Iedereen die de afgelopen jaren de Nederlandse festivals heeft bezocht heeft ‘em wel eens live gezien; die organist van Johan. Want na het uit elkaar vallen van Johan – nog altijd een doodzone trouwens – versleet deze op het eerste oog onopvallende verschijning toch behoorlijk wat bands. Je zag hem bij Tim Knol, bij Douwe Bob, bij Anne Soldaat en eerder al bij Do-The-Undo, Anne Soldaats nieuwe projectje na het uiteenvallen van Daryll-Ann. Tegenwoordig zien we hem eens per maand in De Wereld Draait Door, waar bijspringt bij Tangerine. Nee Matthijs van Duijvenbode, dan kun je nog zo’n randverschijning zijn, maar als je écht bij álle goeie bands uit Noord-Holland speelt gaat dat op een gegeven moment toch opvallen.
Want alle bovengenoemde bands hebben toch wel één ding gemeen: het zijn allemaal projecten met een heerlijk americana-achtig rockgeluid. De Hoornse school zorgt telkens weer voor uitstekende albums en nieuwe bands. Niet geheel toevallig telkens met betrokkenheid van Van Duijvenbode, op de achtergrond. Omdat hij waarschijnlijk ook wel eens wat anders wilde, richtte hij dit keer zelf een formatie op, Sky Pilots, samen met de uitstekende gitarist Robin Berlijn (bekend uit de band van Ellen ten Damme, maar stond ook ooit op het podium met Wally Tax; heeft daarnaast ook ooit bij Kane gezeten, al vergeten we dat voor het gemak even) en drummer Kees Schaper (Douwe Bob, Tim Knol). Tel daar de onbekendere, maar prima bassist Mano Hollestelle bij op en we hebben in ieder geval een band met talent.
De muziek van het debuut van Sky Pilots – erg origineel Sky Pilots genoemd – kabbelt keurig voort op de weg die jaren geleden door Daryll-Ann en Johan werd ingezet. Heerlijke combinatie van verschillende retrostijlen. Sixties, seventies; het komt allemaal voorbij. Net als bij Johan, Douwe en Tim, trouwens. Sky Pilots weet zich toch te onderscheiden van het geluid van die projecten, en wel door toevoeging van wat Britpopinvloeden. Want naast de gebruikelijke referenties in de Hoornse school – Animals, Ryan Adams, Stones – lijkt ook goed naar Oasis te zijn geluisterd bij het maken van de debuutlangspeler.
Resultaat: een volledig analoog opgenomen plaat, die vrolijkheid en souplesse ademt en waar je als luisteraar vanaf minuut één behoorlijk vrolijk van wordt. Die combinatie tussen de rauwe stem Van Duijvenbode, de lieflijke achtergrondkoortjes en de sixitiesgitaar werkt uitstekend. Topnummers? De aanstekelijke single Only When It Rains – Automatic Waves volgens ons collega’s van de VPRO, wat het hoort te zijn laten we even in het midden – is een heerlijke ode aan vervlogen tijden, het Stonesachtige Messing Around zorgt voor een welkome tempoversnelling, en de favoriet van ondergetekende is het superradiogevoelige Sun, dat doet denken aan Racoon en zo wel eens een onvervalste zomerhit kan worden.
There’s light outside your door, zo zingt Van Duijvenbode in laatstgenoemd nummer, en dat lijkt bijna wel de boodschap te zijn die Sky Pilots wil brengen. Oké, het is allemaal niet doorslaand origineel en met een nieuwe Pergola (Johan) of Happy Traum (Daryll-Ann) hebben we hier ook niet te maken, maar het debuut van Sky Pilots is gewoon een hele fijne plaat van een ontzettend talentvolle band. En gezien de show op Noorderslag blijken we hier ook nog te maken hebben met een goeie liveband. Alle voortekenen zijn dus daar: Sky Pilots kan wel eens dé band worden van festivaljaar 2014. Met hun debuutalbum nemen ze daarop in ieder geval al een uitstekend voorschot!