AC/DC heeft Brian Johnson, Coheed And Cambria doet het met Claudio Sanchez en Circa Survive beschikt over Anthony Green. Wat al deze bands met elkaar gemeen hebben, is een frontman met een apart stemgeluid. De vocalen klinken anders dan je gewend bent van de doorsnee rockband en verdelen luisteraars in liefhebbers of haters. Een tussenweg lijkt niet mogelijk.
Hoewel elk vogeltje zingt zoals het gebekt is, blijkt Circa Survive wel een zeer vreemd exemplaar te zijn. De Amerikaanse rockband bedient een niche markt en heeft een geheel eigen geluid gecreëerd. Stadions zullen ze daar niet mee uitverkopen, maar de liefhebber van spannende gitaarmuziek op zoek naar avontuur moet dit opmerkelijke gezelschap zeker eens nader bestuderen. Het eerste dat opvalt aan Circa Survive is het opmerkelijke stemgeluid van Green. Het heeft iets kinderlijks, maar is tegelijkertijd ook een tikkie beangstigend omdat het zo… buitenaards klinkt.
Niemand praat of klinkt zoals Anthony Green. Op eerdere platen hoorde je dat de zanger zijn stem lichtelijk forceerde. Het klonk nogal onnatuurlijk, maar op het vijfde studioalbum ‘Descensus’ heeft hij zijn stem volledig onder controle en klinken de vocalen meer organisch dan ooit. De zang ligt lekkerder in het gehoor, omdat Green minder benepen zingt. De vreemde, onheilspellende zang sluit wonderschoon aan bij de muziek. Circa Survive bedient zich meestal van dromerige en melancholische klanken, maar is ook niet bang om af en toe het gaspedaal in te trappen en flink te rocken. Op die momenten klinkt de band onheilspellend. Deze formatie is meester in het creëren van sfeer. Verwacht geen ‘simpele’ rock die je ter ontspanning opzet. Dit is dwingende muziek die gemaakt is voor de koptelefoon. Niet dat ‘Descensus’ een moeilijk album is, maar het album beklijft het beste als je je voor de wereld afsluit en overgeeft aan de muziek. Fans van bands als Dredg en Saosin kunnen hun lol op met deze unieke band.