Met Mobile Of Angels levert Witch Mountain het vierde album af. Het nare nasmaakje is alleen dat de zangeres, Uta Plotkin, inmiddels the band verlaten heeft omdat ze meer tijd in eigen projecten wil steken. Jammer, vooral omdat ze op dit album zo waanzinnig goed klinkt, veel rauwer dan op de voorganger Cauldron of the Wild.
Muzikaal zit het allemaal weer goed in mekaar, zware en langzame Doom-Metal met een dikke knipoog naar de jaren 70 en de iets smerigere blues-rock. Dat gecombineerd met Plotkin’s stem is een waar genot voor het oor.
Met maar vijf nummers en een speel tijd van amper 38 minuten is het een kort genoegen helaas – maar dit mag de pret natuurlijk niet drukken.
Het openingsnummer Psycho Animundi laat direct horen waar we aan toe zijn, een vet Doom riff dat het nummer de komende 8:47 minuten zal begeleiden. Zoals al gezegd, Plotkin’s stem is perfect voor dit soort muziek en vooral in dit nummer komt ze met haar licht rauwe randje voortreffelijk uit de verf.
Tijdens Can’t Settle gaat ze zelfs aan het grunten, iets wat bij het nummer past. Your Corrupt Way (Sour The Hymn) heeft een iets meer blues aanpak en is ook een stuk rustiger dan de andere nummers. Het daarop volgende titelnummer bestaat grotendeels uit een Hammond orgel en doet denken aan een soundtrack uit van een jaren 70 horrorfilm. Het is met zijn drie en een half minuut ook meer een opvullertje. Afsluiter The Shape Truth Takes knalt er daarna weer flink.
De vraag is nu natuurlijk hoe de band het verlies van een dergelijk boegbeeld gaat opvullen. Op YouTube staan al live opnames waar drummer Nathan Carson zingt en ook Gitarist Rob Wrong hanteert schijnbaar tegenwoordig de vocalen. Echter het zal de betoverende energie uit de nummers halen, de hoop is dan ook dat ze gauw een vergelijkbare zangeres kunnen vinden.
Dit album echter is een dijk van een plaat, niks mis mee.