Het was een leuke avond en er was zeker een klik. Een tweede date zit er in, maar het had meer kunnen worden. Wil deze relatie opbloeien dan moeten beide partijen zich openstellen. In Flames en het Eindhovense publiek komen elkaar zeker weer een keer tegen, maar vanavond was het geen liefde op het eerste gezicht.
Misschien lag het aan het tijdstip: een dinsdagavond. Het blijft bij voorzichtig aftasten. Af en toe gaan de duivelshoorns de lucht in, duikt een eenzame crowdsurfer op en ontstaat een zeer bescheiden circle pit, maar daar blijft het bij. Hoewel frontman Anders Fridén zijn best doet om het publiek op te zwepen, slaagt hij er niet om de goedgevulde Effenaar in een dampende rocktempel te veranderen.
Het merendeel van de bezoekers kijkt liever rustig naar het optreden. Er valt ook genoeg te zien. Het podium staat namelijk vol met lichtinstallaties. Felle kleuren, videobeelden en fraaie projecties: In Flames heeft er alles aan gedaan om de bezoeker te overdonderen. Leuk, maar het komt niet altijd goed uit de verf in deze relatief kleine zaal. De show had waarschijnlijk meer impact gehad als Fridén meer bewegingsruimte had gehad. Van de andere kant: de lichtvoorstelling van de Zweden is wel slim gepland. Eindhoven staat nu in het teken van lichtkunstfestival GLOW en daar past deze lichttentoonstelling uitstekend bij.
In Flames heeft een bijzondere carrière. De band geldt als één van de grondleggers van melodische deathmetal. De Gothenburgsound van de mannen is in de loop der jaren veranderd in meer commerciële rock met een nu-metalsaus. Sporadisch hoor je de roots van de band terug in de galopperende gitaarpartijen, maar het In Flames van nu is onvergelijkbaar met de jonge honden van toen. De band heeft echter niets aan populariteit ingeboet. Het is knap hoe de Scandinaviërs erin geslaagd zijn om oud en nieuw werk met elkaar te combineren. Zowel fans van het eerste uur als nieuwkomers worden op hun wenken bediend.
De band speelt strak en Fridén is goed bij stem. Er is weinig mis met het optreden, maar het komt niet echt los. In Flames vlamt niet. De band slaagt er niet in om het publiek mee te krijgen. Het optreden is een beetje tam. Uiteraard levert hitsingle ‘Take This Life’ van ‘Come Clarity’ de meeste bijval op en gaat de zaal voorzichtig los. Helaas loopt de show dan al ten einde. Daarvoor zorgde ‘Bullet Ride’ van ‘Clayman’ voor een bescheiden opleving en konden ook oudjes als ‘Pinball Map’ op een warmer onthaal rekenen. De klik is er zeker. Hopelijk springen de vonken tijdens een volgende date wel over…
Een goede opwarmer had dit afspraakje spannender kunnen maken, maar helaas zit dat er niet in vanavond. Black Temple doet aan het oude Biffy Clyro denken voordat die band de mainstream opzocht. Deze gasten staan onder contract bij Fridén’s label Razzia Notes en dat verklaart hun aanwezigheid. De post-hardcore slaat niet aan bij dit publiek. Hoewel de band strak speelt, valt op dat weinig mensen op deze gasten zitten te wachten. De respons is dan ook erg lauw.