De Utrechtse band John Coffey heeft tot nu toe een buitengewoon goed jaar achter de rug. Begin dit jaar bracht de band de zeer goed ontvangen plaat The Great News uit, waarna het vijftal kon rekenen op veel radioaandacht, optredens op grote nationale en internationale festivals, dat ene Pinkpopmomentje dat de hele wereld overging, en nu een optreden in de grote zaal van Paradiso: hun grootste headlineshow ooit. En dit concert was ook nog eens in no time uitverkocht, dus waar de rest van Amsterdam vanavond in het teken staat van Amsterdam Dance Event, staat Paradiso gewoon stampvol met liefhebbers van lekkere rock’n’roll. Uit allerlei windstreken, zo blijkt, want naast Nederlandse fans hoort ondergetekende ook een hoop Vlamingen, Duitsers en zelfs Engelsen om zich heen. Niet gek voor een band die ‘gewoon’ uit Utrecht komt.

John Coffey maakt een mix van post-hardcore, punk en stevige rock’n’roll met een knipoog – opzwepende, energieke ballenrock die doet denken aan bijvoorbeeld Queens Of The Stone Age en Foo Fighters, maar ook aan bands als Refused en Alexisonfire. Ze zijn daarmee absoluut een verademing in de Nederlandse rockscene, want laten we eerlijk zijn: op een handjevol uitzonderingen na is het met de Nederlandse gitaarmuziek momenteel niet heel best gesteld.

Het is al snel duidelijk dat John Coffey voor deze gelegenheid groots heeft uitgepakt. Het intro is grotendeels in handen van een cellist op het balkon. Er worden opblaasballen, ballonnen en confetti door de zaal gesmeten, waarna er naadloos overgegaan wordt op het beukende ‘Broke Neck’: gelijk verandert de zaal in een dampende moshpit. Met ‘Dirt & Stones’ wordt het tempo nog eens opgeschroefd en zo gaat de band telkens een stapje verder. Het publiek krijgt een paar duidelijke richtlijnen: mensen moeten elkaar overeind helpen, men mag geen botten breken, maar een beetje bloeden kan geen kwaad en bovendien moet iedereen vanavond naar de klote gaan. Daar wordt gehoor aan gegeven: de ene stagediver na de andere springt van het podium af, en daar doet zanger David Achter de Molen maar al te graag aan mee. “We zijn nog maar net begonnen, maar jullie zijn nu al het vetste publiek ooit!” roept hij uit.

De setlist van vanavond bestaat grotendeels uit tracks van The Great News en voorganger Bright Companions. Zo passeren onder andere ‘Son’, ‘Featherless Redheads’ en ‘Romans’ de revue. De band beukt er flink op los en pas na een klein uurtje is er een rustmomentje in de vorm van ‘Jean Trompette’. Het publiek kan even op adem komen, alvorens de band weer knallend terugkomt met ‘Heart of a Traitor’. Tijdens dit nummer wil Achter de Molen 25 mensen tegelijk laten crowdsurfen. Dat lukt niet helemaal, al komt dat misschien vooral doordat de helft van het publiek inmiddels op het podium staat. Het lijkt vanavond allemaal van een leien dakje te gaan, want niet alleen weten de bandleden heel goed hoe zij hun fans rond hun vinger moeten winden, maar ook komt duidelijk naar voren dat ze in deze prettige chaos nog steeds superstrak kunnen spelen. De heren stralen plezier, spontaniteit en oprechtheid uit, zonder dat het geforceerd of gezapig overkomt.

John Coffey zet vanavond een show neer van bijna on-Nederlandse topkwaliteit. Voor de band is het de kers op de taart, voor het toegestroomde publiek is het een avond keihard feesten. Na het zien van deze show mag er wel voorzichtig geconcludeerd worden dat John Coffey momenteel het beste muzikale exportproduct van Nederland is. De komende maanden trekt de band nog langs allerlei zalen – gaat dat zien!