“But what does Corey Taylor think?” Je zult deze uitspraak ongetwijfeld wel eens tegen zijn gekomen onder een social mediapost. De geopinieerde frontman van Stone Sour neemt nooit een blad voor de mond en werd zodoende een running gag op social media. Maar wat vindt hij ervan dat Stone Sour vandaag voor het eerst sinds maar liefst vijf jaar in Nederland is? Toch zijn de Amerikaanse hardrockers er alleen maar populairder op geworden, dus mogen ze zich wagen aan het Eindhovense Klokgebouw. En als kers op de taart is ook nog eens The Pretty Reckless meegenomen als support.
The Pretty Reckless
The Pretty Reckless verkoopt zelf ook met gemak zalen uit in Nederland, dus de band van zangeres en actrice Taylor Momsen mag met recht een support van formaat worden genoemd. Momsen is een uitstekende zangeres voorzien van een enorm diepe, rauwe stem die doet denken aan Courtney Love. Muzikaal lijkt het ook, want The Pretty Reckless maakt bluesy postgrunge waarbij de aandacht eigenlijk meer uitgaat naar de frontvrouw dan de muziek.
Misschien maar goed ook, want de liedjes van The Pretty Reckless hebben niet zoveel om het lijf. Een uur lang mogen de paar duizend bezoekers luisteren naar liedjes over naar de hel gaan. De duivelshoorntjes kunnen dus al lekker de lucht in, maar iets meer diepgang had niet misstaan.
Stone Sour
Stone Sour trok begin dit jaar weer de studio in nadat zanger en oprichter Taylor klaar was met touren met Slipknot. Dat resulteerde in het zesde studioalbum Hydrograd, dat deze zomer het levenslicht zag. Deze plaat, waarop ook voor het eerst nieuwe aanwinsten Christian Martucci (gitaar) en Johny Chow (bas) te horen zijn, werd wisselend ontvangen door de fans. Het Klokgebouw is dan ook niet helemaal uitverkocht, al mag dat de pret niet drukken.
Echte muziek
Om precies 21.15 uur doven de lichten. Stone Sour opent letterlijk vurig met ‘Taipei Person/Allah Tea’. Ook wordt direct het confettikanon van stal gehaald. De mannen zijn doorgaans niet heel erg theatraal, zeker in vergelijking met Slipknot of de Hollywoodrock van The Pretty Reckless. Maar vandaag mogen alle remmen los.
“We’ve been together for so long because we love music. REAL fucking music,” roept Taylor. En beter weet het publiek wat hij daarmee bedoelt. Voor hem is echte muziek eerlijk, rauw en hard. Stone Sour is dan ook een band waar je live moeilijk omheen kunt. De ritmesectie speelt hierin een grote rol, maar het is de ongenaakbare Taylor waar alle ogen op gericht zijn.
Galmbak
Vanavond wordt de blonde zanger uit Des Moines, Iowa (al staat er toch echt “I Love Tulsa” op zijn shirt) op handen gedragen. Niet letterlijk – die eer gaat naar de enige crowdsurfer die halverwege de avond de lucht in gaat. Taylor vraagt zelfs of het geluid overal goed is, en ja, voor Klokgebouwnormen staat het geluid prima afgesteld. De voormalige fabriekshal op Strijp-S kan nogal een galmbak zijn, maar vandaag zijn de instrumenten in elk geval van elkaar te onderscheiden.
Taylor is niet heel goed bij stem. Hij verklaart dat hij ’s ochtends ziek was opgestaan, maar dat hij toch alles wil geven. Die positieve energie krijgt hij in elk geval ruimschoots terug vanuit de zaal, waar een vrolijk feestje wordt gebouwd. Tijdens het blokje ‘Hesitate’, ‘Tired’ en ‘Rose Red Violent Blue (This Song Is Dumb & So Am I)’ gaat de vaart er even uit, maar aangezien het publiek tussendoor nog steeds Taylors naam scandeert, zal het niemand wat hebben uitgemaakt.
Festival
Met een band die al 25 jaar bestaat en een fanbase die overwegend 30+ is, is het niet gek dat vooral het oudere werk veel losmaakt. Stone Sour maakt tegenwoordig vrij groovy hardrock, maar begon als band die een mengseltje van heavy metal en postgrunge serveerde. Bijvoorbeeld ‘Cold Reader’, waarbij Taylor wil dat de zaal losgaat alsof we op een Europese festivalweide staan. Dat is volgens hem namelijk één van de mooiste dingen die je kunt zien als artiest. Even is zelfs het Klokgebouw te klein en hoewel Taylor geen commentaar levert, verklapt zijn grijns een hoop.
De avond wordt met recente single ‘Fabuless’ ook passend afgesloten. De chaos in het Klokgebouw bereikt nooit standje Slipknot, maar Stone Sour is dan ook, op het nodige vuurwerk en de confetti na, iets traditioneler in hun muziek en in hun liveshows. Wie gewoon kwam voor een avond lekker headbangen met een band van topkwaliteit, is vanavond niets tekortgekomen.
Foto’s door Jos Berbee Photography