Pink Floyd kent u natuurlijk als een van de meest invloedrijke bands ter wereld en toch waren de verwachtingen voor de nieuwe plaat van de heren niet erg hooggespannen. Een aantal belangrijke, originele bandleden hebben Pink Floyd namelijk – al dan niet in een houten kist – verlaten en het laatste écht sterke album van Pink Floyd dateert van alweer van 1979. Wat volgde? Een aantal albums die het luisteren best waard zijn, maar de hemel absoluut niet bestormden.
Het vlammetje van de legendarische band leek dan ook als een nachtkaarsje uit te gaan, maar dat kon begeester David Gilmour niet over zich heen laten komen. Nog één keer dook hij de studio’s en de archieven in en zocht hij naar het beste sessiewerk van weleer, om dat de combineren met nieuwe arrangementen en productie. Resultaat van deze blender is het nieuwste album van Pink Floyd, The Endless River.
De rivier beschreven op The Endless River blijkt toch wat eindiger dan door de band zelf voorspeld. Het album is namelijk de allerlaatste plaat van de band, en dus de laatste kans om nog met wat fatsoenlijks op de proppen te komen. Gelukkig kunnen wij de fans gerust stellen: in tegenstelling tot al het andere werk dat Pink Floyd na The Wall opnam kunt u deze nieuwe Pink Floyd wél zonder enige twijfel aanschaffen. De plaat is eindeloze straatlengtes beter dan haar vijf voorgangers. Doordat er in de mix gebruik gemaakt is van een combinatie tussen nieuwe gitaarpartijen van David Gilmour en eerder opgenomen sessies met drummer Nick Mason en met de in 2008 overleden toetsenist Richard Wright blijft heel veel van het échte Pink Floydgeluid over, maar wordt dat wél in een modern jasje gestoken. Dat levert een aantal prima individuele tracks op, maar met name een zeer compleet album met sprookjesachtige melodielijnen en een warme, sferische sound. Exact zoals je van een plaat van Pink Floyd wenst.
Dé grote vraag: Hebben we hier dan te maken met een nieuwe klassieker? Helaas, daarvoor heeft de tand des tijds teveel aan Pink Floyd gevreten en is de muziek te weinig origineel. Of dat erg is? Er is in elk geval wél sprake van een geluid met meer eeuwigheidswaarde dan het gros van de andere classic rockplaten die dit jaar uit zijn gekomen bij elkaar.
Conclusie: The Endless River is géén nieuw meesterwerk maar is wél een mooi, sober slotakkoord van een van de allergrootste bands uit de muziekgeschiedenis. Daar mogen de heren best tevreden mee zijn.