Nummers met kop en staart, bezwerend en pakkend gezongen door een bevlogen zangeres/gitariste Ryanne van Dorst. Maar het collectief van Dool geeft de doorslag. Wat een muzikanten. Donkere heavyness.
4. Ulver – The Assassination of Julius Caesar
Dit keer geen live referentie bij het materiaal. Maar dat Ulver een heerlijke plaat heeft uitgebracht staat als een paal boven water. Dit keer geen heavy gitaren, maar (soms zelfs poppy) songs in het verlengde van het werk van bijvoorbeeld Depeche Mode en New Order. Maar dan een stuk experimenteler. Sowieso is Ulver een band die het experiment niet schuwt en continu zoekt naar vernieuwing. Die vernieuwingsdrang is op dit album als uitermate geslaagd uit de verf gekomen.
5. Motorpsycho – The Tower
Een verrassing dat deze uiteindelijk zo hoog in de top 10 is geeindigd. Na een eerste luisterbeurt in de vergetelheid geraakt, maar net op tijd weer ontdekt. Dat is maar goed ook, want deze oudgedienden hebben misschien wel het beste werkstuk uit de lang carrière gemaakt met The Tower. Beluister de titeltrack, ‘Bartok of the Universe’ of ;Intrepid Explorer maar eens. Stonerrock achtige riff worden gecombineerd met invloeden uit de psychedelica en vooral de progrock. Per luisterbeurt wordt The Tower nog altijd beter en beter. Heerlijk plaatje.
[vc_row el_id=”toptien”][vc_column][vc_custom_heading text=”De Jaarlijst 2017 van Reno”][vc_column_text]Met de rode links klik je direct door naar het album op Spotify.
1. Pain of Salvation – In the Passing Light of Day
2. Solstafir – Berdreyminn
3. Dool – Here Now, Then There
4. Ulver – The Assassination of Julius Caesar
5. Motorpsycho – The Tower
6. Pillorian – Obsidian Arc
7. Leprous – Malina
8. Myrkur – Mareridt
9. Demonic Death Judge – Seaweed
10. Mastodon – Emperor of Sand
Funny fact: van deze top 10 heb ik 60% ook live mogen aanschouwen dit jaar.