De Amerikaanse poppunk/metalcoreformatie A Day To Remember is weer eens in Nederland, en net als bij hun laatste headlineshow strijken de mannen neer in de Tilburgse 013. De vijf gasten uit Ocala, Florida hebben vorig jaar hun vijfde album Bad Vibrations uitgebracht, waarop weer als vanouds gebeukt wordt. Het leverde de band, die toch al jarenlang mateloos populair is in hun genre, weer een hoop nieuwe fans op.

De nieuwe, grotere 013 blijkt echter nog een stapje te ver, want de zaal is net iets meer dan de helft gevuld. En de fans moeten geduld hebben, want pas na twee supports (Neck Deep en Moose Blood) en een uitloop van bijna een half uur laat A Day To Remember zich zien. Het publiek heeft er in elk geval zin in, want al voordat de lichten überhaupt uit gaan vliegt de eerste crowdsurfer al door de lucht.

Wie eerder een show van A Day To Remember heeft gezien, weet wat er gaat gebeuren vanavond: welke nummers er worden gespeeld, welke attributen er uit de kast worden getrokken, wanneer de breakdowns zijn en wanneer er gesprongen dan wel gezongen moet worden. De band is niet bijster origineel of verrassend, maar weet toch altijd wel te overtuigen. Zo ook vanavond. Vooral frontman Jeremy McKinnon staat erg zelfverzekerd op de planken en hitst de boel continu op. Daarbij vergeet hij soms op zijn eigen vocalen te letten, wat ervoor zorgt dat hij met name aan het begin van de show nog niet goed opgewarmd lijkt te zijn: hij is bij vlagen slecht verstaanbaar, houdt het tempo niet altijd goed bij en oogt vermoeid.

Na ongeveer een half uurtje heeft McKinnon zich gelukkig herpakt. De rest van de band speelt behoorlijk strak en met de prima akoestiek van 013 is dat een waar genot om naar te luisteren. Van het snoeiharde ‘2nd Sucks’ tot het poppy ‘Naivety’, het loopt van een leien dakje. Af en toe komt het geheel wat plichtmatig over en bovendien leunt de band wel héél erg op de showattributen. Tellen we even mee? A Day To Remember gaat op tour en neemt mee:

  1. Twee enorme beeldschermen
  2. Een overweldigende lichtshow
  3. Rookkanonnen
  4. Confetti
  5. Opblaasspeelgoed
  6. Een crewlid in mascottepak
  7. T-shirtkanonnen
  8. Toiletpapier

En dan is er nog de muziek, waar uitvoerig op gesprongen en gemoshed moet worden. De fans zijn er maar druk mee. Daarbij is A Day To Remember een band van weinig woorden. Wellicht door tijdsdruk is er vrijwel geen ruimte voor praatjes of korte stiltes. Zelfs de gitaarwissel is geïntegreerd in de show: “Please wait while we change our guitars,” valt er op de schermen te lezen. Go big or go home, lijkt het motto te zijn.

Dat neemt niet weg dat A Day To Remember een prima set aflevert. De heren hebben intussen zoveel hits aan elkaar geregen dat ze er vrijwel de hele avond mee kunnen vullen. In de toegift pakken de mannen een rustmomentje met het mooie akoestische ‘If It Means a Lot to You’, en sluit af met de ultieme kraker ‘The Downfall of Us All’. Dan is zelfs een halfvolle 013 eigenlijk te klein.

A Day To Remember vervult z’n plicht en geeft fans wat ze willen: een voorspelbare maar zeer degelijke avond losgaan. Het uitzinnige publiek heeft, ondanks wat schoonheidsfoutjes van de band, een kleine anderhalf uur staan genieten. En dat is een mooie voorbode voor juni, want dan mag A Day To Remember het in het grote Ahoy gaan proberen als support van Blink-182!