Counter Culture shorts nummer #54 alweer. Geen zin om complete albumreviews met hele lange lappen tekst te lezen? Dan hebben wij de shorts voor je. In deze vierenvijftigste editie van shorts vind je vijf mooie microreviews van de nieuwe albums van Like Pacific, Trash Boat, Left Behind, Massive Wagons en Crossfaith.
Like Pacific – In Spite Of Me (82)
Like Pacific maakt punkrock met een flinke scheut emo. Deze Canadese band klapt er vol op met ‘In Spite Of Me’. Verwacht geen zoete liefdesliedjes, maar rauwe teenage angst die vol overgave op je wordt uitgestort. Gevoelens van frustratie, woede en onmacht vormen de munitie voor beklemmende nummers. Deze band is een uitlaatklep voor de leden en dat resulteert in tracks die vol passie, energie en bezieling gespeeld worden. Dit album is geschreven met bedompte jeugdhonken en kleine intieme concertzalen in het achterhoofd: plaatsen waar stagedivers nog getolereerd worden en circle pits gegarandeerd voor blauwe plekken zorgen. Op deze locaties ontmoet je gelijkgestemden die een liefe voor muziek delen en met dezelfde emoties worstelen. ‘In Spite Of Me’ verbroedert.
Recensent: Frank van de Ven
Trash Boat – Crown Shyness (85)
Zolang bands als Trash Boat bestaan, verveelt melodische hardcore nooit. Deze Britse formatie blinkt uit in het schrijven van catchy tracks die barsten van de energie en waar het spelplezier vanaf spat. ‘Crown Shyness’ klinkt euforisch, melodieus en strijdvaardig. Stilzitten is geen optie en voordat je het weet creëer je een one mans circlepit in je woonkamer (“Pas op die vaas en dat schilderij!”). Frontman Tobi Duncan is naast een verdienstelijk zanger ook een begenadigd tekstschrijver en vertaalt alledaagse problemen naar beklijvende nummers. Hoewel de tracks goed in het gehoor liggen, klinkt de muziek nergens te glad of te gepolijst. Trash Boat is een band met rafelrandjes, waardoor ze gevaarlijker uit de hoek komen dan het merendeel van hun genregenoten. Spannende plaat!
Recensent: Frank van de Ven
Left Behind – Blessed By The Burn (81)
Hoe Left Behind klinkt? Als een exorcisme in uitvoering! Dit is logge, verschroeiende doom met een flinke toef hardcore. Debuut ‘Blessed By The Burn’ is duistere kost en een aanrader voor fans van bands als Crowbar en Harm’s Way. Je zou een stel veteranen verwachten als je deze schijf hoort, maar niets is minder waar. Deze jonkies zetten een zeer indrukwekkende prestatie neer en schotelen je een pot intense en brute bak gitaarherrie voor. Erg sterk visitekaartje en een mooie belofte voor de toekomst.
Recensent: Frank van de Ven
Massive Wagons – Full Nelson (77)
Earache Records is een label dat je met complexe en extreme muziek associeert. Het pas ingelijfde Massive Wagons is de vreemde eend in de bijt, want deze Britse band klinkt namelijk ronduit catchy! Denk aan een kruising tussen AC/DC en Mud. ‘Full Nelson’ is oerrock die vanuit de onderbuik wordt gespeeld. De nummers klinken tijdloos en na één keer luisteren, nestelen ze zich al in je hoofd. Alsof je ze al jaren kent. Het wiel wordt niet opnieuw uitgevonden, maar feit is dat Massive Wagons het genre tot in de puntjes beheerst. Boegbeeld Baz Mills heeft een fijn stemgeluid en trekt je direct de muziek in. Deze band hoort op festivalweides thuis.
Recensent: Frank van de Ven
Crossfaith – Ex Machina (87)
Het Japanse Crossfaith maakt een bijzondere combinatie van (nu-)metalcore, dubstep en electronica. Denk aan een kruising tussen Skrillex, Enter Shikari en Linkin Park. De Aziatische roots van deze band hoor je nergens terug en zonder voorkennis zou je denken dat dit een Amerikaans gezelschap is. Afijn, ‘Ex Machina’ is een lekker schurende stampplaat die het goed zal doen in clubs. Deze eclectische genremix knalt goed uit de speakers en is een aanrader voor fans van rock en beats.
Recensent: Frank van de Ven