De post-rockband Toundra timmert al een tijdje aan de weg. Na drie uitstekende doch onder de radar releases, brengt het Spaanse viertal nu zijn vierde album uit: het toepasselijk getitelde IV. Een heuse conceptplaat, waarop we het verhaal horen van twee vossen die een brandend bos ontvluchten.
Het bos was het thuis van de vossen en staat metafoor voor de hedendaagse maatschappij, die hard op weg lijkt de natuur te verwoesten. Er komen echter geen vocalen aan te pas om dergelijke milieukwesties in woorden uit te drukken: de plaat is volledig instrumentaal. Toundra beheerst nog beter dan op de vorige drie platen de hard/zacht-dynamiek, die zo kenbaar is voor het genre. Het zit ergens tussen post-rock en post-metal in en speelt absoluut een goede leentjebuur. Overduidelijk zijn de invloeden van klassieke post-rockbands als de Mogwai of Exposions in the Sky, terwijl de geest van post-metalgrootheden als Isis en Neurosis door de plaat heen dwaalt. Als je goed luistert hoor je zelfs Tool’s 10,000 Days terug.
Waar opener Strelka nog enigszins aarzelend opent, laat het viertallige collectief de remmen los op Qarqom en werkt het toe naar een fraaie eerste climax. Langzaam begint dan de vervoering, mede door het feit dat de plaat uitstekend geproduceerd is en aangenaam wegluistert. Feit is wel dat IV, hoe mooi en overweldigend soms, misschien wat aan eigen identiteit mist. De kraakheldere gitaarlijnen en ver weg klinkende drums van Belenos doen wel erg sterk denken aan Isis in haar late jaren, terwijl de vederlichte intermezzo Viesca door kan gaan voor een Godspeed You! Black Emperorpassage.
Ondanks dat Toundra zichzelf nog niet helemaal vindt op IV, is het absoluut hun sterkste werk tot nog toe. In Kitsune, Japans voor ‘vos’, raakt de band het meeste in cohesie. De vossen naderen de rand van het bos, terwijl de zee van vlammen om hen heen groeit. De manier waarop de muziek langzaam samenkomt en de daaropvolgende climax is uiterst memorabel en doet smaken naar meer. IV mag dan misschien geen originaliteitsprijs winnen, overtuigen doet Toundra ten volle. En hoe het met de vossen afloopt, blijft een alleraardigst mysterie.