Het blijft voor ons een beetje wennen; het is Pinksteren en we zitten niet in Landgraaf. Waren we de laatste jaren rond deze tijd druk doende met het opruimen van onze tent, daar zitten we nu thuis aan de asperges. Gelukkig staat de muziekwereld niet stil, en konden we ook tijdens dit pinksterweekend weer tien topsingles selecteren waar jij dit weekend vervolgens naar kunt luisteren. Dit is het beste wat week 19 ons te bieden had!
Tip: Volg de lijst ook op Spotify en ontvang wekelijks tien singletips aldaar!
- Oscar – Good Things
Wij kunnen ons voorstellen dat wij hem nog even moeten introduceren. Oscar is een jonge Britse bariton die inmiddels al een jaar in indrukwekkend tempo prettig luisterbare kunstacademiepop over de muziekwereld uitstort. Debuutalbum Cut and Paste vinden we nog wat grillig, maar Good Things is een van de allerfijnste Britse singles van dit jaar tot nu toe met een mooie, breekbare en hoopvolle boodschap. Verdient véél meer airplay dan hij krijgt en is een musthear voor eenieder wiens hart sneller klopt van alles tussen Wild Beasts en Morrissey in.
- Motorpsycho – Lacuna / Sunrise
Dat Motorpsycho nog altijd een uitstekende liveband is, dat wisten we al. Maar de band is er daarnaast voor het eerst sinds lange tijd in geslaagd een coherent album af te leveren. Sterker nog: wij durven de voorspelling aan dat Here Be Monsters het albumjaarlijstje wel gaat halen. De Noren, die zich qua sound op de sfeervolle kruising tussen Pink Floyd en Ghost (let vooral op de stem van frontman Bent Saether, die zo voor Papa Emeritus III kan invallen als die onverhoopt ooit ziek wordt) bevinden, nemen de tijd voor hun platen en werkten aan Here Be Monsters zo’n drie jaar. Lacuna / Sunrise is het kunststukje van de plaat en is een heerlijke, slopende rocktrack. Let vooral op de fantastische solo in het midden van de track en het hypnotiserend repetitieve basloopje dat telkens terugkeert. Adembenemend goed.
- Bombino – Timtar (Memories)
Wereldmuziek! Bombino is een sympathieke Sahararocker uit Niger. Hij is een Toeareg, en dat merk je in zijn muziek. We horen een combinatie van invloeden uit eigen land, Europese producers en het ons dankzij Malinese formaties als Imarhan en Songhoy Blues bekend in de oren klinkende geluid van de Ngoni. Plaat Azel is een van de meest swingende Afrikaanse platen van dit jaar tot nu toe, en op de versnelling aan het einde van Timtar gaan we ook heel lekker. Geheimtip: Bombino, voor velen de Afrikaanse Jimi Hendrix, staat op 27 mei in de oude zaal van de Melkweg. Als u nog een avond écht lekker wil dansen bent u daar onmisbaar.
- Whitney – Golden Days
Canadese formatie wiens eerste single keihard gaat op hippe muziekblogs. Whitney heeft naar eigen zeggen niets met Whitney Houston, maar is vooral geïnspireerd door Townes van Zandt (zie onze tips van vorige week voor meer info) en Pavement. De formatie komt voor uit het ter zieler gegane indiegroepje Smith Westerns en wordt ondersteund door muzikanten uit Unkown Mortal Orchestra. Eerste single Golden Days doet ons wel een beetje denken aan het vintagegeluid van die formaties. Wij moeten daarnaast erg denken aan The Band en CSNY. Heerlijke lome zomertrack die sterk doet verlangen naar een compleet album. Blijf even luisteren, want betoverend wordt het pas vanaf de koperblazers in de brug.
- Pantha Du Prince – Frau im Mond, Sterne laufen
Je zou bij het horen van de naam kunnen denken aan een Franse electropopgroep, maar Duitser dan Pantha Du Prince hebben we ze na Booka Shade niet meer gehad. De donkere (live)techno van de Prins afdoen als dertien-in-een-dozijn muziek zou overigens een schandaal zijn, want Hendrik Weber is een artiest die altijd zoekt naar een nieuwe sound. Zijn nieuwste album nam hij niet op in thuisbasis Hamburg, maar in Londen. Hij was te gast bij het Rough Tradelabel (Arcade Fire, Strokes, Sufjan Stevens) en die invloed geeft aan de nieuwe muziek van Weber een totaal nieuwe muzikale wending. Die horen we ook terug op Frau im Mond, Sterne laufen, dat een voor technobegrippen bijzonder toegankelijke en afwisselende single is.
