Aan het vorige studioalbum ‘Distant Satellites’ van Anathema hield ik een beetje een tweeslachtig gevoel over. Uiteraard bevatte het album weer een hoop prachtige nummers, maar ook een aantal nummers waarop de band mijn inziens de plank enigszins missloeg. Met name de met elektronica gelardeerde nummers maakten op mij een gehaaste indruk. Iets wat ik helemaal niet bij de band vind passen. Op ‘A Sort of Homecoming’ gelukkig niets van deze gehaaste sfeer. ‘A Sort of Homecoming’ is namelijk de liveregistratie van het concert dat de band gaf op 7 maart 2015 in de kathedraal van thuisbasis Liverpool.
De band put voor deze registratie vrijwel uitsluitend uit haar laatste drie studio albums. En dat hier genoeg moois op staat bewijst deze registratie wel. Sodeju zeg, wat zijn die akoestische versies mooi. Zeker de eerste helft van dit album, met ijzersterke akoestische uitvoeringen van o.a. ‘The Lost Song, part 2’, ‘Untouchable, part 1 and 2’, ‘Dreaming Light’ en ‘Anathema’ is van ongekende schoonheid. Kippenvel gegarandeerd! Tegen het einde van de show is er dan ook nog tijd voor twee ‘oudjes’. Het prachtige ‘Natural Disaster’ en het van ‘Alternative 4’ afkomstige ‘Fragile Dreams’.
De absolute sterren op deze live registratie zijn Vincent Cavanagh en Lee Douglas. Met name de laatste is uitstekend bij stem en erg goed op dreef. De akoestische arrangementen zijn daarnaast erg inventief en sfeervol. Zijn er dan ook nog minpunten aan te wijzen? Eigenlijk niet. Dan moet het al het door Daniel Cavanagh gezongen ‘Electricity’ van ‘Alternative 4’ zijn. Het is niet dat zijn zang het nummer om zeep helpt. Dat zeker niet. Daniel is best een aardige zanger. Maar met twee zulke geweldige stemmen in de band, kan hij zich mijn inziens beter focussen op zijn gitaarwerk, wat overigens meer dan uitstekend is.
‘A Sort of Homecoming’ is dan ook een prachtige liveregistratie geworden. Liefhebbers van de band en de liefhebbers van de betere pop/rockmuziek doen er dan ook verstandig aan om dit goedje in huis te halen. En dan uiteraard niet alleen het audiogedeelte, maar ook het visuele gedeelte, want de bijbehorende door Lasse Hoile geregisseerde concertfilm is behoorlijk smaakvol te noemen.