In 2007 verscheen debuutalbum ‘My Dear’ van New Years Day. Deze Amerikaanse band rond boegbeeld Ashley Costello probeerde een graantje mee te pikken van de hype die rond Paramore hing. Laatstgenoemde formatie was net internationaal doorgebroken met ‘Riot!’. Dat album had de interesse in poppunk met lieftallige frontvrouwen weer aangewakkerd. Dat wilde New Years Day ook! Helaas wisten Costello & co niet veel potten te breken. Normaal gesproken verdwijnt zo’n band dan in de vergetelheid en hoor je er vervolgens niets meer van. New Years Day is echter geen gewone band…
Costello besloot dat er iets moest veranderen. Dat leverde een drastische koerswijziging op. De New Years Day van 2015 lijkt in niets op de versie uit 2007. Vrolijke poppunk heeft plaatsgemaakt voor duistere nu-metal met een industrial sausje. Costello is erin geslaagd om haar brave imago van zich af te schudden en als stoere metalchick door het leven te gaan. Het zetten van een hoop tatoeages en een kleurspoeling kan veel veranderen. Enter New Years Day 2.0.
Op ‘Malevolence’ trekt de band flink van leer. Costello schreeuwt en zingt op overtuigende wijze haar horrorteksten. Ze wordt begeleid door een strak spelende band. Bij vlagen klinkt New Years Day als een kruising tussen Evanescence en Motionless In White. ´Malevolence´ is donker en een tikkie gothic, maar Costello´s stem ligt lekker in het gehoor. Het wordt nergens echt te zwaar. De liefhebber van metal met een poplaagje kan zijn of haar lol op met New Years Day. Benieuwd wat het inmiddels in de vergetelheid geraakte Paramore gaat doen na het horen van deze plaat…