- Kraantje Pappie – Euro’s
Stukje Groningse volkswijsheid door Noah’s Ark-protegé Kraantje Pappie; “Je kan lullen wat je wil, maar je euro’s gaan niet mee als je dood bent”. En later: “Niemand wil leven als een ouwe lul die niet genoten heeft”. Daar heeft Pappie weer mooi gelijk, zoals hij sowieso vaker gelijk heeft met z’n wat platte doch goudeerlijke en humorvolle lyrics. Euro’s is de eerste single van Crane III, de derde plaat van Kraantje die dit najaar uit gaat komen. De plaat wordt weer geproduceerd door de heren van Noisia en dat is ook in de stevig aangezette beat van Euro’s weer terug te horen. Het is vooral dankzij die geslaagde beat dat we uitkijken naar de nieuwe plaat van Kraantje, die een tijdje totaal van de radar verdwenen was. Fijn dat we weer weten waar Kraan is!
- High Contrast – Remind Me
Lincoln Barrett – voor vrienden High Contrast – is een van de grondleggers van het Drum ’n Bassgenre en is daarnaast een van de oprichters van het invloedrijke Hospital-label. Nadat hij in 2012 verantwoordelijk was voor de muziek bij de openingsparade van de Olympische Spelen in Londen en zijn BBC Essential Mix werd uitverkoren als een van de besten uit de geschiedenis van het invloedrijke programma, werd het even stil rondom de drum ’n basspurist. Nu is hij echter terug, met een nieuw label (een Britse spinoff van het Spaanse 3Beat-label van Sak ‘Loca-People-What-The-F*ck’ Noel) én een nieuwe single. Die klinkt relevanter dan het werk dat de jonge kerels de drum ’n bass op dit moment maken. Mag in ons platenkoffertje mee naar de zomerfestivals!
- Real Friends – Mess
Amerikaanse poppunkformatie. Familie van Talking Back Sunday en Jimmy Eat World, maar op één of andere manier minder succesvol. Dat is gek, want het geluid van Real Friends klinkt niet per sé minder aanstekelijk. Sterker nog, nieuwe single Mess is een lekker lichte poppunksong die wij zelfs beter vinden klinken dan het nieuwste werk van die twee groepen. Funfact; de formatie organiseert momenteel een Amerikaanse tour, waar de tickets telkens slechts 5 euro kosten, om zo de concerten zo breed mogelijk toegankelijk te houden. Vinden wij een bijzonder sympathieke actie, en dankzij die bonuspunten haalt Mess deze week dan ook de schifting. Prima liedje.
- The Boxer Rebellion – Weapon
Weinig bands wisselen zo vaak van stijl als The Boxer Rebellion. De band werd populair met lievemeisjesindie (denk bijvoorbeeld aan het niet onverdienstelijke alternatieve hitje ‘Diamonds’), werd juist bekend met ongepolijste grungerock (luister bijvoorbeeld de uitstekende maar helaas totaal vergeten debuutsingle ‘Watermelon’) en heeft voor nieuwste worp Ocean by Ocean de synthesizer uit de kast getrokken. Leadsingle Weapon is behoorlijk cheesy, nog net credible, en doet ons denken The Killers, Kensington en de Jaren ’80. Kan volgens gezien worden als een open sollicitatie voor een poging om namens Australië een overwinning binnen te slepen op ons songfestival.
- Kaytranada – One Too Many
Toch een beetje de hype van deze week. Na drie jaar wachten kwam eindelijk de debuutplaat van producer Kaytranada uit. De plaat, 99,9%, werd direct de hemel in geprezen door zowel publiek als pers. De plaat werd deze week vaak in één adem genoemd met het vorig jaar uitgekomen In Colour van sterproducer Jamie XX, maar blijkt zoveel diepgaander en prominenter gericht op hiphop dat een vergelijking met Flying Lotus beter op zou gaan. Op de plaat komt een bloemlezing uit zijn productiestal voorbij, met rolllen voor Craig David, AlunaGeorge, Anderson .Paak en BADBADNOTGOOD. One Too Many is echter podium voor Phonte, een redelijk onbekende raper die Kaytranada een kans wil geven om de spotlights op te zoeken. Geslaagde poging, want de beat van Kaytranada is een buitengewoon geslaagd vehikel voor de flow van Phonte. Uitstekend album, uitstekende single; gaan we nog veel meer van horen!