Counter Culture shorts nummer #94 alweer. Geen zin om complete albumreviews met hele lange lappen tekst te lezen? Dan hebben wij de shorts voor je. In deze vierennegentigste editie van shorts vind je vijf mooie microreviews van de nieuwe albums van In Hearts Wake, Cory Marks, Curses, REWS en Stand Atlantic.
In Hearts Wake – Kaliyuga (76)
In Hearts Wake maakt metal voor de iPodgeneratie. Drie genres worden in een liedje gepropt: in dit geval electrorock, metal en boyband pop. Alsof Slipknot, Linkin Park en The Backstreet Boys samen de studio indoken. ‘Kaliyuga’ is een dynamisch album waarin zoete zang, snoeiharde gitaren en samples elkaar in hoog tempo afwisselen. Het levert een vreemde combinatie op. Metalpuristen zullen hiervan gruwen. In Hearts Wake toont ballen met deze release die bij vlagen tegelijkertijd zowel imponeert als irriteert.
Recensent: Frank van de Ven
Cory Marks – Who Am I (77)
Cory Marks is het levende bewijs dat country niet garant hoeft te staan voor dramatische smartlappen waarop je oma linedancet. ‘Who Am I’ combineert de voor het genre zo kenmerkende snik met frisse poprock. Dit album slaat een brug tussen genres. Dit album steekt goed in elkaar en de kans is dan ook groot dat Marks’ naam definitief gevestigd wordt met deze release. Volkomen terecht!
Recensent: Frank van de Ven
Curses – Chapter II Boom (70)
Curses maakt dromerige metalcore met een melancholische toets. Naast sferische ambient passages is er ook ruimte voor vingervlug gitaarspel. De intensiteit waarmee gespeeld wordt valt op en ook de balans tussen hard en zacht wordt sterk uitgevoerd. Dit is een fijne genreplaat. Niet meer, maar zeker ook niet minder.
Recensent: Frank van de Ven
REWS – Warriors (81)
Traditionele hardrock met een dame op zang: dat is REWS. Fans van bands als Halestorm en The Pretty Reckless zullen dit album zeker kunnen waarderen. Ook Blondie is van invloed geweest op het bandgeluid. ‘Warriors’ klinkt zowel fris als vertrouwd. De zang van frontvrouw Shauna Tohill staat duidelijk op de voorgrond en de muziek lijkt om haar bereik te zijn heen gebouwd. Nergens klinkt dit album te gepolijst, wat voor een rafelrandje zorgt. Toffe rockplaat!
Recensent: Frank van de Ven
Stand Atlantic – Pink Elephant (79)
Het Australische Stand Atlantic kun je als het jongere zusje van tonight.alive beschouwen. Deze poprockgroep staat nog in de schaduw van eerder genoemde band, maar daar kan met de release van ‘Pink Elephant’ snel verandering in komen. Bonnie Fraser werpt zich op als enthousiaste en passionele zangeres. Haar ietwat nasale stem klinkt androgyn en daardoor mysterieus. Naast de bijzondere vocalen vallen de energieke composities op. Dit is vrolijke, zomerse emopop. Dit album komt op het beste moment mogelijk.
Recensent: Frank van de Ven