Echosmith: de naam doet misschien nog niet direct een belletje rinkelen, maar wie de liedjes ‘Come Together’ en ‘Cool Kids’ nog nooit heeft gehoord, moet het afgelopen jaar wel onder een steen geleefd hebben. ‘Come Together’ zorgde, mede dankzij een prominente plek als soundtrack van een Samsung reclame, voor de grote doorbraak van de band. Vanavond spelen de Amerikanen voor het eerst in Nederland, en wel in de Amsterdamse Melkweg.

Dat Echosmith hot is zullen ze bij de Melkweg ook wel geweten hebben, want de band verkocht de Oude Zaal zo snel uit dat besloten werd het concert te verplaatsen naar The Max. En wat blijkt: ook die zaal is vanavond nagenoeg uitverkocht. Het gaat dus goed met het kwartet bestaande uit zangeres Sydney Sierota en haar broers Graham, Noah en Jamie. Samen maken ze zoete dreampop en indiefolk, en klinken voor hun piepjonge leeftijd (die varieert van 16 tot 22 jaar) al bijzonder verfijnd.

Al vroeg in de set komt ‘Come Together’ voorbij, waarbij voor het eerst de voetjes van de vloer gaan. Het publiek is zeker geboeid door de muziek, maar blijft een beetje aan de tamme kant. Wel is het leuk om te zien dat een nieuw bandje als Echosmith een groot en gevarieerd publiek trekt. De familieband zal ongetwijfeld een grote bijdrage leveren aan de dynamiek van Echosmith. De heren en dame zijn goed op elkaar ingespeeld en kunnen de show zo mooi aan elkaar rijgen, al stoort het wel dat de vocalen regelmatig verzuipen in de geluidmix. Vooral in het geval van Sydney is dat jammer, want zij beschikt over een mooi helder stemgeluid.

Bovendien halen de vier nogal wat clichématige trucjes tevoorschijn om het publiek wakker te houden. Zo wordt er een stukje van ‘Uptown Funk’ van Bruno Mars en Mark Ronson geïmproviseerd, drukt Sydney haar fans op het hart dat ze zichzelf moeten zijn, en krijgt de hele zaal last van plaatsvervangende schaamte als tijdens ‘Come With Me’ twee voor elkaar onbekende fans het podium op worden getrokken, om vervolgens met elkaar te moeten dansen onder toeziend oog van ruim 1500 man. Leuk geprobeerd, maar de bandleden blijken helaas geen goede matchmakers te zijn. Toch voorkomt dat niet dat Echosmith naast hun muzikale kwaliteiten ook nog eens een bijzonder sympathieke, bijna schattige uitstraling heeft.

Dat het achterin nog wat rumoerig blijft zal de band weinig boeien, want ze kunnen vanavond rekenen op een volle, enthousiaste zaal. Na afsluiter ‘Nothing’s Wrong’ (mét confettiballonnen) is het duidelijk: Echosmith is een uiterst charmante band die we in de gaten moeten houden. Bij een volgend optreden zouden ze zomaar eens in een nog grotere zaal kunnen staan!