Door: Frank van de Ven
He Is Legend werd in 2003 opgericht. In eerste instantie maakte de band metalcore met een Southern rock randje, maar na debuut ‘I Am Hollywood’ vond er een koersverandering plaats. Frontman Schuylar Croom ging zijn stem anders gebruiken en er werd meer gebruik gemaakt van clean vocals. Metalcore werd verruild voor alternatieve hardrock met een dromerig sausje. In 2011 nam de band een pauze, maar sinds dit jaar is He Is Legend weer helemaal terug. Sinds enige maanden ligt het vierde wapenfeit ‘Heavy Fruit’ in de platenzaak. Reden genoeg voor een Europese tour. De bebaarde band doet slechts een zaal in Nederland aan. De Eindhovense Dynamo is de gelukkige.
Voordat de Amerikanen aan de beurt zijn, mogen twee voorprogramma’s de zaal vast opwarmen voor de headliner. Het uit Roosendaal afkomstige OTIS trapt de avond af. De melodieuze noiserock wordt met voorzichtig hoofdgeknik (ulta-light variant van headbangen) ontvangen. Frontman Mario van Meer doet zijn best om de zaal op te zwepen, maar het publiek blijft vrij passief. De band bracht dit jaar een verse plaat uit – ‘Otis Christ Superstar’ – en laat een aantal nummers daarvan horen. Opvallend genoeg heeft OTIS het beste geluid van de avond. De andere bands hebben met doffe, modderige klanken te maken.
Het uit Londen afkomstige ZOAX maakt mathmetalcore met popinvloeden. De muziek stuitert alle kanten op en rauwe oerkreten worden afgewisseld met krachtige clean vocals. Frontman Adam Carroll beheerst verschillende zangtechnieken en bewijst ook een ware volksmenner te zijn. Hij betrekt de hele zaal bij de show en steelt de show met zijn maniakale blik. Als koning Leonidas uit Zack Snyder’s ‘300’ een zanger was dan zou hij ZOAX leiden. De band bestaat pas sinds 2013, maar dat zou je niet zeggen als je deze geoliede machine aan het werk ziet. Carroll is echter het middelpunt van de band. Hij loopt door de zaal, gaat naar de merchstand en pakt een koffer waar hij op gaat staan zodat iedereen hem ziet en hij mensen beter kan opzwepen. Het enthousiasme spat er vanaf en de band heeft zichtbaar lol. Helaas wordt veel plezier vergald door het slechte geluid. Het zaalgeluid klinkt modderig en dof. De details van de complexe en technische muziek komen niet over. Na afloop van de show krijgt de zanger als hij achter de merchandise stand staat een hoop complimenten voor zijn optreden. Grappig om te zien dat de uitbundige frontman buiten het podium vrij bedeesd overkomt.
Na de twee voorprogramma’s is het de beurt aan hoofdact He Is Legend. De kleine zaal van de Dynamo is behoorlijk gevuld. De show is niet uitverkocht, maar de band heeft toch redelijk wat volk weten te trekken. Ook het podium is behoorlijk gevuld. De muzikanten hebben niet veel ruimte. Croom heeft zijn lange blonde manen verstopt in een hoody. Het lijkt erop alsof hij zich geen houding kan geven. Hij zit continu aan zijn vestje en houdt zijn armen omhoog. Zijn zang klinkt in een live setting rauwer dan op plaat. De rokerige vocalen liggen goed in het gehoor, maar omdat He Is Legend continu in gevecht is met de geluidsinstallatie komt de zang niet erg sterk naar voren. Buiten de zaal kun je eigenlijk pas goed horen hoe de band klinkt. In de kleine zaal van de Dynamo gaan veel nuances verloren. Jammer. De goed doordachte en rijke muziek van de band komt niet goed over vanavond. Frappant dat het eerste voorprogramma een beter geluid heeft dan de headliner. Desondanks was het een leuke, maar niet legendarische avond.