Counter Culture shorts nummer #43 alweer. Geen zin om complete albumreviews met hele lange lappen tekst te lezen? Dan hebben wij de shorts voor je. In deze drieënveertigste editie van shorts vind je vier mooie microreviews van de nieuwe albums van Thornhill, In Hearts Wake, Senses Fail en Oceans Of Slumber.
Thornhill – Butterfly (84)
Het Australische Thornhill maakt atmosferische metal met een dromerige inslag. Fans van Dredg, Karnivool en Tool zullen deze EP vast waarderen. Het gas wordt bij vlagen stevig ingetrapt, maar door de melancholische zang en ambient soundscapes blijft deze EP altijd toegankelijk klinken. Deze zes tracks hinten naar een mooie toekomst voor deze band en avontuurlijk ingestelde metalheads.
Recensent: Frank van de Ven
In Hearts Wake – Ark Prevails (51)
De EP Ark Prevails is een cadeautje voor de fans van In Hearts Wake. Deze vier tracks tellende schijf bestaat uit herbewerkingen van nummers die op het vorig jaar verschenen studioalbum ‘Ark’ stonden. Volgens de rockband gaat het hier om ‘akoestische’ versies van oude krakers. Een leugen. Er is namelijk hoorbaar in de studio gesleuteld aan deze zogenaamd uitgeklede versies. Alle spontaniteit en authenticiteit is uit de liedjes geproduceerd. ‘Ark Prevails’ bevat uit zouteloze popnummers zonder punch. De overdreven gearticuleerde zang werkt direct op de zenuwen en de nummers kabbelen doelloos voort. Saaie kost.
Recensent: Frank van de Ven
Senses Fail – If There Is A Light, It Will Find You (78)
‘If There Is A Light, It Will Find You’ is alweer het zevende studioalbum van Senses Fail. Deze band werd groot ten tijde van de emohype. Inmiddels heeft dat genre flink aan populariteit ingeboet. Senses Fail beseft dat terdege en heeft het bandgeluid daarop aangepast. Er wordt anno 2018 meer naar poppunk en melodische hardcore aangeschurkt. Deze schijf houdt de vaart er goed in en frontman Buddy Nielsen klinkt minder zeikerig en klagerig dan op eerdere releases. Daardoor klinkt de band toegankelijker dan ooit. Slimme zet heren!
Recensent: Frank van de Ven
Oceans Of Slumber – The Banished Heart (94)
Hoe zou Nightwish klinken als de bandleden allemaal zwaar depressief zouden zijn? Waarschijnlijk als Oceans Of Slumber. Deze Amerikaanse doomgothband grossiert in loodzware riffs, een unheimische sfeer en sombere vocalen. Frontvrouw Cammie Gilbert klinkt wanhopig, verloren en breekbaar. De zang komt vanuit haar tenen en maakt indruk. Deze dame heeft een zeer fraaie stem die past bij sombere intermezzo’s, felle passages en meer ingetogen nummers. Gilbert is het kloppend hart van deze schijf. Dat wil overigens niet zeggen dat haar bandmaten een stel prutsers zijn. Integendeel! Oceans Of Slumbers bestaat uit zeer bekwame muzikanten die weten waar een goed nummer aan moet voldoen: zowel tekstueel als instrumentaal. Zeer indrukwekkend album.
Recensent: Frank van de Ven