Marco Borsato zoekt weer – na steevast in grote zalen en op grote festivals te hebben opgetreden – de intimiteit van de clubs op. Geen bombastische en theatrale concerten, maar kleine en bescheiden optredens. De Nederlandse popzanger leek zich deze week in zijn twee concerten helemaal thuis te voelen in de 013. “We gaan mooie momenten verzamelen vanavond.” En dat gebeurde in Tilburg. Met het ingetogen album Thuis staat de onvermoeibare entertainer voor pakweg drieduizend mensen in een stijf uitverkocht 013.

Borsato is zonder meer een van de meest gerenommeerde en belangrijke zangers in de Nederlandse pophistorie. Al is een kritiekloos bestaan hem niet gegeven. Met name singles als Muziek leverde Borsato en zijn trouwe componist John Hewbank een stortvloed aan negatieve reacties op. Het duo zou op een onnatuurlijke en geforceerde manier de uithoeken van elektronica en rap hebben opgezocht.

Gelukkig blijft Borsato in 013 trouw aan zijn eigen identiteit. De zanger trapt de set af met drie nieuwe nummers: Thuis, Wat doe je met me en Wakker. De trouwe fans moeten duidelijk even wennen, gezien zij de grote ambiance van een Ziggo Dome of Gelredome gewend zijn. Toch staat er nog een behoorlijk grote groep op de planken.

Er zijn zelfs vele bekende gezichten, zoals de energieke drummer Ton Dijkman, de talentvolle saxofonist Erik ten Dam en priegelkunstenaar Rob Winter. Borsato heeft wederom een sterke groep muzikanten om zich heen verzameld die de jaren oude nummers zowaar nieuw leven inblazen. Denk maar aan een opzwepende en verfrissende bigband-versie van de – volgens Borsato gedateerde hit – Dromen Zijn Bedrog.


Ongebreidelde energie

Ondanks de beperkte ruimte voelt de Arnhemse popzanger zich thuis in de 013. Zijn ongebreidelde energie zweept het publiek – bestaande uit veel volwassen vrouwen – moeiteloos op. Hij stuitert op en neer en vraagt de aanwezigen mee te dansen op klassiekers Vrij Zijn en Rood, en stelt zich kwetsbaar en gevoelig op tijdens mooie ballades als Het Water, Een beetje tijd, Dochters, Lentesneeuw (waarbij bezoekers de zaal oplichten met hun mobieltjes).

Het zijn stuk voor stuk nummers die Borsato jaren ‘noodgedwongen’ heeft moeten laten liggen. ,,Dat is het mooie van dit soort zalen. Je hebt hier veel meer de ruimte om intiemer materiaal te spelen omdat het in een grote zaal soms niet overslaat”, zo legt Borsato uit aan zijn publiek. De luisteraars slikken het voor zoete koek.

Prachtig eerbetoon

Want dat is waar Borsato in excelleert, in overtuigingskracht. Steeds neemt hij even de tijd om zijn zegje te doen, en je gelóóft hem op zijn woord. Indrukwekkend is het moment als hij de bezoekers mee terugneemt naar Koninginnedag in 2009, toen een auto zich door de mensenmassa boorde. Eén van de slachtoffers, de nu 18-jarige Senna, staat vanavond vooraan en Borsato draagt Als rennen geen zin meer heeft aan haar op, een mooie ballade over doorzettingsvermogen en wilskracht. Een prachtig moment waarbij de tranen rijkelijk vloeien in Tilburg.

Voor een show die meer dan 2 uur en een kwartier duurt is het knap dat Borsato de aandacht erbij kan houden. Zijn rijke loopbaan is inmiddels overstroomd van de hoogtepunten in grote stadions, maar ook in de kleine clubs houdt hij zich staande. Het is jammer dat juist zijn grootste ‘kleine’ liedjes als Margherita, Waarom nou jij en Als Alle Lichten Zijn Gedoofd niet in de set voorbijkomen en dat de gastartieste halverwege de set behoorlijk tegenvalt (haar naam zijn we zelfs alweer vergeten). Maar goed was het zeker.