Ok, mochten Scorpions ooit nog op een achtste afscheidstournee gaan en Klaus Meine zou wat ziekjes raken, dan kunnen ze met een gerust hart Natacha Jennissen van Shezoo bellen om in te vallen. Natacha klinkt namelijk als de dochter die Klaus Meine en Janis Joplin nooit hebben gehad. Shezoo dus. Ooit begonnen als een zestal dames, bestaat de band tegenwoordig naast Natacha uit Micha Starke (gitaar), Jerry Gretler (drums) en Ralf Luz (bas).
Van het originele sextet dames is dus alleen Natacha overgebleven. Zij vertegenwoordigt de She en drie gorilla’s achter haar de Zoo. Maar verdorie, wat kunnen die drie gorilla’s spelen zeg. Wanneer je van traditionele heavy rock houdt, hoef je niet verder te kijken. In de huidige bezetting is de band namelijk uitgegroeid tot een goed geoliede rockmachine. De ritmesectie is strakker dan de broek van Klaus Meine (is hij weer) en het gitaarwerk van Micha is vlijmscherp.
‘Agony of Doubt’ is het vierde album (de debuut EP meegeteld) van Shezoo en met afstand het beste wat de band op ons heeft losgelaten. De tien nummers die ‘Agony of Doubt’ telt zitten stuk voor stuk goed in elkaar. Waar op voorgaande albums de band nog wel eens in hetzelfde tempo bleef hangen, biedt ‘Agony of Doubt’ meer dan voldoende afwisseling. Zo horen we na gaspedaalkraker als ‘Losing Control’ gewoon een prachtballade als ‘Mirror’ langskomen.
Shezoo geeft met ‘Agony of Doubt’ in ieder geval een meer dan behoorlijk visitekaartje af. En mocht Klaus Meine dit visitekaartje ooit in zijn beurs aantreffen, dan neemt hij Shezoo vast en zeker mee als special guest op Scorpions’ volgende afscheidstournee.