Wederom een jaar met heel veel interessante releases. Dat maakt het traditioneel erg moeilijk om een top 10 samen te stellen. Een top 10 die ook gedurende deze samenstelling ook regelmatig is gewijzigd. Daarnaast een veelheid aan genres die maar moeilijk te vergelijken zijn, al wisten vooral de prog albums dit jaar mijn aandacht te grijpen. Uiteindelijk schuiven dan toch de platen naar voren waar ik het meeste plezier aan heb beleefd.

De nummers 1 tot en met 7 uit deze top 10 zijn uiteindelijk toch wel zekerheidjes gebleken. Op 8 t/m 10 hadden ook Amorphis (Queen of Time), Isahn (Ámr), Rivers Of Nihill (Where Owls Know My name), The Pineapple Thief (Dissolution), Riverside (Wasteland), Skeletonwitch (Devouring Radiant Light) of Ghost (Prequell) kunnen staan. Pick of the day zullen we maar zeggen. Op de dag des oordeels vielen deze helaas net buiten de boot. Gezien het aantal draaibeurten wil ik nummers 1 t/m 3 er met nadere toelichten specifiek uitlichten, alvorens de gehele top 10 te noemen:

1. A Perfect Circle – Eat the Elephant

Wederom (net als vorig jaar) een onbetwiste nummer 1 dit jaar. Eerst op Spotify en daarna op de platenspeler was dit werkstuk van A Perfect Circle niet weg te slaan. De 2e band (al is die aanduiding mijn inziens totaal niet relevant of terecht) van Tool frontman Maynard James Keenan kwam na jaren met fantastisch nieuw werk. De live-uitvoeringen tijdens Be.Prog.My.Friend in Barcelona deden de klasse van dit materiaal alleen maar verder laten groeien bij me. Echt iedere track is raak op deze plaat.

2. Oceans of Slumber – The Banished Heart

Nog zo’n pareltje die dit jaar niet weg te slaan was uit mijn playlist. Compleet nieuwe ontdekking aangezien ik nog geen eerder werk van deze prog metal band kende. En hoewel ik niet altijd fan ben van vrouwelijke vocalen in de metal, wist de sympathieke Cammie Gilbert me direct te overtuigen. Wat imponeert deze dame zeg. Ook imponerend: het drumwerk. Boh!

3. Black Peaks – All that Divides

Black Peaks stond twee jaar geleden al eens eerder hoog in mijn jaarlijst. Voor deze Britten lag na het ‘Statues’ album de lat dus hoog. Met ‘All that Devides’ lossen de progressive post-rockers echter met gemak alle beloften in. Prachtige stevige afwisselende plaat.

De complete 2018 top 10 jaarlijst van Reno

1. A Perfect Circle – Eat the Elephant
2. Oceans of Slumber – The Banished Heart
3. Black Peaks – All that Divides
4. Conjurer – Mire
5. Svalbard – It’s Hard to Have Hope
6. The Ocean (Collective) – Phanerozoic I: Palaeozoi
7. Wolfendale – Periscope
8. Tribulation – Down Below
9. Rolo Tomassi – Time Will Die and Love Will Bury It
10. Erdve – Vaitojimas

Naast de vele uitstekende platen had 2018 ook last van een paar flinke tegenvallers. Zo kwamen persoonlijke favorieten Alice in Chains (Ranier Fog), Machine Head (Catharis) en Architects (Holy Hell) met maar matig en oppervlakkig materiaal op de proppen en maakten de verwachtingen totaal niet waar.