De Amerikaanse hiphopgroep Cypress Hill ontstond in 1988 en beleefde de grote doorbraak aan het begin van de jaren ’90. En precies dertig jaar na oprichting is de Californische formatie groter dan ooit: een vlammend optreden op onder andere Woo Hah! 2015 en Lowlands 2017, en natuurlijk rapper B-Reals deelname aan de supergroep Prophets Of Rage, hebben de band hernieuwde populariteit opgeleverd. Bovendien bracht de groep dit jaar voor het eerst in acht jaar weer een nieuwe plaat uit. Het resultaat is een strak uitverkochte AFAS Live in Amsterdam, de grootste zaal die de mannen tot nu toe hebben aangedaan in Nederland. 

Elephants On Acid

Elephants On Acid is het negende album van Cypress Hill en zag afgelopen september het levenslicht. De plaat werd door de pers en door de fans ultrapositief ontvangen. Muzikaal verschilt de groep weinig van wat ze in de jaren ’90 produceerden: latino raprock met nasale raps over vooral cannabis voert nog steeds de boventoon. En toch is er anno 2018 nog geen enkele hiphopgroep geweest die zo’n eigen geluid heeft als Cypress Hill. Maar dat er geen ruimte is voor experiment wordt ook meteen duidelijk als de mannen deze avond openen met de debuutsingle van Elephants On Acid, ‘Band of Gypsies’, dat met de Egyptische rappers Sadat en Alaa Fifty werd opgenomen en dus deels in het Arabisch wordt gezongen.

Ondanks het succes van Elephants On Acid komen er van dit album slechts drie nummers voorbij, naast het eerdergenoemde ‘Band of Gypsies’ zijn dat ‘Put Em in the Ground’ en ‘Crazy’. B-Real en Sen Dog zijn van nature een autoriteit op het podium en hoeven daarom eigenlijk niet veel te doen om de aandacht op hen gevestigd te houden. “Everytime I put on this hat, I wanna hear some fucking Latino hiphop,” zegt Sen Dog halverwege de avond. Gevolg is het drieluik ‘Latin Lingo’, ‘Latin Thugs’ en ‘Tequila Sunrise’, alle drie nummers waarin vanzelfsprekend enorm veel invloeden uit Midden- en Zuid-Amerika te horen zijn. Desalniettemin neemt Cypress Hill Amsterdam toch gewoon mee naar het Los Angeles van de jaren ‘90.

Helaas komt veruit de meeste instrumentatie van een opname. Cypress Hill zou namelijk niet verkeerd klinken als volledige liveband. De groep beschikt over de enorm ervaren DJ Muggs (die sinds 2014 weer deel uitmaakt van de crew na een pauze van tien jaar), die ook tijdens deze show regelmatig tijd krijgt voor een solo. En dan is er de vaste percussionist Bobo, die de duistere beats van een genadeloze ritmesectie voorziet. Het kwartet is enorm goed op elkaar ingespeeld, en ook de geluidsmix klinkt nagenoeg perfect. Een live gitarist en bassist zouden hier prima in passen.

Loco

Niet geheel onverwacht wordt het rookverbod in AFAS Live finaal overboord gegooid. De zaal staat blauw van de rook en het zal ongetwijfeld de nodige moeite kosten om de wietlucht straks uit het pand te krijgen. De mannen van Cypress Hill rappen dan ook over weinig andere dingen dan recreatief drugsgebruik, dus de fans doen eigenlijk slechts wat hen vanaf het podium opgedragen wordt. Zeker als B-Real en Sen Dog er ook maar eentje opsteken voor ‘I Wanna Get High’.

Ondanks dat er maar liefst 24 nummers op de setlist staan lijkt de avond in een zucht en een vloek voorbij te vliegen. De band raast dan ook in een noodvaart door het optreden heen: veel nummers worden aan elkaar gemixt en buiten de verplichte ‘Are you having a good time’- achtige kreten worden er weinig praatjes gehouden. Maar vervelend is dat juist niet: zo houdt Cypress Hill hun fans bezig en vallen er geen ongemakkelijke stiltes (want zoveel zinnige dingen hebben de heren niet te melden). Voor de bekende cover van ‘Jump Around’ van House of Pain, waarvan nog steeds verbazingwekkend veel mensen denken dat het van Cypress Hill is, wordt een sitdown georganiseerd waar je u tegen zegt. Wereldhits ‘How I Could Just Kill A Man’ en ‘Insane In The Brain’ komen ook al voor de toegift voorbij, maar zorgen wel voor de grootste reactie uit de zaal. Zoals Sen Dog al aangeeft: het is tijd om even helemaal loco te gaan.

Authentiek

Dit optreden verschilt in veel opzichten van de Cypress Hill die we vorig jaar op Lowlands zagen. Daar speelde de band erg in op nieuw publiek door veel covers en sampletjes te laten horen, het publiek aan de lopende band op te hitsen en met heel veel bombast de Alpha te slopen. Vanavond zien we een wat authentiekere, ontspannen band die precies doet waar het al drie decennia goed in is: de fans op ludieke wijze vermaken met hun eigenzinnige mix van old school West Coast hiphop en rock. En zo spelen ze vlak voor kerst de AFAS Live nog even helemaal plat.