De Schotten van Mogwai weten ons al zo’n dikke 20 jaar te boeien met instrumentale post-rock. En dat is knap! Bij veel instrumentale bands is de nieuwigheid er na een paar albums wel van af. Samen met de Canadezen van Godspeed You! Black Emperor vormt Mogwai een van de weinige uitzonderingen op deze regel. De sympathieke Schotten hebben inmiddels een negental albums op hun naam staan, waarvan de negende onlangs zijn weg naar de platenbakken vond. ‘Every Country’s Sun’, zoals dit negende kleinood heet, is weer een typische Mogwai plaat geworden.
Nou ja, typisch? Typisch in die zin dat Mogwai iedere plaat wel iets nieuws uitprobeert. Dat uit zich op ‘Every Country’s Sun’ in het meest poppy nummer dat Mogwai ooit schreef. ‘Party in the Dark’, zoals het nummer heet, tikt amper de vier minuten aan, klinkt poppier dan de band ooit heeft geklonken en bevat daarnaast ook nog eens zang.
De rest van het album is bekender terrein voor de Mogwai liefhebber. Het album vertoont wel wat raakvlakken met het inmiddels 16 jaar oude ‘Rock Action’. Net als ‘Rock Action’ werd ook ‘Every Country’s Sun’ door Dave Fridmann (Mercury Rev) geproduceerd. Naast dromerige soundscapes mag je dus ook de nodige gierende gitaren verwachten. Met name de nummers ‘Battered At A Scramble’ en ‘Old Poisons’ laten horen dat de heren nog een flinke bak herrie kunnen maken.