Boedapest wat was je een week lang warm, zeg maar bloedheet, vanaf 10 augustus! Op het moment dat de poorten naar het óbudai eiland in de Donau zich opende, zuchtte Oost-Europa onder een ware hittegolf met temperaturen tussen de 35 en 40 graden. Door de temperaturen in combinatie met een felle zon werd vooraf door de organisatie een hitte waarschuwing afgegeven. Sziget nam zelf een aantal maatregelen (waaronder veel sproei-installaties op drukke plekken), maar stond bezoekers ook toe om een onbeperkte hoeveelheid (non-alcoholische) drank mee het terrein op te nemen. In Boedapest zelf werd op diverse straathoeken water uitgedeeld aan toeristen en Szigetbezoekers die veelvuldig de stad introkken om onder andere verkoeling bij de vele badhuizen te zoeken. Tot aan de stortregens en onweersbuien aansluitend op de spectaculaire end-show van de Nederlandse DJ Martin Garrix op zondag bleek dit ook broodnodig.
De uitgebreide foto-reportage vind je op onze Facebook pagina.
Onder de vele Nederlanders (zo’n 16.000) bleven echte incidenten gelukkig uit. Wel werden er een aantal slachtoffer van zakkenrollers. Het consulair steunpunt op het festival bezorgde 15 landgenoten van een nieuw reisdocument nadat deze waren verloren of gestolen. Na afloop van het festival viel er op maandagmorgen, daags na het festival, toch nog een echt triest dieptepunt te melden wanneer een kamperende bezoeker het leven liet, nadat een tak van een boom door de hevige regenval afbrak en op een tent terecht kwam. De organisatie vermeldde hier wel bij dat het ongeval op een stuk van het eiland plaatsvond, waar het niet was toegestaan om te kamperen.
Einde van de grote Sziget headliners?
Er werd naar aanloop van deze editie veel gezegd en geschreven over diverse perikelen en de kwaliteit van de line-up. Sziget mikt duidelijk op een complete festival-vakantie beleving, waarbij niet alleen grote acts het publiek moeten trekken, maar dit jaar was er toch het nodige te doen vanwege het ontbreken van de grote headliners. De organisatie kwam vrij vroeg met de aankondiging van Robbie Williams, maar verder wilde het naast de late booking van Kings of Leon maar niet vlotten om échte grote namen te strikken. De kaartverkoop heeft er echter nauwelijks onder te lijden gehad gezien de mededeling van de organisatie dat men dit jaar met 441.000 op de 7 festivaldagen een recordaantal bezoekers mocht verwelkomen.
De woorden van organisator Károly Gerendai op de afsluitende persconferentie doen echter vermoeden dat de komende edities ook qua programmering van grote headliners het er niet beter op gaat worden. De organisator geeft aan: “de komende jaren staat de unieke beleving van Sziget voorop en we willen daarbij loskomen van de afhankelijkheid van grote headliners. Daar tegenover zetten we een groot avontuur, culturele vakantie en een ervaringsrijke week vol verrassingen“. Tja, daar kun je van zeggen wat je wilt, maar op “dag -1” (maandag) kwam het publiek toch echt massaal voor Robbie Williams naar het óbudai eiland. Het perspraatje lijkt zich ook ieder jaar een beetje te herhalen met de woorden dat er “dit jaar is meer dan ooit te voren geïnvesteerd in het niet-muzikale programma en de vele visuals“. Het lijkt vooral echter een beetje te moeten verbloemen dat de programmeurs gewoon niet de gewenst acts naar Hongarije krijgen de laatste jaren.
Tevens verwelkomde Sziget dit jaar zijn 7 miljoenste bezoeker en zijn de Nederlanders na de Hongaren nog altijd het best vertegenwoordigd (ook de Italianen, Fransen, Duitsers en Engelsen doen het goed). Verder werden er 95 nationaliteiten geteld en artiesten uit 50 verschillende landen. Tot slot zorgde de goede kaartverkoop voor een 3-tal uitverkochte dagen. Op die dagen werd de maximale capaciteit van 90.000 bezoekers behaald. De data voor komende jaar zijn ook bekend en die zijn toch wel verrassend aangezien het festival in 2016 van woensdag tot woensdag zal plaatsvinden (10 t/m 17 augustus 2016).
