Op een doodgewone maandagavond staat er voor Poppodium Volt in Sittard een grote, zwarte tourbus geparkeerd. Vanuit de flat aan de overkant wordt er stiekum tussen de gordijnen door gekeken terwijl zich het plein langzaam vult met zwarte band shirts. Death To All is het motto van de avond want de Amerikaanse Death-metal pioneers Death zijn in de stad. Er zijn zelfs mensen vanuit Gouda afgereisd om dit concert mee te maken.

Het voorprogramma wordt op deze avond verzorgd door de Limburgse band The Scalding. De band rond de charismatische zanger Benny „Beardo” Ubachs begon in 2012 toen ex-leden van onderanderen Len Tch’e en Carach Angren een groovy Trash-bandje wilden opstarten. In 2013 veranderde de sound naar een extremere vorm van Death-Metal. Sinds 2014 is de zang in handen van de Belg Ubachs die vanaf het begin van de set zowel als zanger als ook frontman weet te imponeren. De band speelt onderanderen nummers van hun EP „The Conscious Dilemma” die in 2013 verscheen. De zaal loopt tijdens het optreden langzaam voller zodat de band tegen het einde van hun set voor een redelijk gevulde Volt staan. Een gaaf optreden van deze nog jonge band die veel potentie laat zien, een enkele bezoeker valt dan wel voor het podium letterlijk in slaap maar dit ligt niet aan de mannen van The Scalding.

Na een korte rook en drinkpauze op het eerder genoemde plein is het dan tijd aan de mannen van Death (DTA), voor deze avond bestaat de band uit voormalige originele leden Steve DiGiorgio, Gene Hoglan en Bobby Koelbe aangevuld met zanger/gitarist Max Phelps. Het optreden wordt geopend met „The Philosopher” van het „Individual Thought Patterns” album en het publiek merkt al snel dat we met een bijzonder strakke en professionele club muzikanten te maken hebben. De zanger, Max Phelps, mist alleen de connectie met het publiek en staat tijdens zo’n beetje het gehele optreden statisch de zaal in te kijken. Gelukkig wordt het sociale gedeelte opgevangen door de bassist Steve DiGiorgio die eerst op een zes-snarige, fretloze bas al weet te imponeren maar halverwege de set wisselt naar een drie-snarige (!) gitaar en werkelijk de sterren van de hemel speelt.

Het publiek wordt getrakteerd op een afwisselde set die zorgvuldig geselecteerd is uit de rijke back-catalogus van de band, Chuck is er niet meer helaas maar dat mag de pret niet drukken. Klassiekers zoals onderanderen „Living Monstrosity”,”1000 Eyes”,”Lack of Comprehension” en „Symbolic” passeren de revue en weten de zaal een enkele keer een moshpit en een eenzame stagediver te bezorgen. Tegen het einde wordt er nog met een drietal toegiften getrakteerd en komt de zaal tijdens, de absolute Death-Metal klassieker, „Pull The Plug” nog eenmaal aan een kookpunt.

Wat normaal een saaie maandagavond zou zijn werd door de mensen bij Poppodium Volt voor vele omgetoverd tot een trip down memory lane. Wederom een geslaagde avond.