Het is inmiddels een bekend fenomeen: wanneer een succesvolle plaat een belangrijke verjaardag viert, moet dat worden gevierd met een anniversary tour. Dat kan nogal plichtmatig overkomen, maar dat geldt niet voor Enter Shikari. Dit jaar is het tien jaar geleden dat de band het debuut Take to the Skies uitbracht, wat hen meteen bombardeerde tot één van de grootste bands binnen hun scene. Dat moet worden gevierd, en wel in een stijf uitverkocht TivoliVredenburg.

Voor veel fans zal het even geleden zijn dat ze zoveel nummers van deze plaat live hebben gehoord. Enter Shikari is inmiddels bijna toe aan studioalbum nummer 5, en liet de afgelopen jaren Take to the Skies grotendeels achterwege tijdens optredens. Het zorgt in elk geval voor veel enthousiasme bij fans, die al flink van zich laten horen als de eerste tonen van ‘Stand Your Ground; This Is Ancient Land’ klinken.

Cult

De elektronische post-hardcore van Enter Shikari slaat in als een bom. Niet alleen muzikaal, maar ook tekstueel is het viertal van begin af aan erg bijzonder: verschillende genres worden moeiteloos door elkaar gemixt, en gevoelige onderwerpen gaan ze niet uit de weg. In de loop der jaren hebben de mannen er een soort cult following aan fans mee opgebouwd, die alle teksten moeiteloos meezingen en precies begrijpen waar de band voor staat.

Omdat Take to the Skies gewoon van voor naar achteren wordt gespeeld, weet het publiek wat komen gaat. Als ‘Enter Shikari’ en vervolgens ‘Mothership’ achter elkaar langskomen verandert de hele Ronda in een dampende moshpit. De band geniet er zichtbaar van: met name drummer Rob Rolfe straalt een aanstekelijke energie uit. Nergens blijkt dat de mannen dit album een tijdlang behoorlijk zat waren.

Sorry, You’re Not a Winner

Frontman Rou Reynolds eist met zijn opvallende verschijning en zijn rauwe screams een hoofdrol op. Anders dan normaal zegt hij niet al teveel tussendoor, maar dat hoeft ook niet: hij heeft de zaal volledig in zijn greep. Dit leidt bij vlagen ook af van het feit dat bassist Chris Batten er vanavond niet helemaal lekker in zit. Hij zit niet goed met z’n timing en de vocalen laten soms ook te wensen over. Gelukkig kan het de fans niet zoveel schelen, die vermaken zich wel – met name als halverwege de show de doorbraakhit ‘Sorry, You’re Not a Winner’ de revue passeert. De harde breakdowns en indrukwekkende lichtshow zorgen voor een reactie waar de Ronda bijna te klein voor is.

Tijdens ‘Return to Energiser’ klimt Reynolds het balkon op en maakt een rondje door de zaal. Op de vloer is het publiek tegen die tijd al een beetje moe geworden: de tweede helft van de show gaat het er minder ruig aan toe. Het helpt ook niet echt dat Enter Shikari ervoor kiest om buiten Take to the Skies vrijwel alleen maar tracks van de laatste plaat The Mindsweep te spelen – hoewel dit stuk voor stuk prima nummers zijn, staan ze muzikaal het verst af van het oude materiaal. Toch blijft dit optreden naar meer smaken, getuige het gejuich als de reguliere set afgelopen is: “And still we will be here, standing like statues!” wordt er gezongen.

The best fucking record

Met ‘Redshift’, ‘OK, Time for Plan B’ en ‘The Appeal & the Mindsweep II’ wordt er alsnog op indrukwekkende wijze afgesloten. Het zweet gutst van ieders hoofd: de stampvolle Ronda heeft vandaag een hoop moshpits, crowdsurfers en cirkelpits gezien. En op een nieuwe show hoeven we gelukkig niet lang te wachten: volgens Reynolds komt Enter Shikari in november terug, met “the best fucking record we ever made” vers op zak. Dat belooft wat!