Festivalindeling en headliners
De opzet van dit jaar werd ten opzichte van voorgaande jaren flink gewijzigd. Om logistiek de zaken beter voor elkaar te krijgen en de drukte beter te reguleren werden podia verplaatst of anders opgesteld. Het moet gezegd worden dat op de vele wegen en paadjes het nergens echt te druk werd ervaren. Wat wederom tot de verbazing wekt is dat men met meer dan 20 jaar ervaring het niet altijd voor elkaar krijgt om een koud biertje te serveren. Het mag de pret op de openingsdag niet drukken. Het is duidelijk dat de grote meute voor Robbie Williams komt en het “voorprogramma” op de mainstage, bestaande uit onder andere The Biebers en Irie Maffia voor lief nemen. Robbie Williams lost daarna alle verwachtingen in. Met een grootse show bespeelt de brit met veel gevoel zijn publiek. Vanaf openener “Let Me Entertain you” tot aan afsluiter “My Way”, bovendien verzorgt met een prima geluid. Het veld staat werkelijk bomvol voor de eigen hits (Angel, Rock DJ, Millenium) aangevuld met een hand vol uitstekende covers waarvan “Bohemain Rapsody” (Queen) het meest indruk maakt.
De toon voor Sziget 2015 is gezet en de lat ligt door Robbie Williams voor de overige headliners wel heel erg hoog. Geen enkele act komt hierna ook meer bij Williams in de buurt. Florence And the Machine komt daags erna misschien nog wel het dichts in de buurt bij het vakmanschap van Sir Robbie, maar hierbij ontbreekt het aan beschikbare hits. Alt-J heeft nauwelijks spektakel of hits te bieden, hoe goed de liedjes ook in elkaar zitten. Het is gewoon wat saai. Kings of Leon dan: strakke uitvoeringen van de songs en “Sex on Fire” is het wellicht het hardst en meest massaal meegezongen lied van de week, maar het oogt wederom vreselijk statisch op het podium. Bovendien moet de band het nog altijd vooral hebben van het succesvolle doorbraakalbum “Only By the Night”. Verre van saai is de End-Show van Martin Garrix. Maar ook de talentvolle en enthousiaste DJ wint niet van Robbie, maar doet zeker wat van hem verwacht wordt: Sziget indrukwekkend afsluiten.
Nederlandse inbreng en buitenlandse uitschieters
Net zoals voorgaande jaren werd er ook in 2015 weer een keur aan Nederlandse artiesten ingevlogen. Dan mag natuurlijk Kensington niet onbreken. Deze band heeft op alle grote Nederlandse festivals gestaan en als je een Ziggo Dome vol krijgt dan zou je eigenlijk een mainstage positie verwachten. Ze moeten het dit jaar echter doen met een goed gevulde A38 tent en zetten een top performance neer. Ook Typhoon staat op deze zelfde stage. Wederom hier vooral Nederlandse fans in de bloedhete tent, maar Typhoon weet zeker ook op de verdwaalde Hongaar indruk te maken. Misschien iets losser ten opzichte van eerdere optredens in eigen land, maar nog altijd weet Glenn de Randamie indruk te maken met zijn verschijning en vakmanschap. Enige minpuntje is broer Kevin die eerder als stoorzender fungeert, dan iets toevoegt aan de set. Bij Dotan (speelde door foute communicatie slechts 45 minuten terwijl het programma 1 uur 15 aangaf) en Jett Rebel staat de A38 zoals verwacht vol met Nederlanders.
