Vrije tijd is schaars. Zeker als je in die vrije tijd ook nog eens flink gaat klussen in huis. Vandaar dat er de laatste tijd maar weinig van albumrecensies terecht kwam. Ondertussen stroomden de leuke releases natuurlijk wel binnen. En nu het klussen ‘voorlopig’ gedaan is, kan ik mooi een fijne inhaalslag maken. We beginnen vandaag met drie fijne progalbums die verschenen op Kscope. Te weten: Godsticks, Daniel Cavanagh en Lunatic Soul.

Godsticks – Faced with Rage (75 punten)

Voor degenen onder ons die afgelopen jaar The Pineapple Thief live zagen, zal Godsticks geen onbekende naam zijn. De band vervulde namelijk de gehele tour de rol van support en zanger/gitarist Darren Charles van Godsticks speelde mee met The Pineapple Thief als extra gitarist. Wat live met name opviel was dat Charles een ontzettend goede gitarist is, maar dat zijn zangkwaliteiten live nogal wat te wensen overlieten. Op dit vijfde album klinkt de zang gelukkig stukken beter en je zou bijna vermoeden dat Darren problemen met de stembanden had. Ook muzikaal zit het allemaal wel snor bij dit viertal uit Wales. De progressieve rock is met veel gevoel voor melodie geschreven en is doorspekt met industriële invloeden. Luister maar eens naar tracks als ballade ‘We Are Leaving’, het heavy ‘Angry Concern’ en het Oosters getinte ‘Avenge’. Fijne plaat!

Daniel Cavanagh – Monochrome (85 punten)

Daniel Cavanagh kennen we natuurlijk als het brein achter de band Anathema, een graag geziene gast op de Nederlandse podia. Waar Anathema het op haar laatste studio albums wat vaker over de elektronische boeg gooit, daar houdt Daniel het op z’n tweede soloalbum bewust een stuk kleiner. Ook neemt hij alle tijd om zijn composities te ontvouwen, zeven nummers in een kleine vijftig minuten. En de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik ‘Monochrome’ beter vind dan Anathema’s laatste album ‘The Optimist’. Daniel is dan wel een mindere zanger als broer Vincent, maar dat wordt op dit album ruimschoots gecompenseerd door de prachtige tweede vocalen van Anneke van Giersbergen. Nummers als ‘The Exorcist’, ‘Not For Music’ en ‘Soho’ behoren tot het beste wat Daniel aan plaat toevertrouwd heeft. Voor liefhebbers van Anathema’s albums ‘A Natural Disaster’ en ‘We’re Here Because We’re Here’ is ‘Monochrome’ dan ook verplichte kost!

Lunatic Soul – Fractured (85 punten)

‘Fractured’ is het alweer vijfde album van Lunatic Soul, het soloproject van Riverside frontman Mariusz Duda. Met het oog op het plotselinge overlijden van Riverside gitarist Piotr Grudziński en het overlijden van zijn vader vorig jaar, zou je zowel tekstueel als muzikaal een topzwaar album verwachten. Niets is minder waar. Want hoewel het thema van het album ‘het ontwaken na een persoonlijke tragedie’ is, klinkt de plaat bij tijd en wijlen lichtvoetiger en toegankelijker dan voorgaande releases. Mariusz heeft zich voor dit album naar eigen zeggen laten inspireren door artiesten als Massive Attack, Peter Gabriel, David Sylvian en Depeche Mode. Niet de minste namen dus. Toch weet Mariusz overal zijn eigen draai aan te geven. En dat is knap. Debet hieraan zijn het sublieme baswerk en het aangename stemgeluid van de Pool zelve. Mensen die alleen Riverside kennen, zullen wellicht een zware dobber aan dit album hebben. Voor mensen met een open muzikale geest is dit album een dikke aanrader.