Een fijne package vanavond in de Effenaar te Eindhoven. Leprous heeft in de vorm van 22 en Agent Fresco twee passende voorprogramma’s meegenomen, want zowel 22 als Agent Fresco begeven zich zowel muzikaal als vocaal veelvuldig in het Leprous laantje. Helaas zijn we te laat om 22 mee te pikken en arriveren we halverwege de set van het IJslandse Agent Fresco. De sfeer zit er goed in, want het sympathieke IJslandse viertal heeft het publiek dan al lang en breed voor zich gewonnen. Sterkmakers zijn zanger Arnór Dan Arnarson, die qua uiterlijk wel iets weg heeft van Madrugada zanger Silvert Høyem, en drummer Hrafnkell Örn Guðjónsson, die er lustig op los roffelt en volgens Dave Grohl zelfs de beste drummer ter wereld is. Zoals gezegd is de muziek van de band vergelijkbaar met die van Leprous. Omdat de heren echter maar met vier zijn, heeft dit wel tot gevolg dat de gitaar meermaals aan de kant wordt gelegd ten faveure van de toetsen. Hierdoor hebben de IJslanders net iets minder punch dan hun Noorse collega’s. Desalniettemin een puik concert en absoluut een band om in de gaten te houden.

Leprous is een band die wij al wat langer in de gaten houden. Zo zagen wij de heren ook nog op Dynamo Metal Fest eerder dit jaar. In het volle zonnetje en tussen een thrash en death metalband in geprogrammeerd, maakten de Noren een enigszins belegen indruk. Omdat ze daarnaast ook nog eens technische problemen hadden, kwam hun optreden niet helemaal goed uit de verf. Vandaag is het dus tijd voor ‘revanche’. En revancheren doen de heren zich. Aangevuld met een zesde bandlid op cello halen de Noren alles uit de kast.

Geopend wordt met ‘Bonneville’. Het nummer, afkomstig van het in 2017 verschenen album ‘Malina’, wordt ingeleid met celloklanken. Wanneer de band invalt, valt direct op hoe goed het geluid is. De ‘moeilijke’ muziek van de Noren wordt perfect weergegeven over het nieuwe geluidssysteem van de Effenaar. Er worden vanavond vooral veel nummers ten gehore gebracht van het meest recente album ‘Malina’. Maar liefst zeven van de veertien nummer zijn van dit album afkomstig. Een tegenvaller voor wie wellicht had gehoopt op meer oude nummers. Echter de ‘sturm und drang’ waarmee nieuwe songs als ‘Stuck’, ‘From the Flame’ en ‘Illuminate’ worden gebracht, maakt het gemis van oude publieksfavorieten meer dan goed.

De boog staat echter niet het gehele optreden even gespannen. Het enkel door cello gedreven nummer ‘The Last Milestone’ haalt de vaart er enigszins uit. Gelukkig komen de heren daarna ijzersterk terug met een toegiftenblok bestaande uit ‘Mirage’, ‘From the Flame’, ‘Slave’ en ‘Third Law’. Opvallend is de Massive Attack cover ‘Angel’ halverwege de set. Misschien niet de meest voor de hand liggende keus voor een band als Leprous. Maar de uitvoering is er gelukkig niet minder om.

Het is een waar genot om Leprous in deze vorm te mogen zien musiceren. Dave Grohl mag Hrafnkell Örn Guðjónsson dan wel de beste drummer ter wereld noemen, maar dan heeft hij vast en zeker nog nooit van Baard Kolstad gehoord. Kolstad is bij tijd en wijle onnavolgbaar. Maar door alleen Kolstad aan te stippen, doe ik eigenlijk de rest van de band tekort, want de gehele band is buitencategorie vanavond. Op Dynamo Metalfest een beetje belegen? Vanavond speelt Leprous polyritmisch de pannen van het dak!