En daar ligt nummer negen alweer in de schappen. Als je de Noren van Gazpacho één ding moet nageven dan is het wel de enorme werklust die de band er op nahoudt. Iedere twee jaar pleegt de Noorse progformatie wel een nieuw album uit te brengen. En dat is knap. Zeker wanneer je weet dat de band niet zomaar een paar nummers op schijf slingert, maar bij ieder album weer de moeite neemt om een spannend dan wel fascinerend conceptverhaal te creëren. Op deze negende langspeler maakt de band het overigens wel heel erg spannend. Zo zou het nieuwe album ‘Molok’ middels een speciale cijfercode op cd-versie het gehele universum kunnen vernietigen. Molok’ staat voor een machine die het verleden en het heden kan berekenen. Op ‘Molok’ staat het verhaal van de ontwerper van deze machine centraal. Deze ontwerper vraagt zich af waarom goden doorgaans in de vorm van stenen worden aanbeden. Dit gegeven inspireert hem om naar de betekenis van het leven te zoeken wanneer er geen goden zouden bestaan. Zware kost dus! Gelukkig wordt de soep niet zo heet gegeten als zij wordt opgediend. Daar heeft de band de naam ook niet naar.

‘Molok’ is gewoon een mooi album geworden. Net als op voorganger ‘Demon’ zetten de Noren ook hier weer in op sfeer en daarmee is ‘Molok’ een logisch vervolg op haar voorganger. Troefkaart in deze is de warme heldere stem van Jan-Henrik Ohme. De rest van de band weet dit vervolgens van een prachtige muzikale omlijsting te voorzien. Evenals op ‘Demon’ kunnen we op ‘Molok’ Steven Wilson, The Pineapple Thief en Radiohead als invloeden aanhalen.

Het album begint met het wonderschone ‘Park Bench’. Geen muzikale krachtpatserij hier. Dit zou de band ook niet staan. Wel weet de band bijna direct die filmische, bijna mysterieuze sfeer te scheppen. Deze sfeer weet de band tot en met de bijna 10 minuten durende afsluiter ‘Molok Rising’ met gemak vast te houden.

Ten tijde van ‘Demon’ schreef ik nog dat de band uit de schaduw probeerde te treden van haar grote voorbeelden. Hier moet ik echter op terug komen. Na beluistering van ‘Molok’ concludeer ik dat de band juist geschapen is om vanuit die schaduw te opereren. Laat dat einde van het universum maar komen.

Gazpacho is uit op einde universum met 'Molok'
score82%
82%Totale score
Waardering gebruiker: (0 Stemmen)
0%