Deze week druk met je werk? De radio niet aangehad? Ernstig het gevoel dat je iets hebt gemist? Dat kan. Gelukkig brengen we je met de CounterCulture Tip 10 iedere week op de hoogte van de beste singles die die week zijn uitgekomen. Dit zijn de platen die deze week in onze CD-speler zijn blijven hangen; onze keuze voor de allerbeste singles van week 14 van 2016.
Tip: Volg de lijst ook op Spotify en ontvang wekelijks tien singletips aldaar!
- Bob Mould – Black Confetti
U kunt Bob Mould kennen van de legendarische rockband Hüsker Dü, maar tegenwoordig is hij solo bijna bekender dan met die band. Zijn Circles vinden wij hier één van de allermooiste powerballads ooit, en een nieuwe Circles staat op de nieuwe plaat van Mould niet, maar over het algemeen scoort de plaat wél een dikke voldoende. Black Confetti is bijvoorbeeld no-nonsense, een echte rockplaat, maar ook wel weer met voldoende aanknopingspunten om de track ook voor uw minder rockbeminde wederhelft aantrekkelijk te maken. Let in het bijzonder op de typische wijze waarop Mould zijn track afmixt, waarbij zijn stem lijkt weg te sterven in een zee van gitaren. Bijna onmerkbaar doch zeer vernuftig handelsmark. Hogeschoollesje produceren, gratis en voor niets.
- DMA’s – Lay Down
De Australische formatie DMA’s komt iedere week met een nieuwe single, en die singles zijn iedere week zeker de moeite waard. Dan wordt het langzaam wat eentonig, maar wij vinden ook Lay Down gewoon weer één van de betere nummers die deze week is uitgebracht. Eerlijk en recht-voor-je-raap als Oasis, uitgebalanceerd als Crowded House en Midnight Oil, met de branie van de broertjes Gallagher en de uitstraling van Tim Knol. Meer kunnen we er eigenlijk niet meer over zeggen. Dan eindigen we maar precies in dezelfde bewoordingen als vorige week; believe the hype.
- Tourist LeMC – Horizon
Vorig jaar prezen we als één van de eerste En Route, de heerlijke tweede plaat van Tourist LeMC, moderne stadstroubadour uit één van de voorsteden van Antwerpen. Zeker in een tijd waarop Belgische voorsteden wereldwijd dramatisch in het nieuws komen heeft de man, die muzikaal het midden zoekt tussen rap, folk en kleinkunst, echt wat te vertellen. Horizon is een eigen land uitgegroeid tot een protest tegen terreur en maakt daarmee veel gevoelens los. Wie de track hoort begrijpt direct waarom. Tourist LeMC heeft de ongelofelijke gave je direct naar je strot te grijpen, en je daar niet meer los te laten. Fantastisch nummer.
- Kanye West – Famous
Hé hé. Na wat gedoe met een albumpresentatie in een stadion (een fucking stadion!), meerdere twitterfuries en een behoorlijke periode waarin de plaat alleen beschikbaar was op Tidal is Godlike Genius Kanye West éindelijk overstag; Life of Pablo – het laatste album van de Amerikaanse topproducer en rapper – is nu ook op spotify te beluisteren. Wat wij ervan vonden? Mwoah. Hoewel de plaat een interessant inkijkje geeft in de denkwereld van Mr. West is dit absoluut niet z’n beste plaat. De tracks waarop Kanye op z’n eerlijkst en rauwst is zijn absoluut de beste tracks. Op Famous speelt Rihanna een rol en moet vooral Taylor Swift het ontgelden, die volgens Kanye vooral bekend is geworden vanwege hem. Is dit dan niet gewoon een aandachtstrekker? Nee, daar is hij toch te goed voor. De briljante wijze waarop de track na ongeveer twee minuten openbreekt laat dat, misschien wel helaas, weer zien.
- The Last Shadow Puppets – Everything You’ve Come To Expect
Derde single van de tweede plaat van The Last Shadow Puppets, die sinds vrijdag ook écht uit is. Nadat we vorige week een track voorstelde die ons sterk aan Miles Kane deed denken, daar is Everything You’ve Come To Expect weer een typische Alex Turnertrack. Hoe herkennen we dat? Vooral in de wijze waarop er gezongen wordt; vraag en antwoordspellen in het refrein, soms net iets teveel woorden voor het metrum en bijna falsettoachtige zangpartijen. Fans van de wat rauwere kant van het tweetal gaan dit niet echt waarderen, maar fans van de diepe, bijna literaire kant van de Engelse supergroep gaan hier vermoedelijk behoorlijk van kunnen genieten!
