Per Wiberg is een man die niet op zoek is naar roem of een plekje in de schijnwerpers. Deze Zweedse multi-instrumentalist verdiende zijn sporen als toetsenist, bassist en gitarist bij bands als Opeth, Spiritual Beggars, Candlemass en Clutch. Op een gegeven moment besloot hij om onder zijn eigen naam een album uit te brengen. Dat werd het filmische en onheilspellende – vooral steengoede – rockalbum ‘Head Without Eyes’. Counterculture sprak de sympathieke en bescheiden Scandinaviër over zijn ambities en toekomstplannen.

Wat is het idee achter de albumtitel ‘Head Without Eyes’?
Per: “De titel is geïnspireerd op privacybescherming. Als er in kranten over daders en slachtoffers van misdrijven en geweldsdelicten bericht wordt bericht, worden deze personen afgebeeld met een zwarte balk voor de ogen. Ik heb dan altijd een bepaald beeld van het uiterlijk van deze mensen. De visualisatie in je hoofd strookt vaak niet met de werkelijkheid. Dat geeft aan hoe belangrijk de ogen zijn. Iemands blik vertelt heel veel, zo niet alles, over de persoon in kwestie. Mijn album gaat dieper in op die perceptie.”

Je bent al jarenlang actief als muzikant in verschillende bands. Waarom heb je besloten dat het juist nu tijd werd voor een soloalbum?
“Het moment was er naar. Ik was altijd druk met andere zaken en bands. Het idee om een soloalbum op te nemen, sprak me wel aan maar was niet zozeer een doel op zich. Op een gegeven moment had ik wat tijd vrij en besloot ik om wat te experimenteren. Zonder enige druk zijn een aantal nummers ontstaan. Het leek me wel tof om die tracks verder vorm te geven en zo is ‘Head Without Eyes’ totstandgekomen.”

Je bent ditmaal ook achter de microfoon te vinden.
“Klopt. In een ver verleden heb ik in een aantal bands gezongen. De laatste jaren heb ik mij vooral op het bespelen van instrumenten gelegd. Het leek mij wel gaaf om weer te zingen. Zoals ik al zei is dit album organisch ontstaan. Als een soort eenmansband eigenlijk.”

Breng je dit album naar het podium?
“Je bedoelt of ik optredens wil opzetten om het album te promoten? Ja, dat zou ik wel tof vinden. Weet je, ik heb geen vooropgezet plan en zie wel wat er gebeurt. In eigen land een paar concerten geven ter ere van ‘Head Without Eyes’ zie ik zeker zitten. Een wereldtour zit er niet in denk ik zo. Het maken van deze plaat gaf mij veel voldoening. alles wat ik er meer uit kan halen, is mooi meegenomen. Ik ben tevreden.”

Wat hoop je met de release van ‘Head Without Eyes’ te bereiken?
“Dat mensen ervan genieten en deze kant van mij als muzikant waarderen. Ik had geen vooropgezet plan toen ik deze nummers schreef. Mijn gevoelens delen en zien wat ik kon bereiken op muzikaal vlak was het streven. Verschillende genres verkennen en verscheidene instrumenten bespelen was mijn wens. Die is uitgekomen. Als je je grenzen niet verlegt, stagneer je. Als mens en als artiest.”

Markeert dit album het begin van een carrière als soloartiest?
“Ja en nee. Het lijkt mij zeker de moeite waard om de mogelijkheden te verkennen als soloartiest, maar het is niet mijn ambitie om er mijn fulltime baan van te maken. Daarvoor vind ik touren met bandleden gewoonweg te leuk. De kameraadschap die je met andere muzikanten opbouwt in de tourbus spreekt mij enorm aan. Het is echter zeker mijn streven om nog een soloalbum te maken. Sterker nog: ik denk eraan om volgend jaar mijn tweede plaat te presenteren. Ik ben trots op mijn werk, omdat ik mijn grenzen heb verlegd en wat nieuws heb geprobeerd. Hopelijk kan ik nog veel meer albums onder mijn eigen naam uitbrengen, terwijl ik tegelijkertijd met andere bands de hort op kan kan. Dat is mijn droomscenario.”