,,Wie gaat jullie opvolgen als jullie er mee ophouden?”, vroeg een journalist ooit aan Metallica-bassist Robert Trujillo. Die hoefde niet lang na te denken: ‘Gojira‘. Als er iets duidelijk wordt na hun eerste échte grote headlineshow in Nederland, dan is het wel dat een headlinerstatus lonkt voor dit Franse viertal. Op geheel Gojiriaanse wijze bliezen Joe Duplantier en consorten de 013 omver met een verpletterende rockshow waarin vooral de nieuwe songs een onuitwisbare indruk achterlieten.

In een 1,5 uur durende set met een mooie dwarsdoorsnede van hun oeuvre (zelfs oudje ‘Space Time’ passeerde de revue) laten Duplantier en co zien waarom wij de stelling van Robert Trujillo alleen maar kunnen beamen. Gojira klinkt hard, gruwelijk hard, zonder daarmee het oog voor nuance of subtiliteit te verliezen. Sinds 1998 is de bezetting van deze Franse technische metalband dezelfde en dat straalt af op het onderlinge samenspel, dat van een uitzonderlijk hoog niveau is.

Frontman Joe Duplantier laat geen enkele steek vallen en overrompelt met zowel zijn clean zang als zijn weergaloze brul, zijn broer Mario laat vanaf een kleine verhoging zien een van de meest technische en beste drummers van deze aardkloot te zijn (die drum fills!), en bassist Jean-Michel Labadie perst al springend van verhogingen de ene na de andere grommende baslijn uit zijn gitaar. Gojira is absoluut een échte band, maar individueel tonen de muzikanten net zo goed hun ware klasse.

In de 013 verruilen de Fransen de gebruikelijke vlammenwerpers nu voor rookblazers die de helft van de zaal in witte rook verhullen. Aan het begin en aan het eind van de set hangt een doorzichtige sluier waar fraaie beelden op geprojecteerd worden. De vele lampen die gebogen over het podium hangen maken het spektakel af. Het is duidelijk: Gojira wordt niet alleen een headliner, Gojira ambieert het ook. Ruim anderhalf uur rijgen ze de muzikale hoogtepunten aan elkaar. Het grommende riffje van Stranded, de lange intro en dan de uitbarsting in Flying Whales en het epische refrein van Another World: het klinkt allemaal als een klok en de 013 mosht en springt tot het niet meer kan.

Gojira staat al jaren op de kaart als een van de betere progressieve deathmetalbands, met diverse meesterwerken als albums, maar nooit wisten ze écht door te breken tot de hogere regionen van de metal. Nu, met het laatste album Fortitude en deze nieuwe fantastische show, is het niet de vraag óf, maar wanneer de rest van de wereld voor dit Franse viertal gaat vallen.