Al in de eerste track laat Spitfire op ‘Fuel to Burn’ weten waar het voor staat: ongecompliceerde hardrock vanuit de onderbuik gespeeld. De zinsnede “I got a rocket in my pocket” volstaat in feite al als recensie. Je weet namelijk al precies wat je krijgt.
Deze Noorse hardrockband werd in 2006 opgericht en heeft inmiddels drie platen op zak. Het meest recente wapenfeit luistert als gezegd naar de naam ‘Fuel To Burn’. Verwacht geen innovatieve muziek. Spitfire grossiert in onversneden hardrock in de lijn van Van Halen en Danko Jones. Het Scandinavische kwartet weet waar een goed nummer aan moet voldoen en dat heeft in een sterk album geresulteerd. ‘Fuel To Burn’ bevat moddervette riffs, catchy refreintjes en ijzersterke hooks. De liedjes blijven hangen en zijn stuk voor stuk zeer pakkend. In de kern is dit popmuziek, maar dan voorzien van gierende en schurende gitaren. Dankzij een heldere productie komen alle instrumenten goed tot hun recht. Toch heeft deze plaat een sleazy randje. Het klinkt namelijk net wat venijniger en vuiler dan je van het genre gewend bent.
Klinkt goed tot nu toe, maar helaas zijn er ook minpunten te noteren. De zang blijft achter. Frontman Biff heeft geen bijzonder stemgeluid en zijn Noorse tongval is duidelijk hoorbaar. Echt storend wordt het niet, maar je kunt niet om zijn accent heen. Verwacht ook geen tekstuele hoogstandjes van dit collectief. Spitfire bezingt de geneugten des levens en komt niet veel verder dan seks, drugs en rock & roll. En raketwetenschap, omdat alle functies van de mannelijke pretraket worden bezongen. Is dat erg? Nee. Deze schijf stop je in de cd-speler omdat je gave gitaarsolo’s en strak drumwerk wilt horen en niet omdat je op zoek bent naar diepgang.
‘Fuel To Burn’ smeekt erom gedraaid te worden in bruine kroegen. In donkere holen waar een sluier van sigarettenrook vermengd wordt met de geur van verschraald bier en goedkope whisky. Dit is een hommage aan hardrock zoals die in de jaren 80 gemaakt werd. Fijn dat er anno 2015 nog steeds bands zijn die deze bijna vergeten stroming een warm hart toedragen. Spitfire heeft een toffe plaat gemaakt die de liefhebber van ‘ouderwetsche’ hardrock zeker zal bekoren. Er zijn betere bands in dit genre actief, maar deze Noren hoeven zich zeker niet te schamen voor dit werkstuk.