Voor mij is er geen twijfel over mogelijk: 2017 was het jaar van de progressieve rock. Man, wat hebben de grootheden in het genre toch grandioze albums afgeleverd. Van alleskunners Steven Wilson en Roger Waters tot de supergroepen Ayreon en Soen: alle hooggespannen verwachtingen zijn door hen waargemaakt. Een muzikaal topjaar. Maar er kunnen maar tien platen de beste zijn, en dat zijn in mijn beleving de volgende platen:
- VUUR – Cities
De glorieuze terugkeer van de metalkoningin van Nederland: Anneke van Giersbergen. Wonderschone zang tegen heerlijk, zwaar gitaargeluid. Tip voor in de auto!
9. The National – Sleep Well Beast
Het minste album van The National haalt alsnog een mooie plaats in deze top tien. Het zegt alles over hoe ongekend goed deze band wel niet is. Louter prachtige, dromerige composities op dit album, met weer die heerlijk zeurende monotone zang van Berninger.
8. Mastodon – Emperor of Sand
Emperor of Sand is het zoveelste bewijs dat Mastodon een van de beste metalbands van deze generatie is. Onverwoestbare metal van de bovenste plank. Gaan met die banaan!
7. Voyager – Ghost Mile
Wat krijg je als je Tears for Fears in de blender stopt met Genesis, Yes en Dream Theater? Voyager is het antwoord, een van de meest ondergewaardeerde metalbands van deze aardkloot. Bijzondere vermelding voor Danny Estrin, die met zijn schitterende, echoënde vocals de muziek van een warme gloed voorziet.
6. Soen – Lykaia
De vergelijking met Tool is snel gemaakt, maar met Lykaia kan de Zweedse superband Soen eindelijk op eigen benen staan. Martin Lopez kennen we natuurlijk van Opeth, maar in Soen lijkt de superdrummer eindelijk zijn droomband te hebben gevonden. Wat een album, wat een band.
5. Ayreon – The Source
Het blijft bizar, dat een van de grootste muzikale geniën van onze tijd, gewoon uit Brabant komt. Verscholen in zijn kluizenaarshol in Oudenbosch maakt Arjen Lucassen onder zijn artiestenpseudo Ayreon progmetal waar je U tegen zegt. Ook voor The Source strikte Lucassen de ene superster na de ander, onder wie Dream Theater-zanger James LaBrie. Het eindresultaat is een muzikale reis die zijn weerga niet kent.
4. Elbow – Little Fictions
Een vreemde eend in de bijt in dit lijstje, maar Elbow verdient het. Godallemachtig, wat maakt deze band toch prachtige muziek. De zacht fluwelen stem van Guy Garvey is het handelsmerk van de band, en wat overtreft deze wereldzanger zichzelf op Little Fictions. De acht minuten durende titeltrack, een epische song vol tempowisselingen en muzikale uitbarstingen, is een van de beste nummers van het jaar. Kippenvel!
3. Lunatic Soul – Fractured
Mariusz Duda is het meesterbrein achter Riverside, een van de meest geliefde metalbands van dit moment. Maar wat veel mensen niet weten, is dat Duda al vele jaren een eigen projectje runt: Lunatic Soul. Dromerige progrock, maar met de aanwezigheid van elektronische geluiden en ambient effecten totaal niet met Riverside te vergelijken. Tip: luister Fractured met een goede hoofdtelefoon, en je zult na iedere luisterbeurt weer andere dingen in de muziek herkennen. Een juweel van een plaat.
2. Roger Waters – Is This The Life We Really Want?
Eindelijk, eindelijk, eindelijk! Na ruim een kwart eeuw laat Roger Waters, geestelijk vader van de beste band aller tijden (Pink Floyd), weer van zich horen met opnieuw een soloalbum. De verwachtingen waren vooraf hooggespannen, maar Waters lost ze allemaal in: wat een meesterwerk is Is This The Life We Really Want geworden! Vooral met het zeven minuten durende Picture That laat Waters met zijn brommende stem het beste van zichzelf zien. Kom maar op, Ziggo Dome!
- Steven Wilson – To The Bone
De belangrijkste componist en liedjesschrijver van deze generatie. Dat is nogal een uitspraak, maar Steven Wilson verdient deze titel. Deze muzikale duizendpoot kan werkelijk alles, bewijst hij met To The Bone, het beste album dat dit jaar is uitgekomen. Voor het eerst in zijn carriere durfde Wilson het aan om poppy elementen in zijn muziek te gebruiken. Een gok die meer dan geweldig heeft uitgepakt. Muziek klonk zelden zo goed, zo gepolijst, zo gevarieerd als To The Bone: een meesterwerk in de geschiedenis van progmuziek. En een meer dan terechte nummer één in deze lijst.