Van Earthless, Motorpsycho tot Converge en Godspeed You! Black Emperor: aan grote namen geen gebrek op de 23e editie van Roadburn. Dit weekend barst het meest internationaal gerenommeerde festival van Nederland los in Tilburg. Dat je bovengenoemde acts niet moet missen lijkt ons vanzelfsprekend, maar hoe zit het met de kleinere namen? Wij zetten er vijf voor je op een rijtje die je absoluut een kans moet geven.
Une Misére
Nog geen 1500 likes op Facebook en slechts 1200 luisteraars per maand op Spotify. Om over het aantal Twittervolgers nog maar te zwijgen. Nee, Une Misére heeft op het wereldwijde web niet bepaald een achterban. Onderschat deze knapen alleen niet, want een betere hardcoreband ga je deze editie niet vinden op Roadburn. Luister maar eens naar Condescend: een allesvernietigende song waarmee ze de Green Room zonder twijfel gaan afbreken.
Volcano
Volcano is op Roadburn een vreemde eend in de bijt. Hier geen krijtende gitaren of gitzwarte screams. Volcano klinkt als een soundtrack voor een Afrikaanse speelfilm. De percussie is helder en vrolijk, de samenzang enthousiast en opzwepend en de gitaarriedeltjes lekker en af en toe heerlijk pscyhedelisch. Je moet er van houden, en waarschijnlijk zullen de meeste Roadburn’ers elders hun heil zoeken, maar geef het een kans en je zult onwaarschijnlijk meedeinen op Volcano’s filmmuziek.
Hell
De hel is in de muziekindustrie allang geen uniek thema meer, zelfs niet in de diepste krochten van de metal. De Amerikaanse doommetalband Hell weet dit maar al te goed. Zij hebben al meerdere platen gemaakt waarin zij met logzware gitaren en duistere vocalen de luisteraars meesleuren naar het vagevuur. Op hun laatste gelijknamige album, dat Hell integraal op Roadburn gaat spelen, overtreffen de heren zichzelf en komt de Hel dichterbij dan ooit. Als dat geen intense ervaring wordt in het Patronaat…
Départe
Technische deathmetal, vermengd met doom, blackmetal en zelfs sludge. Dat is Départe, een band die Frans klinkt, maar toch echt uit Australië komt. Veel beter ga je het op Roadburn niet krijgen; Departe’s muziek zit vol sfeer, donkere dynamiek en muzikale diepgang. Zet je je vooral schrap voor de vocalen, want de diepe grunts en het ijskoude geschreeuw gaan werkelijk door merg en been.
Watter
Tussen al het zware gitaargeweld is het fijn om een band als Watter in huis te hebben. Qua emotie en ambiance is dit misschien wel de beste band van het festival. Watter combineert sfeervolle postrock met stuiterende jazz en spannende elektronica, dat alles overgoten in een heerlijk Midden Oosten-sausje. Prachtige muziek voor tijdens het rijden, maar wij zijn ervan overtuigd dat Watter ook live als een huis overeind zal staan.