Wat was het een jaar voor Tusky. De prille Utrechtse rockband bracht hun eerste studioalbum uit (Rated Gnar), deed meerdere tours in binnen- en buitenland en was op de grootste festivals te zien. Hoe sluit je zo’n topjaar af? Juist ja: met een eindejaarsshow in thuishaven De Helling.

Harder

De zaal was al wekenlang uitverkocht en dat mogen we weten ook: het is bomvol. Na twee support slots van Helmop en Yip Roc vangt Tusky pas vrij laat op de avond aan, maar dat maakt niet uit, want de fans worden met de seconde hongeriger. Het kost de band slechts een paar minuten om de eerste moshpit aan de gang te krijgen.

“Moet ‘t wat harder?” vraagt frontman en gitarist Alfred van Luttikhuizen. Geen probleem voor Tusky. Maar alleen op de voorwaarde dat het er op de vloer ook wat harder aan toe gaat. Ook geen probleem. Het publiek, dat bestaat uit een eigenaardige mix van doorgewinterde rockers en de wat alternatievere hipsters, doet goed z’n best om nieuwe track ‘Jawbreaker’ te verwelkomen. Het is een van de nummers dat op het volgende EP komt te staan, gepland voor release in 2019.

De muziek van Tusky laat zich het beste omschrijven als rauwe punkrock. Gitaren en meeschreeuwrefreinen voeren de boventoon. Zelfs Jimmy Eat World’s ‘Bleed American’ wordt vanavond in een steviger jasje gestoken. Voorzichtig laten de eerste stagedivers zich zien, maar bassist Christoffer van Teijlingen vindt het allemaal nogal tam. Hij haalt een jonge fan het podium op en gebiedt de bezoekers allemaal naar voren te komen om het jochie een rondje te laten crowdsurfen op ‘Going Out’, een van de leukste nummers uit het Tusky-repertoire. Hartverwarmend, en absoluut een van de hoogtepunten van de avond.

Op stoom

Tusky komt met ieder nummer meer op stoom. Maar net als zowel band als publiek er lekker in zit, kondigt Van Luttikhuizen aan dat er nog maar twee nummers te gaan zijn. De eerste daarvan is de tweede cover van de avond: een snoeiharde uitvoering van System of a Down’s ‘Needles’, naar eigen zeggen hét nummer waar het voor Tusky allemaal mee is begonnen. De gevraagde wall of death komt er wat slapjes uit, maar daarna gaat in de zaal de beuk er weer in. Voor de afsluiter van de avond wordt opnieuw een fan op het podium gehaald, al is het maar om hem even uit te lachen om z’n compleet aan flarden getrokken blouse. Tja, in een Tusky-pit weet je natuurlijk nooit zeker of je er zonder kleerscheuren uit komt.

‘You Will Not Regret This’ is een heerlijke track om het muziekjaar 2018 mee uit te zwaaien, maar toch eindigt dit concert met een dubbel gevoel: Tusky was ijzersterk, maar er had meer in gezeten. Dat is vooral te wijten aan het gebrek aan materiaal, want met net 45 minuten spelen is een groot deel van het oeuvre wel voorbijgekomen. Maar al met al smaakte dit ultrakorte optreden absoluut naar meer. Bring on 2019!