Counter Culture shorts nummer #19 alweer. Geen zin om complete albumreviews met hele lange lappen tekst te lezen? Dan hebben wij de shorts voor je. In deze negentiende editie van shorts vind je zes mooie microreviews van onder meer de nieuwe albums van Lonely The Brave, And Then she Came, Dream The Electric Sleep en Puscifer.
Lonely The Brave – Things Will Matter (91)
Het Britse Lonely The Brave maakt schurende emocore in de traditie van Braid en The Get up Kids. De fraaie, melancholische stem van frontman David Jakes kruipt direct onder de huid. Lonely The Brave is zijn uitlaatklep. Het verdriet in zijn zang is hoorbaar, maar hij vervalt nooit in zelfbeklag of aanstellerij. Uptempo rockers worden afgewisseld met tracks waarin gas wordt teruggenomen en de band klein klinkt. De liefhebber van beklijvende gitaarmuziek moet deze band zeker checken. Erg sterke plaat!
Recensent: Frank van de Ven
And Then She Came – And Then She Came (73)
Heb je zin in dwarse poprock met een metalen randje en houd je van bombastische, ietwat theatrale zang? Is het antwoord op beide vragen ‘ja’ dan is And Then She Came misschien wel je favoriete, nieuwe band. Extravagante frontvrouw Ji-In Cho roept bij vlagen herinneringen op aan het fenomeen Nina Hagen. De vocalen doen bezeten aan en Cho beschikt over elastieken stembanden die zich aan de al even grillige muziek aanpassen. Als je zoekt naar easy listening dan heb je bij dit debuut niets te zoeken. Hysterisch, hectisch en heftig dus.
Recensent: Frank van de Ven
Dream The Electric Sleep – Beneath The Dark Wide Sky (80)
Soms kun je wel eens boos worden als je de Nederlandse radio aanzet. Deerniswekkende dance, Neppe nederhop, pitloze pop en rottige radiorock: het is niet best wat er uitgezonden wordt. Terwijl er juist zoveel moois verschijnt. Neem nu Dream The Electric Sleep. Deze Amerikanen maken progpop met AOR ambitie. Complexe, gelaagde muziek die dankzij de fraaie zang en melodie toch blijft hangen. De invloed van het onderschatte Catherine Wheel is duidelijk hoorbaar. Deze lekker in het gehoor liggende plaat hoort gewoon op de werkplek gedraaid te worden. Intelligente rock waar iedereen wel wat mee kan.
Recensent: Frank van de Ven
Puscifer – Money Shot (96)
Vorig jaar verscheen ‘Money Shot’ al in de States, maar sinds dit jaar is deze fijne schijf ook via de normale kanalen te koop in ons land. Geen peperdure import meer. Gelukkig maar, want dit derde studioalbum rond Maynard James Keenan’s nieuwste gelegenheidsband mag er zijn. De voorman van Tool en A Perfect Circle flikt het ‘m weer! Na een valse start – debuut ‘V Is For vagina’ was te flauw voor woorden – is ook dit zijproject een schot in de roos. Keenan’s intense zang komt opnieuw keihard binnen en ook met een industrial sound kan hij goed uit de voeten. Dit album schurkt dicht tegen het geluid van A Perfect Circle aan en dat is een erg fijne conclusie!
Recensent: Frank van de Ven