Counter Culture shorts nummer #89 alweer. Geen zin om complete albumreviews met hele lange lappen tekst te lezen? Dan hebben wij de shorts voor je. In deze negenentachtigste editie van shorts vind je vijf mooie microreviews van de nieuwe albums van Lamb Of God, Picturesque, Currents, Casa Loma en Crossfaith.

Lamb Of God – Lamb Of God (97)
Dit titelloze album is alweer het tiende wapenfeit van Lamb Of God. De Amerikanen kregen met het ietwat onstuimige vertrek van drummer Chris Adler een klap te verwerken. Van dat drama is op deze schijf niets te merken, want opvolger Art Cruz kwijt zich uitstekend van zijn taak. De band klinkt gretig en heeft er zin in: iets dat eigenlijk voor elke release van deze gasten geldt. Lamb Of God heeft nog geen enkel slecht album afgeleverd. Na de donkere voorganger ‘VII: Sturm und Drang’ klinkt deze schijf een stuk minder beklemmend. Melodie heeft namelijk een iets grotere rol gekregen op deze plaat. Dit wil echter niet zeggen dat deze plaat glad klinkt, want daarvoor zijn de dynamische en brute vocalen van frontman Randy Blythe te dwars. ‘Lamb Of God’ doet aan de stijl van het vijfde album ‘Sacrament’ denken. Liefhebbers van groove metal met maatschappijkritische teksten en flitsend gitaarspel hebben deze plaat allang in de voorbestelling staan. Als je ook maar een beetje van moderne metal houdt, moet je deze release een kans geven.

Recensent: Frank van de Ven

Picturesque – Do You Feel Ok? (76)
Tonight Alive meets Coheed And  Cambria? Check! Picturesque combineert helium vocalen met epische en euforische poprock. Deze combinatie werkt prima. ‘Do You Feel OK?’ is een lekker frisse plaat waar je vrolijk van wordt. De hooks zijn aanstekelijk en de bombast is nooit ver weg. Dit is zo’n lekkere galmplaat die gemaakt is voor lange autoritten.

Recensent: Frank van de Ven

Currents – The Way It Ends (81)
Mocht Currents ooit van plan zijn om een slogan te gaan bezigen dat hun businessmodel weergeeft, dan zou dit zomaar een goede slagzin kunnen zijn: ‘Als je op zoek bent naar goede djent, weet dat je bij Currents aan het juiste adres bent!’ Deze gasten maken dynamische metal met een flinke dot melodie en smaakvolle clean vocals. ‘The Way It Ends’ doet erg aan het werk van Textures denken. Geen verkeerd referentiekader dus. Fans van het genre zullen goed uit de voeten kunnen met dit album. En jongens: het gebruik van eerder genoemde slagzin is trouwens geheel gratis. Counterculture voor al uw marketingwensen!

Recensent: Frank van de Ven

Casa Loma – This is Coping (77)
Casa Loma is het zijproject van Man Overboard’s voorman Nik Bruzzese. De zanger heeft een zware periode achter de rug en wilde zijn sores bezingen in een aantal liedjes. Deze therapeutische sessies hebben in een aardige EP geresulteerd. ‘This Is Coping’ is een intiem inkijkje in het leven van Bruzzese. In een zestal charmante popliedjes met een folk randje bezingt hij zijn angsten en twijfels. Hoewel de zang vrij dun is, geeft dat deze release eigenlijk zijn charme. De kale uitvoering versterkt de urgente van de tracks en dat zorgt ervoor dat dit debuut oprecht is en indruk maakt.

Recensent: Frank van de Ven

Crossfaith – Species (76)
Als het aan het ambitieuze Crossfaith ligt worden ze na sushi en manga het grootste exportproduct van Japan. Deze band valt op door hun enorme werklust waarmee ze nieuw werk uitbrengen. Met succes, want de nu-metalcore van deze mannen gaat er internationaal gezien in als koek. Wat opvalt, is dat deze groep erg Amerikaans klinkt. De roots van deze muzikanten zijn eigenlijk amper terug te horen en dat is jammer, want het zou deze erg op Linkin Park lijkende rockband net wat interessanter maken. Gelukkig is de bijdrage van Jin Dogg in ‘None Of Your Business’ wel de moeite waard, omdat deze gast artiest in zijn moerstaal rapt. Er valt weinig aan te merken op deze release. De productie is goed, de gitaren staan lekker hard in de mix en de vocalen klinken gemeend. Nette voldoende dus.

Recensent: Frank van de Ven