En dan is het eigenlijk zonde dat bijvoorbeeld Furture Island voor maar een klein publiek staat te spelen en weinige van die Nederlanders een sublieme show met een gedreven, bijna manakiale Samuel T. Herring missen. Hetzelfde gaat in iets mindere mate op voor Kadebostany. Deze Zwitsers zijn in de omliggende landen met een sneltreinvaart aan het doorbreken met de bijzondere stijlvolle popmuziek gecombineerd met de blazerssectie. Zelfs voor het publiek wat onbekend is met de eigen hits “Jolan” en “Castle in the Snow” komen met covers van David Bowie (geheel eigen versie van Heroes) en Beyonce (Crazy in Love) toch de nodige momenten van herkenning voorbij. De poprocker van The Script kun je overigens niet zomaar afdoen als populaire meisjesband. Daarvoor was de set gewoonweg te sterk. Een geweldige indrukwekkende show (misschien wel de beste “niet-headliner” op de mainstage) kunnen we noteren voor Kasabian. Zowel nieuw als oud werk bleef kaarsrecht overeind. Wat is deze band gegroeid met klasse songs als “Vlad the Impaler”, “Bumblebee” en “Shoot the Runner”.
Ook noteren we een aantal negatieve uitschieters: Gebrek aan groei bemerkte we juist weer bij de Vlaamse Selah Sue. Nog altijd een lieve sympatieke leuke dame, gezegend met een geweldige stem, maar het nieuwe album en haar nieuwe show hebben niet de gewenste uitwerking. In de categorie tegenvallers tekenen we ook de Franse gipsy band Babylon Circus op. Twee jaar geleden nog verrassende opener op de mainstage, nu vervelende over het paard getilde A38 act. The Gaslight Anthem maakte het zowaar nog bonter. De band die de albums en liedjes heeft om het te schoppen tot 1 van de grotere in het genre heeft recentelijk aangekondigd te stoppen. Nog 1x alles geven zou je verwachten? Niks van waar aangezien er een aantal ongeïnspireerde muzikanten met het nodige chagrijn zich plichtmatig door de set heenwerken.
Gebrek aan metal en rock
Limp Bizkit bewees geheel eigenhandig het ongelijk van de programmeurs om slechts een handvol stevige rock- of metalbands te boeken. Een ontketende band veegde de vloer aan met het complete veld voor de mainstage en bewees als live-act nog altijd relevant te zijn met de grootste moshpit van het weekend. Alhoewel? Ook bij Dropkick Murphy’s ging het flink tekeer. De Amerikaans punk/folkrockers kregen het zelfs voor elkaar dat de A38, toch bepaald geen kleine festivaltent, moest worden afgesloten omdat er werkelijk geen mens meer bij kon. Ook de sterke show van Enter Shikari kon op de nodige bijval en crowdsurfers rekenen (crowdsurfers die door de verder relaxte security wel redelijk hardhandig uit de fotopit werden verwijderd). Het uitstekende nieuwe album “The Mindsweep” was terecht goed vertegenwoordigd in de set. Iets minder druk was het bij Halestorm, maar de band rondom Lizzy Halestorm werd dan ook tegenover flinke concurrentie op andere stages geprogrammeerd. Toch kregen de wegblijvers hierbij een beetje gelijk aangezien Halestorm zich zeer plichtmatig door de set heen werkte. De metalheads en rockers konden het verder doen met wat Rage Against the Machine en Red Hot Chilli Peppers cover bandjes. En dat terwijl er juist in deze genres genoeg op tournee door Europa te vinden was. Bewuste keuze? Wellicht. Gemiste kans? Dat zeker!
Conclusie
Sziget is uiteraard veel meer dan grote acts op een podium, maar men moet wel gaan oppassen dat het niet doorslaat in de focus op (vakantie)sfeer en Hongaarse folklore. Natuurlijk is het leuk om even een plons te nemen bij het Sziget beach in de Donau. Het Luminarium kennen we echter nu zo onderhand wel. De bijzaken zoals op de mainstage zoals het oplaten van ballonnen, zakken kleurpoeder over elkaar heen storten, een vlaggenfeest en een half uurtje bellen blazen kan wat ons betreft achterwege worden gelaten. Vul deze activiteiten bij de mainstage gewoon met een goede band/act, waarbij een goede rock of metalband niet misstaat. Zeker gezien de enorme nadruk op pop en dance lijkt Sziget dit jaar meer dan ooit te willen concurreren met de vakantiefeesten op Ibiza. De balans tussen muzikale kwaliteit en daarnaast folklore, beleving, party’s en traditie moet weer iets beter in balans komen. Dan is het Island of Freedom nog altijd een uitstekend concept.