Nederland is een uniek festival rijker. De eerste editie van Complexity Fest is meer dan geslaagd. Ondanks de vroege start en de uitputtingsslag die in het verschiet ligt, is het al opvallend druk als Destiny Potato om kwart voor zes in de grote zaal aftrapt. Deze Serviërs behoren weliswaar tot de minder complexe acts van het affiche, maar desondanks valt de bassist, op blote voeten, uitgerust met vijfsnarige basgitaar op. Een aangename opwarmer voor de dag, maar toch lijkt het er sterk op dat de zangeres regelmatig vals zingt. Na een korte indruk betekent dat ook meteen een zaalwissel. In de kleine zaal blijkt ook dat de zang ook bij Illusionless het probleem is. De brute grunt van de zanger staat te zacht in de mix, waardoor het geheel wat aan kracht inlevert. Desondanks zorgt juist de energieke zanger voor een erg dynamieke show waarin stevige death metal met een vette laag core centraal staan.

Destiny Potato

Al snel wordt duidelijk dat er geen fatsoenlijk rust moment te vinden is in het programma. Toch heeft Patronaat voor de interne mens gezorgd met een foodtruck met bio friet en de nodige kroketten. Of de zeer enthousiaste heren op de piekmomenten de drukte aankonden, vragen wij ons echter hardop af. Naast de foodtruck wordt de gehele laad- en losstraat tussen de zalen ingezet voor merch stands van de bands. Door aanwezigheid van meerdere bands, werd het ook daar later op de avond steeds gezelliger. Werkelijk elke hoek van het Patronaat werd ingezet. En dat was maar goed ook. De doorstroom tussen de zalen en de spreiding van de bijna 1000 bezoekers verloopt gedurende de hele avond perfect. Ook dat is een compliment waard. Snel terug naar de performances:

Bij Apophis klopt het plaatje wel helemaal. Geen djent of math, nee gewoon een zeer stevige death metal act die de hoofden in het goedgevulde café stevig laat bangen. Het zijn dan ook niet voor niets oud leden van onder andere God Dethroned en Detonation. Al bij de eerste klanken wordt duidelijk dan Hypno5e hun nieuwe album ‘Shores of the Abstract Line’ integraal ten gehore zal brengen. Dit levert een prachtig sferisch scenario op waarbij de samples en progelementen afgewisseld worden met stevige metal. Cinematografische metal, zoals de heren het zelf omschrijven, is inderdaad een treffende verwoording. Zelfs het feit dat in de verhaallijn nu eenmaal veel samples zitten, maakt niets uit. De band houdt de aandacht gedurende drie kwartier vast.

Textures

Ondertussen is Orient Fall druk bezig om het café plat te spelen met energieke djent metalcore. Het geheel klinkt zeer degelijk en vooral erg bruut. Ook aan complexiteit geen gebrek, al mag het geheel wel iets gevarieerder. Hoe dan ook, liefhebbers van dit genre zouden het album ‘Fractals’ van deze hongaren zeker eens moeten beluisteren. Vervolgens is de grote zaal volledig volgestroomd voor Textures. Veel werk van het recente album ‘Phenotype’ en dat is meer dan terecht. De nummers van dit geweldig goed ontvangen album komen live ook erg goed tot hun recht. Een puike prestatie dat de heren zulk complex werk live ook bijzonder goed neerzetten. Vooral de singles van Phenotype, zoals ‘Oceans Collide’, ‘Shaping a Single Grain of Sand’ en het pakkende ‘New Horizons’ laten de zaal beven.

Afsluiter op de mainstage is de Britse Djent rap formatie Hacktivist. Bijzonder, aangezien hun eerste full lenght album ‘Outside the Box’ ook net rond dit weekend uitkomt. Maar de heren maken hun naam meer dan waar. De meest complexe riffs worden gecombineerd met pakkende raps. Het gitaarspel op acht snaren, ondersteund door een zes-snarige bas geeft de politiek geëngageerde teksten een extra energieke lading. Een perfecte afsluiter voor de mainstage. In het café zet Rolo Tomassi vervolgens iedereen regelmatig op het verkeerde been. De band uit Sheffield maakt stevige metalcore. Iets wat niet direct in de lijn der verwachting ligt als je de zangeres op het podium ziet staan. Haar brute, schreeuwerige stem blaast het publiek echter op de meest verrassende momenten omver.

Hacktivist

Ook in de nacht gaat het feest nog menig uurtje door, maar voor velen komt er rond het vertrek van de laatste treinen een vervroegd einde aan de avond. Hoe dan ook, Patronaat heeft met Complexity Fest een dijk van een origineel nieuw festival neergezet. Met een kleine duizend bezoekers, waaronder een hoop buitenlanders die speciaal voor dit festival naar Haarlem zijn gekomen, is de eerste editie een groot succes geworden. Groot gelijk dat de organisatie al begonnen is met voorbereidingen voor een tweede editie.