Counter Culture shorts nummer #56 alweer. Geen zin om complete albumreviews met hele lange lappen tekst te lezen? Dan hebben wij de shorts voor je. In deze zesenvijftigste editie van shorts vind je vier mooie microreviews van de nieuwe albums van Electric Six, Tantara, Krisiun en Voivod.
Electric Six – Bride Of The Devil (89)
De wereld leerde Electric Six in 2003 kennen door de even aanstekelijke als ietwat vreemde single ‘Gay Bar’. Sindsdien heeft de electrorockband een cultstatus opgebouwd. Hits blijven uit, maar deze Amerikanen trekken nog steeds volle zalen. Volkomen terecht! Als je platen als ‘Bride Of The Devil’ uitbrengt, verdien je een breed publiek. Deze muziek zit namelijk erg goed in elkaar en weet continu te verrassen. Dit album bevat catchy, maar tegelijkertijd ook smerige rock met sterke vocalen. Het gitaarwerk schuurt en de toets electro zorgt voor een fris geluid. Opvallend is dat alle nummers erg poppy klinken en blijven hangen. Met een beetje fantasie zou je Electric Six als de KIS van de eenentwintigste eeuw kunnen beschouwen! Wel een stuk schunniger en zonder schmink…
Recensent: Frank van de Ven
Tantara – Sum Of Forces (78)
Mochten de leden van Metallica besluiten om ermee te stoppen, dan staan hun opvolgers al klaar. Tantara klinkt als een jongere versie van de wereldberoemde Bay Area Thrash metalband. Sterker nog: Tantara klinkt meer als Metallica dan de band zelf! De felle riffs, de melodielijnen, het spelplezier en de krijserige zang: ‘Sum Of Forces’ roept herinneringen op aan klassiekers als ‘Kill ‘Em All’ en ‘Ride The Lightning’. Deze Noren gaan door waar hun grote voorbeeld stopte nadat het ‘Master Of Puppet’ opnam en voor een meer commerciële richting koos. Erg toffe plaat! Nergens origineel, maar wel zeer goed uitgevoerd. De heldere productie zorgt ervoor dat elk bandlid zijn moment om te schitteren krijgt.
Recensent: Frank van de Ven
Krisiun – Scourge Of The Enthroned (82)
Grof gezegd heb je twee soorten deathmetal. Je hebt het vrolijke soort waarbij galopperende gitaren en euforische melodieën de hoofdrol opeisen. Dan moet je denken aan het oeuvre van Soilwork en het oude werk van In Flames. Deze melodische deathmetal wordt ook wel melodeath of Gothenburg metal genoemd. Krisiun behoort echter niet tot die categorie. Deze Braziliaanse band maakt lompere gitaarherrie. Stel je voor dat iemand je maag in een centrifuge stopt en die dan op de hoogste stand zet: dat is Krisiun! ‘Scourge Of The Enthroned’ is een snoeihard album dat zich kenmerkt door het technische spel en de intensiteit. Het drumwerk is beestachtig, de riffs monsterlijk en de zang hels. Dit is metal voor gevorderden. Deze plaat is overweldigend en een absolute aanrader voor headbangers die hun muziek compromisloos willen hebben. Benieuwd of je huisraad nog intact is na het beluisteren van dit album!
Recensent: Frank van de Ven
Voivod – The Wake (93)
Het Canadese Voivod bestaat sinds 1982 en heeft een trouwe fanschare opgebouwd. Tot de bovenste regionen van de metalscene is deze band nooit gekomen. Waarschijnlijk ligt dat aan het dwarse karakter van deze formatie. Voivod is niet in een hokje te stoppen. Heavy metal, psychedelische rock, progpop en een scheutje jazz maken onderdeel van het bandgeluid. De elastische zang is ook niet zomaar te duiden. Genre overstijgend en eclectisch: dat is de beste omschrijving van deze gasten. ‘The Wake’ is opnieuw een avontuurlijke plaat van een bijzondere groep. Sferische gitaarmuziek voor mensen die hun muziek graag met een bite beluisteren.
Recensent: Frank van de Ven