Zeg maar ‘tot ziens’ tegen die slappe gezapige nu-metal en ‘hallo’ tegen knallende gitaarriffs en overdonderende vocalen. Na een verschrikkelijk album is Bullet for my Valentine terug met een nieuw, knijterhard geluid waarmee ze werkelijk vriend en vijand omver blazen in een uitverkocht poppodium 013.

We moeten eerlijk zijn: onze verwachtingen voor het optreden van Bullet for my Valentine in Tilburg waren niet al te hooggespannen. Hoewel het Britse viertal in 2021 met misschien wel hun hardste en beste album op de proppen kwam, is hun live-reputatie nogal wisselvallig te noemen. Frontman Matthew ‘Matt’ Tuck is een begenadigd gitarist en zanger, maar tegelijkertijd ontbreekt het hem aan uitstraling en het vermogen om een zaal van voor tot achter op zijn kop te zetten.

Het lijkt wel alsof de 43-jarige Welshman tijdens de coronacrisis in de leer is gegaan bij Winston McCall (Parkway Drive) of Sam Carter (Architects). Want in de 013 staat een frontman die vastberaden is om één groot feest te bouwen. Al vanaf de snoeiharde opener Knives gooit hij zijn gebalde vuist in de lucht en laat hij iedereen ‘bouncen’ op de maat van die heerlijke riff die hij uit zijn gitaar perst. ,,Hou dat vol! Hou dat vol!”, scandeert hij, terwijl hij in de tussentijd contact zoekt met de fans die boven aan de balkons hangen. Iedereen doet ertoe vanavond.

De show is tot in detail geregiseerd. Iedere scream, riff of drumbeat wordt voorzien van gekleurde lasers of knipperende lichten. Het decor ziet er sober maar functioneel uit. De drie gitaristen staan netjes op een rij, en achter hen staat een kasteel van versterkers met daarop drummer Jason Bowld als heersende koning. Het geheel ziet er indrukwekkend uit en vooral bij de wat hardere, snellere nummers was een zonnebril geen overbodige luxe geweest.

Met bandklassiekers 4 Words (to Choke Upon) en zeker You Want a Battle? (Here’s a War) toont Bullet For My Valentine zich een stuk melodieuzer, zonder daarbij aan kracht in te boeten. In het bijzonder zanger Tuck verkeert in bloedvorm met zijn stem die zonder enige moeite schakelt tussen melodieuze zang en meedogenloos gebrul. Nee, de originaliteitsprijs zal Bullet for my Valentine nooit winnen, maar niet voor niets is deze emo-metalcoreband een van de grotere in het genre. De clichématige teksten daargelaten heeft deze band toch het vermogen om aanstekelijke, vette nummers te schrijven die zich na één keer luisteren al in je hoofd nestelen.

Zodoende geeft Bullet for my Valentine een van hun betere optredens op Nederlandse bodem ooit. Spectaculair zal het met deze jongens nooit écht worden, maar soms is ‘gewoon goed’ ook gewoon goed genoeg.

https://platform.twitter.com/widgets.js