Door: Frank van de Ven

At The Gates geldt als een van de grondleggers van melodische deathmetal (melodeath voor intimi). De band inspireerde hordes metalcore acts. Het in 1995 verschenen ‘Slaughter Of the Soul’ geldt dan ook als standaardwerk. Na deze plaat viel de band echter uit elkaar. Het ongeveer gelijktijdig begonnen In Flames en Dark Tranquility gingen echter door met het maken van muziek. Al deze bands opereerden in de Zweedse stag Gothenburg en inspireerden elkaar. Ruim 19 jaar na de verschijning van hun zwanenzang trakteert At The Gates de wereld op nieuw materiaal. Enter: ‘At War With Reality’. De verwachtingen zijn hooggespannen. Kan deze legendarische formatie die wel waarmaken?

 
Ja, dat kunnen ze. Wereldschokkend is dit album (uiteraard) niet, want de band doet niets nieuws. Daarnaast is het kenmerkende Gothenburg geluid uit duizenden te herkennen. Pakkende gitaarriffs, melodieuze solo’s en akoestische intermezzo’s: check! Feitelijk gaat de band door waar ‘Slaughter Of The Soul’ stopte. Uiteraard zijn er wel veranderingen te bespeuren. Zo klinkt deze nieuwe schijf een stuk duisterder dan eerder werk. Er wordt een spookachtige sfeer  gecreëerd. De gitaarpartijen klinken bij vlagen behoorlijk neerslachtig en de donkere schreeuwzang van Tomas Lindberg sluit daar naadloos bij aan.

 
Je kunt je veters echter gerust in je schoenen laten zitten, want deprimerend wordt deze schijf nergens. De vette riffs, melodieuze refreinen en heldere productie zorgen ervoor dat het nergens te naargeestig wordt. Fans van deze band en het genre kunnen deze schijf blind aanschaffen, mits ze hun verwachtingen realistisch houden. At The Gates is nog steeds At The Gates en klinkt vrijwel identiek. Gelukkig maar.

Melodeathpioniers van At The Gates rammelen op 'At War with Reality' weer aan de poort
songwriting80%
production89%
originality80%
music85%
84%Totale score