- Lucky Fonz III – Was Ik Maar Een Robot
De teksten op de nieuwe plaat van Lucky Fonz III zijn na een eerste luisterbeurt vooral heel erg raar, maar hoe vaker je de teksten luistert, des te mooier ze worden. Was Ik Maar Een Robot is een groeibriljant van de bovenste plank en is zo ultraherkenbaar dat het eng, ongemakkelijk en raar tegelijkertijd wordt. Of, zoals Lucky Fonz III het zelf omschrijft. “En wat je daar doet is typisch jouw / en wat je daar doet dat slaat nergens op / en wat je daar doet, dat is een beetje raar”. Je moet ervan houden, het is allemaal vrij rommelig en soms te bizar voor woorden, maar de nieuwe Lucky Fonz is echt een plaat die je gehoord moet hebben. Was Ik Maar Een Robot is daarin slechts het begin.
- Oddisee – Asked About You
U kent Oddisee vermoedelijk niet, maar dat kan wel eens snel veranderen. De rapper, afkomstig uit het slechte deel van Washington D.C., is inmiddels al bijna tien jaar actief en laat zich voorstaan op muzikaal uitstekende hiphopproducties en inventieve teksten over intelligente onderwerpen. Benieuwd? Luister zeker het uitstekende luisteralbum The Good Fight, een van de beste hiphopplaten van vorig jaar. Op zoek naar iets recenter werk? Ook Alwasta (2016), dat ergens het midden houdt tussen een EP en een LP, is vooral lethargisch een pareltje. De schitterende tekst van Asked About You, over individualisering in de Amerikaanse achterstandswijken, laat nogmaals blijken hoe Oddissee met het klein menselijk leed weet te dealen op een wijze, vergelijkbaar met de manier waarop Kendrick Lamar de grote boze wereldproblematiek aanpakt.
- Funkadelic ft. Kendrick Lamar & Ice Cube – Ain’t That Fuckin’ Kinda Hard On You
De nieuwe plaat van funklegenden Funkadelic mag over haar sterrencast sowieso niet klagen, maar op Ain’t That Fuckin’ Kinda Hard On You maakt hij het wel heel bont. Met Kendrick Lamar – dé man van het moment – en Ice ‘N.W.A.’ Cube is het funklegende George Clinton gelukt om zeker twintig jaar Compton bijeen te krijgen. Het nummer – een heruitgave van een geflopte Funkadelicsingle van drie jaar geleden, met de twee rappers erbij – is een wat ons betreft net wat te gelikt geproduceerd, en laat zo de kwaliteit van Funkadelic en de beide rappers er slechts ten dele uitkomen. Maar, als opstapje naar nieuw materiaal na een verschrikkelijk laatste (trap)album nemen wij er absoluut genoegen mee!
- Rogue Wave – California Bride
Vergeten lo-fi pionier Zack Rogue en zijn formatie Rogue Wave zijn al een tijdje een tikkeltje in de vergetelheid geraakt. Dat is an sich geen wonder; de formatie, in eigen land dankzij singles als Lake Michigan met name in het indiecircuit redelijk bekend, heeft sinds 2013 geen plaat meer uitgebracht. Deze week verschenen twee singles, waarvan wij California Bride het lekkerst vonden. Mooie, rustige lo-fitrack, ergens in het luchtledige tussen Kurt Vile en Real Estate. Geloof ons, dat is een fijn niemandsland.
- DIIV – Dopamine
DIIV is misschien wel de meestbesproken band van 2016 tot nu toe. De bijna Shoegaze-achtige indierockers uit Brooklyn, New York maakten veel indruk met tweede langspeler Is The Is Are, maar waren zelf ook enigszins overvallen door het plotselinge succes. De opvolgende tour werd dan ook wegens gezondheidsproblemen ingekort en de Europese leg gaat zelfs niet door. Single Dopamine is de tweede single van de indierockers en heeft alles wat de formatie zo goed maakt; meerstemmige zang, mooie gitaarlijn en vooral een muzikaal vernuftige opbouw. Band waar we nog veel meer van willen horen.